บ้านจีมิน
"ขอบใจ...ที่มาส่ง"จีมินพูดเสียงติดๆขัดๆเพราะความเขินแต่ต้องเก็กเอาไว้ก่อน!
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันเต็มใจนะ" จองกุกพูดไปยิ้มไป
"อืม...." ไม่ทันพูดจบเสียงฟ้าร้องก็ดังขึ้น
ครืน....ครืน.....เปรี้ยง!!!
จีมินที่ได้ยินเสียงก็เกิดอาการตกใจยกมือขึ้นมาและปิดหูของตัวเองพร้อมหลับตา
"จีมิน....เป็นอะไร?" จองกุกถามด้วยความเป็นห่วง
"ป...ป่าว.."
"ฉันขอเข้าไปในบ้านได้มั้ย....คือฉันตัวเปียกน่ะ"
จองกุกพูดพร้อมยิ้มแห้งๆ เพราะตอนที่มาส่งจีมินเข้ามาในบ้านตนเองก็ถือร่มให้จีมินตลอด
ก็กลัวจีมินจะไม่สบายนี่นา.....
"อ...อืม...เข้าไปสิ" ร่างเล็กอนุญาติพร้อมเดินนำจองกุกไป
ฟึ่บ!
"อะ...ผ้าเช็ดตัว นายควรไปอาบน้ำ"
จีมินบอกจองกุก เพราะสภาพตอนนี้ของจองกุกดูไม่ค่อยโอเค
"ขอบใจนะจีมิน"
"อืม.."
บ้าน่า!...นี่เราเป็นห่วงหมอนั่นเหรอเนี่ย!
กึก!!!
เสียงประตูเปิดออกโดยมือของร่างสูง
"ฮ....ฮัดชิ้ว!!" เสียงจามของจองกุกดังขึ้น
"ไม่สบายหรอ?" จีมินถาม
"อ่า...น่าจะนะ" จองกุกตอบพร้อมยิ้มแห้ง
"มานี่" ร่างเล็กพูดจบก็จับมือของร่างสูงพร้อมเดินพาขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
ฟึ่บ!
"อะ นี่ยากินสะ" คนตัวเล็กยื่นยาให้จองกุกทำให้จองกุกยิ้ม
"ขอบใจนะ"
"อืม.."
ร่างเล็กตอบกลับไปพร้อมหันไปดูนาฬิกาตัวเอง
"ให้ตายสิ! จะสามทุ่มเเล้วหรอเนี่ย!"
"อ...เอ่อ..จีมิน"
"อะไร"
"คือ...ปกติบ้านฉันเค้าจะปิดบ้านตอนสามทุ่มน่ะ...และถ้าฉันกลับไปฉันคิดว่า-"
ไม่ทันที่ร่างสูงพูดจบร่างเล็กก็พูดแทรก
"งั้นนอนบ้านฉันก็ได้"
"จริงเหรอ"
"อืม"
นี่ฉันเผลอพูดอะไรออกไปเนี่ย!!!
------------------------------------------------------
ฮายยย
ขอโทษที่อัพช้านะค่ะพอดีไรท์สอบเสร็จแล้วไข้ขึ้นก็เลยไม่ได้อัพ
ไรท์กลับมาแล้ววว
รักคนอ่านทุกคน❤
