Ontvoerd!

hoofdstuk 13

Tessa,

'Kijk me aan' beveelt hij me voorzichtig open ik mijn ogen en al snel ontmoeten ze die van Jack. Gevangen houden ze me zeker, letterlijk en figuurlijk houdt hij me gevangen.

'Kijk ik ga je geen pijn doen, ik wil je geen pijn doen, maar dit is toch echt even voor je eigen bestwil' zegt hij weer op een vriendelijke manier en als ik kijk zie ik dat hij geen enkel touw meer in zijn handen heeft. Het touw ligt intussen aan de andere kant van de kamer op de grond.

Hij gaat naar de badkamer en hij wenkrt me.

'Ik ga je wat vertellen, maar niet schrikken' zegt hij en ik ga op de rand van het bad zitten.

Hij doet de deur opslot en ik kijk hem een beetje wantrouwend aan.

'Dat is alleen, omdat er dan niemamd mee kan luisteren en kijken' zegt hij en ik trek een wenkbrauw op.

Hij leunt tegen de muur aan tegenover mij en begint met praten. 'Het gaat misschien lastig voor jou worden om dit te begrijpen, maar ik heb een groep "vrienden"- zegt hij, met zijn vingers die een gebaar maken van -"echt niet"- ze hebben dus zeg maar bedacht dat we geld kunnen verdienen door meisjes van jou leeftijd te verkopen. Oftewel er zijn al veel meiden hier de deur uitgegaan en bij mijn "vrienden" normaal waren zij degenen die de meiden aan het voorbereiden waren. Oftewel ze moesten in 1 week 5 keer met hun naar bed, nouja het hoeft niet in bed, maar moet wel 5 keer. En als dat binnen een week gebeurt mag diegene haar houden en doen met haar wat hij wil. Dus vandaar dat ik je eigenlijk een soort van elke dag verkracht' zegt hij en blijft me aankijken terwijl hij mijn reactie probeert te peilen. Alleen weet ik zelf niet goed wat ik moet denken en überhaupt zeggen.

'En waarschijnlijk heb je de camera's etcetera al wel gemerkt, die zijn er, omdat de jongens mij in de gaten houden aangezien ik dit nog niet zo lang doe dus denken ze dat ik misschien een spion of iets dergelijks ben. Alleen hier in de badkamer is het veilig, zodra de deur op slot is gedraaid kan er geen geluid komen bij de microfoontjes en ook geen beeld, omdat hier niks hangt. Door de deur wordt het geluid gedempt en dus horen ze niks' zegt hij en komt voor me gehurkt.

'Ik weet dat je misschien in shock bent, maar zeg toch iets. Vraag iets, scheld me uit...! Maar zeg iets' begint hij te smeken als ik de hele tijd nog niks heb gezegd.

Ik blijf hem een beetje verdoofd aanstaren en ik haal diep adem.

'Hoelang, doe je dit al?' Vraag ik uiteindelijk en ik zie hem zuchten van opluchting, omdat ik weer wat heb gezegd of eigenlijk gevraagd.

'3 jaartjes, je hebt nu de kans om vragen te stellen, want zodra de deur open gaat ga ik weer tegen je doen alsof dit niet is gebeurd' zegt hij weer op een toon die echt past bij een badboy.

'Hoeveel...?' Ik kom niet eens meer uit mijn woorden, omdat ik weet dat ik anders breek.

'7' zegt hij, omdat hij al wel wist wat ik wou vragen.

Ik adem diep in en kijk op zij. Niet wetend wat te doen. Allerlei emoties razen door mij heen. Woede, verdriet, angst... vooral met wat er straks te wachten staat voor mij.

'Wat was er met een oude man' schiet mij ineens de mond uit zonder dat ik dat eigenlijk echt door heb.

'Er was een al op leeftijdige man geïnteresseerd in jou, maar ik heb op een of andere manier niet de behoefte aan om te denken dat er straks iemand anders aan jou zit' zegt hij en zijn antwoord verbaasd me nog wel een beetje.

'Hoezo?' Vraag ik dan maar, omdat hij niks meer zegt.

'Ik ben wat voor je gaan voelen, denk ik' en ik zie dat hij een verlegen blosje krijgt en wegkijkt.

Wow... wait! Hij is verlegen... omg dat had ik dus even niet verwacht. Ik weet dat iedereen een zacht en zwak kantje heeft, maar dat hij wat voor mij voelde... dat was een beetje verwarrend.

Ik sta op en hij ook. Hij toort een kop boven mij uit, maar dat ben ik intussen al gewend. Ik wil weglopen, maar hij houdt me tegen hij plaatst zijn handen in mijn haar en maakt het rommelig. Mijn kleding plaatst hij een beetje scheef. Bij zichzelf doet hij het ook en ik kijk hem vragend aan.

'Dan lijkt het een beetje alsof we wat hebben gedaan' zegt hij knipogend. Ik knik met mijn hoofd als teken at ik het begrijp.

'Geloven ze dat dan?' Vraag ik. 'Wel als ik mij op bed neer gooi. En een volmaakt gezicht trek' zegt hij ik rol met mijn ogen wat hij dan op dit moment nog niet leuk vind want hij pint me aan de muur. Ik zucht 'wat is jou probleem?' Vraag ik en klem mijn kaken op elkaar. 'Dat weet je best genoeg' sist hij en ik zie zijn uitdrukking verslappen en hij stapt achteruit en laat me los. Mijn ganden vallen slap naar beneden en hij opent de deur en verdwijnt de kamer in. Zoals hij zei gaat hij op bed liggen en ik loop de keuken in.

Ik besluit om maar iets lekkers te maken. Ik open de voorraad kast en koelkast en zie dat ze ingrediënten er staan voor een heerlijke kwarktaart.

Na ongeveer een half uur is alles klaar en zet ik de vorm met de taart in de koelkast om op te stijven. Ik loop de woonkamer in en zie dat Jack aan het bellen is. Ik wil omdraaien, maar hij wenkt me dat ik naast hem moet gaan zitten. Hij beëindigt zijn gesprek en blijft mee aan kijken.

'Ga je nog iets zeggen of blijf je zo creepy kijken?' Vraag ik hem.

'Ik heb goed nieuws...'

Oeh wat zal dat zijn?

Daar komen jullie in het volgende hoofdstuk achter😜 gemeen he. 😆

Vote en comment!!