Een Nieuw Begin

19

P.O.V. Will

'Ik hou ook van jou Will. Ik hou ook van jou.' Even lijkt het alsof mijn wereld stil staat. Kendall liep weg uit het ziekenhuis en Luke kon haar nergens vinden. Met z'n allen hebben we gezocht, maar ze was nergens te vinden. Er was nog 1 plek waar niemand had gezocht en dat was in het bos. De reden dat nog niemand daar had gekeken was omdat het daar super gevaarlijk is. Ik besloot om er toch maar te kijken. En wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Ik zag haar zitten in het bos en ik wist niet hoe snel ik naar haar toe moest gaan. Toen ik bij haar was merkte ik pas hoeveel zorgen ik me om haar maakte. Ik hou van haar en kon me dus niet meer inhouden om haar te zoenen. Tot mijn verbazing zoende ze terug. Mijn hart maakte een sprongetje van blijdschap. Samen lopen we nu naar huis. Hand in hand. Het is een lange wandeling door het bos en elke keer als er een geluid is schrikt Kendall. 'Hey, wat is er?' 'Huh? Niks. Ik schrok gewoon door alle geluiden. Het is zo donker en ik kan niks zien. Dan voel ik me niet op mijn gemak.' 'Snap ik. Het is ook wel eng, maar we zijn hier samen. Er overkomt ons niks.' Dit lijkt Kendall wat te kalmeren en samen lopen we verder. Na een uur lopen zijn we nog het bos niet uit. Hoe kan dit? 'Will?' 'Ja?' 'Volgens mij zijn we verdwaalt.' 'Ehh, dat denk ik ook.' Niet het slimste om te zeggen, maar wat moet ik dan? Tegen haar liegen en zeggen dat het niet zo is? Waarschijnlijk was dat wel beter geweest want Kendall begint steeds onrustiger te ademen. 'Kenn, het komt wel goed. Geloof me nou maar.' 'Hoe weet je nou of het wel goed komt? We zijn al een uur aan het lopen en we schieten er niks mee op. Ik wil naar huis Will. Ik wil naar Luke.' 'Kijk, daar is een open plek. Ga daar heen. Dan zoek ik een uitweg.' 'WAT?!?! ZEG JE NOU SERIEUS DAT IK DAAR ALLEEN MOET WACHTEN?!?! WAT NOU ALS ER EEN BEEST KOMT?!?!' 'Kenn, rustig. Er zijn daar geen beesten. Dat beloof ik. En ik ben er zo weer.' Ik geef haar een kus en merk dat ze al wat rustiger wordt. Na een tijdje zegt ze dan ook dat het goed is. Ik zie dat Kendall naar de open plek loopt en ik loop verder het bos in.

Ik ben nu al een uur aan het lopen en nog heb ik geen uitweg gevonden. Als ik na een half uur nog steeds geen uitweg heb gevonden ga ik weer terug naar Kendall. Al die tijd dat ik aan het zoeken ben zit zij daar doodsangsten uit te staan. Ergens voel ik me daar wel schuldig voor, maar ik moest even alleen zijn. Ik heb tegen Kendall gezegd dat ik van haar hou en we hebben gezoend. Ze zei dat ze ook van mij hield maar het klonk raar uit haar mond. Alsof er iets was en ze niet wou vertellen wat. Daar moet ik dus nog achter komen. En dan hebben we Luke ook nog. Hij heeft mij gezegd dat ik niets met Kendall moest beginnen. Ze was gebroken en ik zou het volgens hem alleen maar erger maken. Daarom heb ik mijn aandacht ook op andere meisjes gezet, Om haar te vergeten. Maar toen ik haar zag staan in de club met haar verjaardag. Ze stond als versteend naar ons te kijken. Haar blik was gebroken. Hield ze dan wel van mij? Ik weet het niet meer. En als ze wel van mij zou houden heb ik het toen verpest. Ik zag haar kijken en wat doe ik? Ik negeer haar. Wat voor een sukkel ben je dan? Ik was er zo van overtuigd dat ze me vanaf dat moment haatte, maar dan zegt ze vandaag tegen mij dat ze ook van mij houdt. Wat moet ik nu?

'HEEEEELLLPPP!!!! WILL WAAR BEN JE?!?!' 'KENDALL?!?! WAT IS ER?!?! WAAR BEN JE?!?! IK KOM ERAAN!!!' Ik hoor de paniek in haar stem en ik weet niet wat ik moet doen. Door de paniek die nu door mijn lichaam gaat weet ik niet meer waar ik ben. Hoe ik mijn best ook doe om de weg terug te vinden, het lukt me niet. 'NEEEE!!!! DAAN GA WEG!!!' Wat? Daan? Wat doet hij nou in het bos? En waarom is Kendall zo in paniek? 'HOUDT JE KOP KENDALL!!! WILL KOMT JE NIET HELPEN!! DACHT JE NOU ECHT DAT HIJ OM JE GEEFT?!?! IK DWONG HEM OM DAT TE ZEGGEN DOMMEN TRUT!!' 'WAT?!? WAAROM?!? WAT WIL JE VAN ME DAAN?!? JE HEBT MIJN LEVEN AL EEN KEER VERPEST, WAAROM LAAT JE ME NIET GEWOON MET RUST?!?!' 'SNAP JE DAT DAN NIET?!?! DANKZIJ JOU MOEST IK DE BAK IN!! IK HEB EEN FUCKING JAAR GEZETEN DANKZIJ JOU EN DAN VRAAG JIJ JE AF WAAROM IK DIT DOE?!?!' 'ALS JE ME GEWOON MET RUST LIET WAS DAT NIET GEBEURT. ALS JE GEWOON MET JE POTEN VAN ME AF BLEEF!!' Wat? Waar heeft ze het over? Ze kennen elkaar? En hij heeft vast gezeten? 'JE MOEST GEWOON NAAR ME LUISTEREN. DAN HAD IK JE OOK NIET GESLAGEN!!' 'TUURLIJK, GELOOF JE DAT ZELF?!? DACHT JE NOU ECHT DAT IK HET ALLEMAAL OKE VOND?' NEE, MAAR DAN HAD JE HET NOG WEL GEWOON KUNNEN DOEN!!' 'Nee, en wees blij dat je maar en jaar hebt gezeten. Dat je alleen maar hebt gezeten voor de mishandeling en niet... niet v-vo-voor...' 'Kom op, zeg het slet. zeg maar wat ik nog meer heb gedaan. Er is niemand die je hoort.' 'Nee, i-ik w-wi-wil h-het n-niet.' 'Dan doe ik het wel even voor. En dan vers ik gelijk je geheugen nog een keer op.' 'Alsjeblieft Daan, niet doen' Opeens hoor ik dat er iemand wordt geslagen en vervolgens begint Kendall e gillen en te huilen. Ik ren zo snel als ik kan naar het open veld. Als ik er bijna ben zie ik dat Kendall tegen een boom wordt gedrukt door Daan. Haar shirt is helemaal kapot gescheurd. Hij zit overal aan en Kendall staat daar als versteend te snikken. Ik wil naar haar toe lopen, maar iemand houdt me tegen. Als ik me omdraai zie ik een vuist op me aankomen. De vuist knalt tegen mijn hoofd en voordat alles zwart wordt zie ik het hoofd van Ben dat naar me lacht. 'Lekker slapen Will.' is het laatste dat ik mee krijg. Plots is alles zwart.