Een Nieuw Begin

11

P.O.V. Kendall

Nadat ik Lieke alles heb verteld zijn we in de auto gestapt. Ze reageerde heel goed en ik ben blij dat het zo is uitgepakt. Terwijl we in de auto zitten kijk ik uit het raam. Eerst gaan we naar mijn huis om kleren te pakken. Hoe lang ik bij Lieke blijf wonen weet ik niet, dus ik heb extra kleren nodig. Daarna gaan we naar haar huis. Als ik zie waar we stoppen schrik ik een klein beetje, we zijn bij het huis van Will. 'Lieke, waarom zin we bij het huis van Will?' 'Mijn ouders gaan verhuizen en Will heeft aangeboden dat ik hier kwam wonen. Er waren nog genoeg kamers over en hij wis dat ik niet mee wou verhuizen. Gister hebben we al mijn spullen hierheen gebracht.' 'Oh, oke. wat jammer dat je ouders verhuizen, maar ik ben blij dat jij hier blijft. Anders had ik het niet gered hier.'

Lieke loopt naar de voordeur en belt aan. Jeff doet open en kijkt een beetje verbaasd naar mij. 'Kendall blijft een tijdje bij mij slapen. Daarom heeft ze die tas met kleren mee.' Jeff snapt nog steeds niet wat er precies gebeurd, maar laat ons toch binnen. Lieke heeft verteld waar mijn kamer is, dus ik loop naar boven en dump mijn spullen in de kamer. Ik bedenk me dat mama nog van niets weet dus ik bel haar.

M=mama

K= Kendall

M. 'Goedemorgen lieverd.'

K. 'Goedemorgen mama.'

M. 'Heeft Luke je naar school gebracht vanochtend?'

K. 'Ja, bedankt dat je dat hebt geregeld, maar ik bel om iets belangrijks te zeggen.'

M. 'Wat is er dan?'

K. 'Daan is terug. Ik zag hem op school en ben met Lieke en Luke naar het huis van Lieke gegaan.'

M. 'Wat? Daan is weer terug? Hij zat toch vast?'

K. 'Ja, hij is weer terug en dat dachten Luke en ik ook. Maar in ieder geval, ik blijf een tijdje bij Lieke slapen.'

M. 'Is goed lieverd. Doe je voorzichtig?'

K. 'Ja mama. Ik moet gaan. Hou van je.'

M. 'Hou ook van jou.'

Ik hang op en ga op bed liggen. Ik heb bijna niet geslapen vannacht en ben dus echt kapot moe. Terwijl ik denk wat er vandaag allemaal is gebeurd voel ik mijn ogen zwaar worden en val langzaam in slaap.

*Droom*

Ik heb school weer overleeft. Gister was ik bij Daan en hij begon me weer te slaan. Ik smeekte hem om te stoppen, maar hij luisterde niet naar me. Pas toen ik zei dat we gym hadden vandaag stopte hij. Hoe graag Daan me ook wil slaan, niemand mag het weten. Vorige week met gym viel het sommige meisjes al op dat ik allemaal blauwe plekken had. Daan werd daar zo boos om dat hij me aan mijn haar meesleurde naar een leeg lokaal. Hij begon me te bedreigen en ik schreeuwde dat ik er niks aan kon doe. Tien besloot hij om me niet meer te slaan voor een gymles. En nu loop ik naar huis. Mama is niet thuis omdat ze moet werken. Luke is gister verhuisd. Hij en mama hadden steeds ruzie en daarom vond hij het beter om te verhuizen. Nog twee straten en dan ben ik thuis. Vanbinnen doe ik een vreugdedans. Daan wou uit school met me mee naar huis, maar ik zei dat ik niet kon en ben weggelopen. Nu nog maar 1 straat. Een kleine lach kan ik niet onderdrukken. Als ik thuis ben, ben ik veilig voor Daan. 'Waarom sta je te lachen Kendall? Ik zei dat ik met je mee ging naar je huis en jij liep weg. Zoiets flik je me nooit meer. Nu doorlopen naar je huis. Daar praten we verder.' 'D-d-daan?' Kut, hij is me gevolgd. De enige plaats waar ik veilig was is thuis. Hij wist niet waar ik woon. Bij mij aangekomen laat ik hem binnen en loop ik door naar de keuken. Daar zet ik voor mezelf thee en voor Daan een kop koffie. 'Kendall, schiet eens op!' 'Sorry Daan, ik kom er aan.' Met de twee dampende mokken in mijn handen loop ik de kamer binnen. Daan kijkt me boos aan en begint weer te schreeuwen. Wat hij allemaal zegt weet ik niet eens want ik zonder mijn gedachten af. Probeer aan leuke dingen te denken Kendall. Opeens voel ik een hete vloeistof in mijn gezicht. Daan gooide zijn koffie over me heen. Ik begin te schreeuwen.