แอ๊ด ...
เสียงเปิดประตูดังขึ้น
"ไปไหนมา"
"...."
"กูถามว่าไปไหนมา!!"
"ค..คือเรา..เราไปผับมา..."
"หึ..ร่านดีหนิ"
"ทำไมต้องว่าเราด้วย!!"
"ทำไมจะว่าไม่ได้ ก็กูเป็นผัวมึงไง!"
"เหอะ...จองกุกไม่ใช่ผัวเรา จองกุกก็แค่สามีในนามเท่านั้น"
"แล้วไง มันก็เหมือนกันหนิ"
"ไม่!! ไม่เหมือน คำว่าผัวเราจะให้ใช้เฉพาะคนที่รักเราเท่านั้น!!"
พูดจบก็รีบเดินเข้าห้องตัวเองไปทิ้งให้ร่างสูงยืนนิ่งทบทวนว่าตนพูดอะไรออกไป
ตึง!!
เสียงประตูปิดอย่างดังด้วยแรงของร่างเล็กพร้อมกับทรุดตัวนั่งลงหลังประตู
"ฮึก...ฮือ...ถ้านายรู้ว่าแทฮยองเป็นไง...นายจะทำยังไงนะ..."
น้ำตาที่ไหลอาบลงแก้มเนียนลงมาสู่ริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังยกยิ้มแสยะออกมาทำให้ร่างเล็กลืมไปเลยว่าเค้ากำลังสมเพชคนที่เค้ารัก
"ตกลง...แฟนพี่ชื่ออะไรหรอฮะ?"
"วี น่ะ "อ่า..ทำไมเพื่อนเค้าไม่บอกกันเลยว่าคบซ้อนน่ะ หึ
"ผม..พอจะรู้สาเหตุที่พี่ทะเลาะกับวีนะฮะ"
"หืม...อะไรเหรอ"
"เพราะสามีผมไง"
หลังจากเหตุการณ์ที่จองกุกทะเลาะกับจีมิน
ทั้งสองก็คุยกันน้อยลง จีมินยังทำตามหน้าที่ภรรยาที่ดีต่อจองกุกเสมอ แต่จองกุกคิดว่าจีมินแปลกไป
แปลกไปยังไงน่ะหรอ...
"จีมิน วันนี้กูไม่กลับนะ"
"อืม"
"จีมิน กูหิว"
"ทำไมไม่ไปกินกับแฟนนายล่ะ"
จอนจองกุกคิดว่าเค้าควรคุยกับปาร์คจีมิน
แอ๊ดด...
