Όλα άρχισαν στην κατασκήνωση{on hold}

4.

Προχώρησε και πήγε σε ένα τραπέζι και γύρισε με ένα τάβλι.«Ποιά θέλει να παίξει μαζί μου;»«Άντε θα παίξω εγώ» γυρνάω και βλέπω τον Νίκο από πίσω μας έναν από την παρέα του Κώστα. Μετά γυρνάω και βλέπω την Εύα. «Ιιιιιιι Νικόοοοοοοο» αφήνει το τάβλι κάτω και τον αγκαλιάζει γρήγορα.«Παίξτε και παίζω μετά με αυτόν που θα νικήσει» λέω απλά γιατί όλοι τους κοιτάζαμε.«Αμέεε» λένε και οι δύο μαζί.

Κοιτάω την Αθηνά που κάτι λέει με την Ελπίδα. Κοιτάνε τον Γιώργο και τον Χρήστο που κάθονται σε κάτι τραπέζια απέναντι μας. Λες να καψουρεύεται τον Χρήστο η Ελπίδα; Ωραίιιιιο.

«Εμείς πάμε στους άλλους δύο» λέει η Αθηνά και χασκογελάνε.«Να πάτε, να πάτε» λέει ο Νίκος και τις κλείνει το μάτι, κάτι που φαίνεται καλό σημάδι.«Άντε, άντε καλά να περάσετε» λέω και γελάνε.

Φεύγουνε και βάζω λίγη μουσική να ακούσουμε. Βάζω το δόση παράνοιας των chemical b και εγώ με την Εύα το τραγουδάμε. Όσο παίζει τάβλι με τον Νίκο. Όσο παίζουνε κανένας δεν λέει τίποτα, είναι πολύ αφοσιωμένοι. Από όσο δείχνει νικάει η Εύα.

«Καλό κομμάτι ο Κώστας ε;» με ρωτάει ο Νίκος στο άκυρο και βλέπω την Εύα να μας κοιτάει προσπαθώντας να καταλάβει τι γίνεται.«Ναι» του λέω χωρίς να έχω ιδέα γιατί το είπα αυτό. «Αν και έχω αγόρι» λέω για να σώσω την μαλακία που πέταξα.«Όχι για πολύ ακόμα» μου λέει και απλά μένω να τον κοιτάω και γρήγορα αλλάζω τραγούδι.

Μα τι εννοεί με το ''Όχι για πολύ ακόμα'', λες να του αρέσω; Δεν νομίζω βασικά δεν ξέρω. Αλλά δεν νομίζω. Αυτή η πρόταση του Νίκου με περιτριγύριζε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού.

Μετά από αρκετή ώρα ησυχίας και απόλυτης βαρεμάρας ακούω την Εύα.

«ΧΑ ΝΙΚΗΣΑΑΑΑ!!» φωνάζει και σηκώνεται και αρχίζει να χορεύει πανηγυρικά και όσοι είναι κοντά μας γυρνάνε και την κοιτάνε.

Όσο κορόιδευε τον Νίκο που έχασε ,ενώ αυτός το έπαιζε και καλά ανενόχλητος και τότε ακούσαμε την ανακοίνωση για το φαγητό.

«Όλοι οι κατασκηνωτές να μαζευτούν έξω από τα σπιτάκια τους για το μεσημεριανό, όλοι οι κατασκηνωτές να μαζευτούν έξω από τα σπιτάκια τους για το μεσημεριανό.» λέει και ο Νίκος μας χαιρετάει και φεύγει.«Με τον Κώστα ε;»«Ρε μαλάκα έχω αγόρι δεν παίζει να γίνει κάτι»«Έλα ρε αφού είναι καλό κομμάτι και δεν θα το μάθει το αγόρι σου και ποτέ» ισχύει δεν θα το μάθει ποτέ...Μα τι σκέφτομαι η ηλίθια; Άραγε τι να κάνει ο Γιάννης;«Πφφ έχεις δίκιο, αλλά και πάλι τον αγαπώ και πρέπει πρώτα να μάθουμε αν όντως θέλει» λέω και με κοιτάει με ένα πονηρό χαμόγελο.«Άρα θες να κάνεις κάτι μαζί του»«Δεν είπα κάτι τέτοιο»«Καλάαα, θα τον ψαρέψω στην γνωριμία αν είναι και θα σου πω» μου λέει και της χαμογελάω.