My life on pages #2

12

Even voordat je begint met lezen, nieuw boek online!!! Hij heet Vrije Val mocht je het willen lezen, schaamteloze zelfpromotie..
George komt met een brede grijns naast me zitten.

'Wat ben je in godsnaam aan het doen?' Vraag ik geïrriteerd. Hij kijkt van mij naar ons lege papier en dan weer naar mij.

'Zie je dat niet? Ik maak onze presentatie, zou je ook moeten proberen.' Hij grijnst nog meer als zijn vrienden achter hem joelen.

'Wat heb je aan?' Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Kleren.' Zegt hij simpel. Ik trek even aan zijn leren jasje.

'Oh,' zegt hij. 'Dat.'

Ik knik. 'Ja. Dat.' Hij haalt zijn schouders alweer op. 'Luister babe, dit is gewoon wie ik ben, take it or leave it.'

De dichtstbijzijnde mensen achter ons luisteren nu ook mee met ons gesprek en juichen allemaal voor George. Ik sta op van mijn stoel en leg mijn hand op zijn tafel.

'Dan leave ik.'

Met dat loop ik trots het lokaal uit en ik hoor iedereen nu voor mij joelen. Tot zo ver ging mijn goede voornemen om beter m'n best te doen. De leraar zal wel verbaast zijn als hij mijn lege plek ziet. Ik zeg wel dat ik even damestijd nodig had.

Nu ik toch de klas al uit ben, kan ik net zo goed hier een beetje rondkijken. Ik ben op de tweede etage en loop met de trap naar de derde. Hier zijn een aantal lokalen en een paar studieruimtes.

Als ik alle verdiepingen door ben geslenterd begint mijn maag te rammelen. Door die discussie met George heb ik mijn ontbijt niet afgemaakt. Ik probeer mijn weg terug te vinden naar de kantine zodat ik wat kan eten.

Als ik er bijna ben wordt ik de wc's ingetrokken. Als ik zie dat het George is sla ik mijn armen over elkaar. Dan zie ik alle urinoirs en trek mijn neus op.

'Gadverdamme man, de jongenstoiletten?' Ik wil alweer weglopen zodat niemand zag dat ik in de jongens wc was, maar hij gaat voor de deur staan.

'Wat moet je?' Vraag ik boos.

'Wij,' hij wijst van zichzelf naar mij. 'Moeten praten.'

'Wij,' ik wijs van mij naar hem. 'Moeten helemaal niks.' Kaats ik terug. Hij haalt zijn schouders op. 'Als jij niks met me te maken wilt hebben, ben je vrij om te gaan.' Zegt hij.

Ik knik triomfantelijk en loop richting de deur en wacht totdat hij aan de kant stapt. Mijn hand ligt op de knop als ik me weer terugdraai.

'Wat is dat gedoe met die hele badboy act? En dat stoere gepraat?'

Hij zucht. 'Voordat ik begin, het is niet dat ik zo wíl zijn,' hij zucht nog een keer. 'Ik heb een hoge reputatie op deze school. Tyler vond het ook raar toen hij me zo de eerste keer zag, maar ik ben de populairste jongen van de school.'

Ik lach. Fijn dat hij dat van zichzelf denkt. 'Stop dan met het gezeik en doe normaal, je gedraagt je als een kleuter.' Zeg ik.

Hij schudt zijn hoofd. 'Je begrijpt het niet, populariteit is niet om wie de knapste, aardigste of rijkste is, het gaat op deze school om de aanzien. Mensen zijn bang voor mij, daarom ben ik populair, het is eten of gegeten worden.'

'Waar heb je het over? Enig idee hoe stom je klinkt?' Vraag ik. Hij haalt zijn handen door zijn haar. Hij doet zijn mond open maar sluit hem meteen als hij stemmen op de gang hoort.

Shit! Jongens!

'Straks lopen ze hierbinnen.' Fluister ik tegen George. Hij kijkt om zich heen en trekt mij mee naar een hokje. We gaan allebei voorzichtig op de bril staan zodat ze onze voeten niet zien, net op tijd want een paar seconden later hoor ik jongens binnenkomen.

Ik hou mijn adem in als de jongens een gesprek beginnen.

'Nee man ik zeg het je. Die nieuwe chick is veel knapper dan Soof. Je bent gek als je die niet neemt.'

Nieuwe chick? Hebben ze het over mij?

'Oh ik zou haar doen.' Hoor ik iemand en dan slaat iemand een paar keer hard op de muur en de jongens lachen.

'Nina! Nina!' Hoor ik hem roepen. Jep, duidelijk over mij.

'Blijf dromen man, die meid woont in een fucking kasteel, die krijg je nooit.'

Ik kijk trots. En of ze me nooit krijgen.

'Hou jullie klep, ik probeer te pissen.' Zegt een stem. Ik hoor ze allemaal lachen. Als de jongen heeft doorgetrokken wast hij zijn handen en gaat naar de deur, want ik hoor een deur piepen.

'We zien wel wat George met d'r doet.' Hoor ik iemand nog zeggen voordat ze weggaan.

Ik spring van de wc en loop naar buiten. George loopt vlak achter me aan.

'Jouw vrienden?' Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. Hij staat een beetje ongemakkelijk aan zijn kraag te trekken. Hij knikt.

'Sorry Nina. Dat was niet netjes van ze.' Zegt hij.

Ik moet lachen. Het beeld past gewoon niet. George die gekleed is als een cliché badboy biedt zijn excuses aan omdat zijn vrienden te seksistisch waren. Hij lacht na een tijdje ook mee.

'Wie is Soof?' Vraag ik, de naam die een van de jongens noemde.

'Oh, Sophie? Als ik de badboy van dit plaatje ben, is zij de mean girl. We doen het af en toe.'

'George! Vies!' Roep ik. Hij lacht alleen. 'Ze is lekker maar ze is niet meer dan een mooi koppie en een goddelijk lichaam.'

Hij zou zo niet over haar moeten praten. Ze blijft een dame tenslotte. 'Kan ik hier nu weg?' Vraag ik. Hij knikt. 'Maar we zijn cool dus, jij en ik?' Vraagt hij.

Ik knik. Hij steekt zijn hand uit en vormt zijn hand tot een vuist. Ik box met mijn hand tegen de zijne en zeg; 'We zijn cool.'