"ฉันจะจีบนายให้ได้!!" ร่างเล็กให้กำลังใจตัวเองก่อนที่จะลุกขึ้นและกลับบ้านตัวเองไป
เช้าวันต่อมา
"จองกุกอ่าา" ร่างบางตะโกนเรียก
"มีไร" จองกุกตอบไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"ฉันทำข้าวกล่องให้จองกุกด้วยน้าา มีแต่ของที่จองกุกชอบทั้งนั้นเลยย"
จีมินยื่นข้าวกล่องให้จองกุกหวังว่าร่างสูงนั้นจะรับไปและนำไปกิน แต่ไม่ใช่เลย...
ปัง!!
"กูไม่ต้องการ!! บ้านกูมีเงินพอที่จะซื้อของพวกนี้ได้!! ไม่ใช่อาหารกะโหลกกะลาแบบที่มึงทำมาหรอก!! ทำตัวน่ารำคาญ!! ทำไมว่ะบ้านทำอาชีพขายตัวเหรอ!? อ๋อหรือว่าคัน?! ต่อให้มึงมาเสนอตัวขนาดไหนกูก็ไม่ชอบมึงหรอก!! เลิกยุ่งกะกูได้ล่ะ รู้ตัวป่ะ? ว่ามันหน้าสมเพช!"
จองกุกเขวี้ยงกล่องอาหารที่จีมินทำให้กระจัดกระจายไปหมดและต่อว่าด่าทอร่างเล็กอย่างดัง จนคนที่ยืนอยู่แถวนั้นมองกันเป็นตาเดียว
"แก.. ดูสิจีมินนี่ไม่เจียมตัวเลยจริงๆ หึ"
"แกก็ไปว่ามัน... แต่ก็จริงๆนะ55"
"5555สมน้ำหน้า"
"ใช่สิ... ฉันทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจนายอยู่แล้ว..ฮึก.. เออ!! ต่อจากนี้ฉันจะไม่มายุ่งกับนายอีก!!"
ร่างบางพูดตัดพ้อ พร้อมวิ่งออกจากที่ๆร่างสูงยืนทั้งน้ำตา
" ไอกุก กูว่ามึงแม่งทำเกินไปว่ะ"
"....." ร่างสูงเงียบก่อนที่เค้าจะพิจรณาว่าตัวเองทำเกินไป
หลายวันผ่านไป
คณะบัญชี(ลืมบอกค่ะ ว่าจีมินอยู่คณะบัญชีแหะๆ😁)
จองกุกเดินตามหาจีมินไปทั่วคณะกะว่าจะมาขอโทษเรื่องนั้น แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
"ไปอยู่ไหนนะ?" ร่างสูงพูดกับตัวเองพร้อมเหลือบมองไปทั่ว
ถึงไม่เจอจีมินก็ถามเพื่อนมันเอาก็ได้วะ!
"หวัดดี....แทฮยอง"ร่างสูงเอ่ยทักทายเพื่อนของร่างเล็ก
"อืม"แต่เเทฮยองกลับตอบมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
"เอ่อ...จีมิ-"ก่อนที่ร่างสูงจะพูดจบประโยคแทฮยองก็พูดขัดซะก่อน
"อ่อ...จีมินน่ะเหรอ..มันไม่มาตั้งแต่วันที่มึงด่ามันฉอดๆๆแล้ว"
แทฮยองเอ่ยเสียงเรียบแต่ความรู้สึกผิดของจองกุกมันเพิ่มขึ้นมาทำให้ร่างสูงชะงัก
"อ่อ...อืม..ขอบใจนะที่บอก"ร่างสูงเอ่ยก่อนที่จะเดินไป
-------♡---------♡---------♡---------♡--------♡
เฮลโหลววววววว ทุ้กค้นนนนน ขอโทษน้าที่ไม่ค่อยได้อัพ แถมอัพแล้วสั้นอีก😧
แต่มาอัพให้แล้วน้าา อย่าจากไรท์ไปไหนน้าา รักนะคนอ่านทุกคน❤❤❤
ื
