P.O.V. Kendall
'Kendall, ga je vanmiddag mee naar het centrum?'
'Nee, sorry. Ik heb met Daan afgesproken vanmiddag.'
'Veel plezier vanmiddag Kendall, maar doe wel voorzichtig. Ik vertrouw Daan niet...'
'Dat komt goed Lot, ik kijk goed uit en doe niks dat ik niet wil. Ik heb er zo'n zin in.'
Al vanaf de eerste klas vind ik Daan leuk en nu wilt hij met mij afspreken. Daan is super knap en kan volgens mij alle meisjes krijgen. Dat klinkt alsof hij een populaire jongen is, maar dat is niet zo. Hij is erg rustig en je hoort nooit wat van hem. Daarom vertrouwt Lot hem niet: ze weet niets van hem.
De bel gaat en ik loop naar mijn kluisje. Als ik daar aan kom staat Daan al op mij te wachten. 'Hey Kendall' zegt hij en begint een beetje te blozen. 'Hey Daan.' Zeg ik misschien een beetje te enthousiast. 'Ik moet nog wat boeken in mijn kluisje leggen en dan kunnen we gaan.'
We gingen naar het huis van Daan en het was super gezellig. Na een tijdje keek hij me aan en zei 'Kendall? Ik moet je iets bekennen...' 'Oh, wat dan?' 'Ehh... Ik.. ik vind je best wel... leuk.... En dan bedoel ik niet als vrienden. Zou je mijn vriendin willen zijn?' Mijn hart deed een vreugde dansje en ik zei dat ik natuurlijk zijn vriendin wil zijn.
'DAAN!! WAT DOE JE?!?! IK WIL DIT NIET!!' Schreeuw ik huilend naar hem. Daan liet me weer los en keek me boos aan. 'Waarom niet? Je bent nu mijn vriendin. Vroeg of laat gaat het toch een keer gebeuren, dus waarom niet nu?' 'Ik ben er nog niet klaar voor...' Nadat ik dat heb gezegd voelde ik opeens een hand tegen mijn gezicht. Zo snel dat die hand en was ,was het ook weer weg. Ik werd geslagen, geslagen door mijn vriend Daan. Nadat hij mij in het gezicht sloeg schopte hij me in mijn buik en sloeg tegen mijn arm met zijn vuisten. Zo ging hij door totdat ik huilend van de pijn op de grond lag. 'Deze keer doe ik dit, maar als je nog een keer iets doet waar ik het niet mee eens ben kom je er niet zo makkelijk mee weg.' Daan keek me woedend aan en liep weg. Voordat hij door de deur verdween zei hij nog 'Dit vertel je tegen niemand. Begrepen?' Ik knikte en zakte langzaam weg.
'NEEE!!' Ik ga trillend rechtop zitten en zie dat ik in mijn bed lig. Mama komt mijn kamer binnen rennen en vraagt wat er is. 'Ik... Daan... Hij...' meer kreeg ik er niet uit. 'Het is al god liefje, het was maar een droom. Daan is weg en komt niet meer terug. Je bent veilig.' Stelt mama mij gerust. Ik knuffel mama stevig en val tegen haar aan in slaap.
Als ik in de ochtend wakker wordt is mama al weg. Ze heeft een briefje achtergelaten waarop staat:
'Goedemorgen lieverd,
Ik ben gebeld door het werk en moest een vroege dienst draaien vandaag. Beneden staat al een ontbijt voor je klaar en Luke komt er zo snel mogelijk aan. Hij brengt je vandaag naar school.
Fijne dag en ik hou van je!
Liefs mama'
Na het briefje te hebben gelezen stap ik uit bed en pak schone kleren. Ik zet de douche aan en zoek een liedje op mijn mobiel. Het perfecte lied staat op en ik ga douchen. Terwijl het water mijn huid raakt zing ik mee op Starving van Hailee Steinfeld
You know just what to say
Things that scare me
I should just walk away
But I can't move my feetThe more that I know you, the more I want to
Something inside me's changed
I was so much younger yesterday, ohI didn't know that I was starving 'til I tasted you
Don't need no butterflies when you give me the whole damn zoo
By the way, right away you do things to my body
I didn't know that I was starving 'til I tasted youI didn't know that I... I didn't know that I... 'til I tasted you
I didn't know that I... I didn't know that I... 'til I tasted youBy the way, right away you do things to my body
I didn't know that I was starving 'til I tasted youYou know just how to make
My heart beat faster
Emotional earthquake,
Bring on disasterYou hit me head on, got me weak in my knees
Yeah, something inside me's changed
I was so much younger yesterday, aye
So much younger yesterday, oh, yeahI didn't know that I was starving 'til I tasted you
Don't need no butterflies when you give me the whole damn zoo
By the way, right away you do things to my body
I didn't know that I was starving 'til I tasted youI didn't know that I... I didn't know that I... 'til I tasted you
I didn't know that I... I didn't know that I... 'til I tasted youBy the way, right away you do things to my body
I didn't know that I was starving 'til I tasted you
You, yeah, 'til I tasted youI didn't know that I... I didn't know that I... 'til I tasted you
By the way,right away you do things to my body
I didn't know that I was starving 'til I tasted youThe more that I know you, the more I want to
Something inside me's changed
I was so much younger yesterdayTerwijl ik me omkleed denk ik aan vandaag. Ik moet Lieke vertellen waarom ik in paniek raakte. Als ik ook mijn haar en make-up heb gedaan loop ik de trap af naar beneden. Tijd voor het ontbijt. Ik doe de gangdeur open en schrik me kapot. Will, Jeff en Ben staan in mijn woonkamer. Wat moeten die hier nou weer? Ik had me zo verheugd op een rustige ochtend, komen zij het verpesten...'Goedemorgen Kenn!' Ik draai me om en zie Luke staan. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. 'Hey Luke. Waarom zijn die drie hier eigenlijk?' 'Ze zouden vandaag met mij meerijden en toen belde mam om te vragen of ik hier heen kon komen. Oh ja, Will heeft je ontbijt gemaakt omdat hij het ontbijt dat mama heeft gemaakt opat.' Ik knik en loop naar de tafel. Daar staat een bord met een stuk toast. Ik kijk Will dankbaar aan. Toast, dat heb ik al zo lang niet meer gehad. 'Graag gedaan en sorry voor je andere ontbijt.'
Ik heb mijn ontbijt opgegeten en trek mijn schoenen aan als er aan mij wordt gevraagd of ik geen drinken hoef. Ik schud van nee en wil mijn schoenen weer verder aantrekken als Ben plots voor mij staat. ''Kendall, doe niet zo eigenwijs en neem gewoon wat drinken.' Zijn stem klinkt dwingend en daar schrik ik van. De enige die zo tegen mij sprak was Daan. 'So-sorry, ik neem wel wat water.' Mijn stem klinkt zwak en Luke kijkt mij bezorgd aan. Snel loop ik naar de keuken en neem wat water. Daarna stappen we bij Luke in de auto, de jongens waren zo vriendelijk om mij voorin te laten zitten, en rijden naar school.
JE LEEST
Een Nieuw Begin
أدب المراهقينKendall, een 17 jarig meisje heeft veel meegemaakt en op de 1 of andere manier was iedereen ervan op de hoogte. Overal op straat werd ze nagekeken en iedereen praatte over haar. De moeder van Kendall zag hoe haar dochter hieraan kapot ging en besloo...