3.

365 43 0
                                    

«Γεια σου Αναστασία ήρθα να σου κάνω παρέα θες δεν θες» μου λέει και γελάμε.«Εντάξει τότε, ούτως σίαλος δεν έχω φίλους εδώ άρα ναι»


Μου χαμογελάει και μου κάνει νεύμα να πάμε να κάτσουμε σε ένα παγκάκι λίγο πιο πέρα. Καθίσαμε κι έβαλα μουσική απ' το κινητό μου για να ακούσουμε.


«Λοιπόοοον» την ακούω να λέει «Ας γνωριστούμε καλύτερα, σε έχω συμπαθήσει. Πες μερικά πράγματα για 'σένα» «Ωραία, με λένε Αναστασία, το ξέρεις, είμαι 15, έχω αγόρι, μένω Γλυφάδα και δεν κάνω κάποιο άθλημα»«Ου εμένα Αθηνά, 15, δεν έχω αγόρι, βασικά δεν μου κάθεται κανένας» λέει και γελάμε, συνεχίζει, «Κάνω μπαλέτο και μένω Πειραιά. Για πες μου για το αγόρι σου αν θες»«Φυσικά, εμ τον λένε Γιάννη, είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος κάνει μπάσκετ 3 χρόνια. Αα τα 'χουμε 6 μήνες. Εμ αυτά» Αμέσως με ρωτάει κάτι που δεν περίμενα. «Από εδώ σ' αρέσει κανένας;»


Να της πω για αυτόν το μελαχρινό; Μπορεί να ξέρεις πως τον λένε βασικά. Δεν έχω να χάσω κάτι. Που να είναι τώρα;


«Βασικά από αυτούς που έχω δει ένας μου έκανε εντύπωση. Ψηλός, μελαχρινός με ανακατεμένα μαλλιά, υπέροχο χαμόγελο γενικά πολύ μουνί. Μου χαμογέλασε κι όλας όταν πήγαινα προς το σπιτάκι» με κοίταζε με γουρλωμένα μάτια κι ένα χαζοχαρούμενο πονηρό χαμόγελο. Κάτι που δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά ότι και να σημαίνει εγώ έχω αγόρι.«Ιιιιιιιι» τσιρίζει και μόλις τελειώσει συνεχίζει «Τον Κώστα θα λες αυτός είναι από τους πιο ωραίους. Λογικά θα θέλει να κάνετε κάτι.»«Ρε έχω αγόρι δεν μπορώ να του παίξω πουστιά. Άσε που μου θυμίζει και κάποιον. Δεν ξέρω ποιόν αλλά τον έχω ξαναδεί κάπου.» της λέω και κοιτάω μία παρέα αγοριών και εκεί διακρίνω τον Κώστα με λογικά τους φίλους του.


Με κοιτάει που τους παρατηρώ και με διακόπτει.


«Αα να σου πω και εγώ, τον βλέπεις αυτόν εκεί;» λέει και μου δείχνει έναν στο ύψος της περίπου με ξανθά μαλλιά και καστανά μαλλιά, που βασικά αυτήν την στιγμή της χαμογελάει. Της γνέφω και συνεχίζει. «Αυτός είναι που θα ήθελα να παιχτεί κάτι που βασικά παίζεται κι όλας, Γιώργο τον λένε.» «Ωραίος είναι. Άντε με το καλό» της λέω και την χτυπάω στον ώμο.


Κοιτάω την παρέα αγοριών και την βλέπω να κατευθύνεται προς εμάς. Ααα ωραίαα.

Όλα άρχισαν στην κατασκήνωση{on hold}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora