Als ik wakker wordt, is het weer hetzelfde riedeltje. Overgeven, Neth die mij over mijn rug wrijft en ontbijten als het weer gaat. Vandaag is het de dag van de eerste trainingen, en Neth heeft hetzelfde pak aan als wij vorig jaar. Alleen dan voor de mannen, en in een andere kleur. Maar de stof is hetzelfde, het model is hetzelfde… En het doet me veel te veel denken aan de stempel ‘tribuut’. Peeta, Roses, ik, Delphi en Neth zijn al klaar met ontbijten als Archia binnen komt stormen. “Sorry, verslapen, heb ik nog tijd om te ontbijten? Anders sla ik dat wel over, ik wil wel goed kunnen trainen en…” ratelt ze, tot ik haar onderbreek. “Ja, we hebben nog meer dan een uur, ga rustig zitten,” zeg ik met een glimlach. Ondanks dat we nog meer dan genoeg tijd hebben, eet ze haar brood alsof ze binnen vijf minuten in het trainingscentrum moeten staan. “Hebben jullie nog tips? Welke onderdelen moeten we beslist gehad hebben en welke moeten we vermijden?” vraagt Archia. Zo, die heeft er zin in. “Als ik jullie was, zou ik er eerst 100% zeker van zijn dat je iets kunt voordat je het ook in de groep doet. Als je faalt, zien ze je als een zwak persoon. Dat wil je ook niet. Anders speel je op safe, en ga je naar de onderdelen waar bijna niemand komt, zoals plantenherkenning, vallen zetten en dat soort dingen. Dus, weet je ergens heel zeker van dat je het goed kunt?” zegt Roses tegen Archia en Neth. “Ik ben best fit denk ik, en goed gevoed. Wapens heb ik nooit in mijn handen gehad, maar ik wil het wel proberen,” zegt Neth. “Ik ben niet sterk, maar wel slim, en ik kan redelijk met messen omgaan zonder mezelf te vermoorden. Ik kan er niet mee gooien, maar er vast wel mee steken,” zegt Archia. Ik denk na. “Neth, jij bent wel heel sterk, jij kunt de speren proberen, en misschien het zwaard. Archia, jij houd het bij de messen, en jij gaat wat aan je conditie doen. En meer eten dan normaal, je zal het nodig hebben in de Arena,” zeg ik tegen de twee. Ze knikken braaf. Dan is het tijd en moeten Neth en Archia naar het trainingscentrum. Wij, de mentors, mogen vanuit een kamer meekijken. Overal hangen camera’s, en wij kunnen naar de beelden kijken van elk apart onderdeel. Eerst worden de regels weer uitgelegd, en dan verspreiden de tributen zich over de onderdelen. Archia probeert het messenwerpen uit, en het gaat haar redelijk af. Neth loopt naar het onderdeel zwaardvechten. Hij pakt een zwaard, en neemt plaats in het midden van de ruimte. Er komen virtuele tributen op hem af en hij weet ze bijna allemaal van zich af te houden. Eerst prikt hij dreigend met het zwaard, en als er eentje een aanval doet spiest hij hem ermee. Daarna vallen de virtuele poppen achter elkaar aan, en Neth staat rondjes te draaien terwijl hij het zwaard ronddraait. Dan weet één van de virtuele tributen door zijn verdediging heen te breken en stoot hem van zijn voetstuk af. Het zwaard klettert op de grond, en de poppen verdwijnen. De ruimte gaat open en de volgende tribuut is aan de beurt. De tribuut uit één. Hij slaat alle aanvallen van zich af, en is duidelijk beter dan Neth. Hij werpt Neth een dodelijke blik toe, maar die kijkt gewoon boos terug. Zo mag ik het zien, van je af bijten. Ik kijk weer even naar Archia. Ze staat bij het speerwerpen, maar ze krijgt de speer amper recht. Zuchtend legt ze hem weer terug en loopt naar een ander onderdeel. Ze doet een aantal onderdelen zonder wapens, en Neth komt haar vergezellen. Dan loopt Archia naar het onderdeel waar je kunt oefenen met een dolk. Ze is er echt goed in en steekt al haar tegenstanders neer, en de laatste snijd ze met een spectaculair gebaar de keel door. Die heeft haar roeping gevonden. Neth oefent nog een paar keer bij het zwaardvechten en wordt ook steeds beter. Dan is de trainingsdag voorbij, en de tributen mogen naar hun appartement terug. Ik loop met Roses, Delphi en Peeta naar ons appartement, en nog geen vijf minuten later komen Archia en Neth binnen. Archia loopt enorm te stuiteren, en Neth loopt meteen door naar zijn kamer. “Zag je me met de dolk? En hoe snel ik vuur had? Zie je nou wel dat ik het kan! Zie je nou wel dat ik wel kans maak!” ratelt ze. Ik heb hier even geen zin in en loop Neth achterna. Ik hoor dat hij onder de douche staat. Ik kleed me uit, ik wil ook douchen. De badkamer is gewoon open, maar ik laat wel even weten dat ik er ben. “Nock nock,” zeg ik. “Binnen,” lacht Neth als hij mijn stem herkent. Ik stap bij hem onder de douche, en hij knuffelt me. Zijn handen gaan naar mijn buik. “Hoe ver?” vraagt hij. “Dat heb ik nog niet eens gevraagd, wat slecht van me.” “Ik denk nu vier of vijf weken, in ieder geval ruim een maand,” lach ik. Ik ga met mijn rug naar hem toe staan, mijn handen op mijn buik, zijn handen daarover heen. Zo staan we ruim vijf minuten, als Neth me begint te masseren. Ik laat hem even, maar onderbreek hem dan door me om te draaien. “Ik weet iets veel leukers,” zeg ik brutaal. Ik begin hem te zoenen, en hij draait me heel zachtjes van hem af. “Wacht even,” zegt hij met stralende ogen. Ik kijk vragend toe terwijl hij de kraan uitdraait en mij en zichzelf begint af te drogen. Dan pakt hij me op, als een bruid. Hij draagt me de kamer binnen en dumpt me op zijn bed. Hij springt bovenop me en begint me eerst te kietelen. Het kietelen gaat over in zoenen en het zoenen gaat over in vrijen. We kruipen onder de dekens en beginnen steeds heviger te vrijen. Als we klaar zijn, kruip ik in zijn armen. Ik breng zijn handen naar mijn buik, zodat zijn armen om me heen geslagen zijn. Allebei nog naakt vallen we in slaap.
Als we de volgende morgen wakker worden en we op de klok kijken komen we tot de conclusie dat we nogal op moeten schieten omdat de tweede trainingsdag over een uur begint. Ik ben zo brutaal om in Neth’s klerenkast te neuzen en er een hoodie uit te vissen. Ik trek mijn eigen skinny-jeans aan, en een groene hoodie met oversized capuchon. Neth pakt me weer op als hij zich ook heeft aangekleed, en draagt me naar de eetkamer. Daar zitten Archia, Peeta, Roses en Delphi al aan tafel. “Daar komt de bruid, daar komt de bruid,” beginnen Delphi en Roses in koor, maar bij de tweede keer stikken we alledrie al bijna van het lachen. De trainingsdag verloopt hetzelfde als gisteren. Neth wordt steeds beter met het zwaard, en heeft bewezen een snelle leerling te zijn. Archia is gewoon goed met de dolk, en oefent daar dan ook al niet meer mee. Ze richt haar aandacht nu op het zwaardvechten en op de wapenvrije onderdelen. Ook de derde trainingsdag verloopt zonder problemen. Heel af en toe moet ik wel de kamer verlaten om over te geven, want de misselijkheid blijft een grote rol spelen. Maar ik laat me er niet door op de kop zitten en geniet uitbundig van de –voorlopig- laatste dagen met Neth. Morgen zijn de privé sessies, en mag iedereen laten zien wat hij of zij kan. Ik heb ondertussen ook een beetje gelet op de andere tributen, en voor district 1 en 2 moeten we echt oppassen. Die zijn echt goed. District 4 bleek alleen maar heel fit te zijn en verder niet echt met wapens om te kunnen gaan. Daisy, het dochtertje van het zusje van Rue, lijkt ontzettend op Rue. Ze was erg goed in de conditietraining, maar ze kon ook met het mes omgaan. Ze kon messenwerpen, ik gok dat haar moeder haar heeft ‘verplicht’ te trainen. Maar ze is er in ieder geval best goed in. De rest van de tributen waren gemiddeld. Morgen zien we de cijfers, en kunnen we beter oordelen. En de dag erop de interviews met Caesar, en dan… De Arena…
