[ SF / OS ] All I want is YOU { kookmin }

[ SF ] The Actor ( 100%)

คนส่วนใหญ่มักใส่ใจกับอะไรที่โดดเด่น หรือ พิเศษใช่มั้ยหละครับ? ผมก็เช่นกัน จนกระทั่งผมค้นพบบางอย่าง...บางอย่างที่มีความโดดเด่นในความธรรมดา ทำให้ผมไม่สามารถละสายตาไปจากคนๆนั้นได้เลย

ใช่แล้ว ผมกำลังชอบเขา

ตกหลุมรักเลยด้วยซ้ำ

ผมกำลังชอบความธรรมดาที่ไม่อาจแตะต้องได้

เขาสมควรได้รับบทบาทพิเศษ

อย่างตัวผมก็แค่เด็กมหาลัยคณะนิเทศก์ที่ชอบดูหนังเอาซะมากๆ แถมยังเป็นประโยชน์ให้ผมในด้านการเรียนอีกด้วย คงไม่แปลกที่ ว่าที่ผู้กำกับหนัง อย่างผมจะเอาแต่คลุกตัวอยู่กับในโรงหนังเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ในสมัยไหน ประเทศชาติใด ผมก็สามารถวิเคราะห์และตีความต่างๆจากหนังได้เป็นอย่างดี ผมจะต้องเป็นผู้กำกับหนังที่ดีมากแน่ๆ

แต่ในวันนี้ผมได้รับบทบาทที่ต่างจากเดิมออกไปซักเล็กน้อย คือ การถูกเชิญมาชมละครเวทีของโรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่งที่ดูจะมีชื่อเสียงไม่น้อย แต่อะไรที่เป็นการแสดงผมก็สามารถรับชมได้ทั้งนั้น ซึ่งในระดับโรงเรียนสำหรับกรณีนี้ถือว่าทำได้ดีเลยทีเดียว

หอประชุมขนาดกว้างพร้อมที่นั่งเรียงรายขึ้นไปเป็นชั้นๆคล้ายกับอัศจรรย์ อากาศภายในหอทำให้รู้สึกผ่อนคลายจากความเย็นของเครื่องปรับอากาศอีกทั้งแสงไฟที่ค่อยๆดับลงเมื่อการแสดงเริ่มขึ้น เสียงปรบมือและโห่ร้องของผู้ชมหรือนักเรียนส่งไปยังผู้แสดงทั้งหน้าและหลังเวทีดังอย่างกึกก้อง อ่า ผมแก่เกินไปที่จะมาอยู่ในโรงเรีนนมัธยมปลายแบบนี้ ความรู้สึกมันเหมือนมาดูลูกในงานแสดงของโรงเรียนชะมัดเลยหละ

ว่าที่ผู้กำกับหนังอย่างผม จอน จองกุก ก็ไม่มีทางพลาดที่จะเก็บรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของการแสดงมาใส่ใจหรอกครับ เราต้องใส่ใจแม้กระทั่งตัวประกอบที่โผล่มาเพียงเสี้ยววินาทีเท่านั้น อย่างน้อยมันก็เป็นองค์ประกอบของการแสดงและแน่นอน ผมดูทุกการกระทำของทุกๆตัวละครและทุกๆฉาก ความสมบูรณ์แบบก็คือการเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครให้ได้มากที่สุด ราวกับว่าจะเป็นคนๆนั้นอยู่จริงๆ ถึงแม้เป็นเพียงตัวประกอบที่เดินผ่านอยู่ไม่กี่วินาทีผมก็จะเก็บมาใส่ใจ ผมจะใส่ใจทุกๆอย่างที่อยู่ในการแสดง