Baekhyun, keyfi yerinde bir şekilde market alışverişini tamamlamak üzereydi ve kasaya doğru adımlıyordu. Uzaktan gördüğü kadarıyla baya sıra vardı ve bu canını sıkmıştı. Bir an önce eve gitmek ve karnını doğurabileceği enfes bir yemek yemek istiyordu sadece.
Uzun kuyruğa geldi sonunda. Sabırsızlıkla sıranın geçmesini beklerken gözü yan taraftaki standlarda duran totolara takıldı. O kadar şey almıştı ama bir tane de onlardan alsa sorun olmazdı herhalde. Hemen bir kol mesafesinde duruyorlardı, alsa alırdı. Bir kere tatlı yemeye başladı mı arkasının kesilmeyecek olmasını umursamamak istedi ve sanki kimse görmesin ister gibi elini uzattı. Yavaşça uzandı, tam eli değecekti ve bir tane totoyu kapacaktı ki başka bir elin daha uzandığını gördü. Onun almak istediğine hem de.
Başını hızla çevirip kendisinden uzun olan ve ona otuz iki diş sırıtan adama baktı. Boyu uzun olabilirdi ve korkutucu bir şekilde sırıtıyor olabilirdi ama Byun Baekhyun korkmazdı.
Ona yalandan gülümseyip tekrar önüne döndü ve uzandığı çikolatayı kapmak için bir hamle daha yaptı ama diğeri elini bir kez daha onun eline doğru uzatıp almasını engelledi.
"Pardon beyefendi ama elini çeker misiniz? Almam gereken bir şey var."
Kinayeli bir şekilde söylediğinde diğeri kıkırdadı ve dudaklarını yalayıp sahte bir ciddi ifade takındıktan sonra konuştu.
"Üzgünüm ama asıl siz benim alacağım şeye engel oluyorsunuz?"
"Hah! İlk ben gördüm bir kere, sana ne oluyor?"
Diğeri ona ciddi misin der gibi baktığında Baekhyun gözlerini devirip totoyu almak için avcunu açmıştı fakat kapattığında eli boşluğa geldi. Ne oluyor diye etrafına baktığında diğer adamın onu havaya atıp tutmaya başladığını gördü. Bir de iş başarmışçasına sırıtıyordu salak.
"Burada bir sürü varken neden inat edip benim alacağıma göz diktin sen ya?"
"Sadece iki tane kalmış, dikkat ederseniz?"
Baekhyun şaşkınlıkla standa döndü ve cidden orada bir tane kaldığını gördü. Diğeri ise yanındaki şahsın elindeydi. Sinirleri iyice bozuldu ve bir ayağını yere vurmaya, yumruklarını sıkmaya başladı.
"İlerler misiniz, sıraya engel oluyorsunuz?"
Dedi aynı ses. Kalın, alaycı ve komik bir şey varmış gibi konuşan o sesi bir daha duymak istemiyordu Baekhyun. Son kalan totoyu diğerine inat alıp sepete attı ve sırada ilerledi.
Çoktan eve vardığında ise elindeki poşetleri mutfağa taşımaya çalışırken hala o adama küfrediyor ve onu bir eline geçirirse güzel, sert bir yumruğu yüzüne geçireceğinden bahsediyordu.
Sinirle bıraktı poşetleri mutfak masasına. İçlerinden totosunu buldu ve televizyon karşısındaki üçlü koltuğa kendini atarak paketi açmaya başladı.
"Sinir şey! Hep beni buluyorlar ama bir daha ki sefere Baekhyun neymiş göstereceğim birine."
Elindeki yumurta çikolatayı görüp kokladı ve bu, bir an için gülümsemesini sağladı. Kırdı onu ve içindeki süprizi görmek istedi. Ağzına bir parça çikolata atıp kutuyu açmak için çabalıyordu ki, ince bir hıçkırık sesi duyduğuna yemin edebilirdi. Etrafına bakındı, televizyonun kapalı olduğunu gördü. Kulağı yanılmış olmalıydı. Tekrar kutuyu açmaya girişti ve çıt sesi geldiğinde heyecanla gülümsedi. Çoktan üniversiteyi bitirmiş olması, iş ararken ailesinden aldığı parayla küçük dairesinde boş boş oturması, içindeki çocuğun kaybolmasına engel değildi.
Sarı, küçük kutuyu araladı. Aynı hıçkırık sesini bir kez daha duysa da umursamamayı tercih etti fakat gördüğü şey umursamazlığını yok ederken gözlerinin de sonuna kadar açılmasını sağlamış, diyaframından derin bir hıçkırık koparmış ve kutuyu kanepeye düşürmesine neden olmuştu.
