"จองกุก แทขอโทษนะ แทว่า..เราคงไปกันไม่ได้"
เสียงกระซิบที่อยู่ใกล้หูผมทำให้ผมหัวใจสั่นๆ ถึงผมจะหลับ แต่ผมก็ได้ยินมันชัดเจน
แทฮยองลุกออกไปแล้ว ผม... คงเสียเขาจริงๆสินะ
AGAIN
4 เดือนต่อมา
"แฮ่!พี่จองกุกก"
"หืมอะไรเนี่ยจีมิน ฉันตกใจหมด"
"ง้ะ จีมินก็เล่นแบบนี้อยู่แล้วมั้ยล่ะ พี่นั่นแหละไม่ยอมชิน"
จีมิน ปาร์ค จีมินเป็นเด็กที่คอยอยู่กับผม ไม่สิ กลุ่มนักร้องของผมเอง พวกผมเป็นนักร้องกันที่ร้านเหล้าที่หนึ่งแต่เพลงที่ร้องส่วนมากจะเป็นเพลงที่แต่งกันเองน่ะ
และรู้กันอยู่ว่าจีมินน่ะชอบผม
"วันนี้พี่จองกุกไปสตูมั้ย จีมินจะไปด้วยยย"
"ไปอยู่แล้ว แต่ขอทำธุระก่อนนะ"
"โอเคครับ งั้นจีมินนั่งรอตรงนี้นะ จะได้เข้าไปพร้อมกัน"
"โอเค งั้นรอก่อนนะ"
"อื้ม!"
หลังจากที่จองกุกทำธุระเสร็จทั้งสองก็เดินเข้าไปในสตูเล็กที่กลุ่มของพวกเขาได้หุ้นกันสร้างไว้
"พี่จิน! สวัสดีครับ" จีมินเรียกจินพร้อมสวัสดีและยิ้มตาหยีๆส่งไปให้
"อ้าว มาพอดีเลยพี่กำลังทำบิงซูแตงโมอยู่ มากินด้วยกันสิ"
"โอเคค้าบ"
จีมินรีบเดินไปหาจินที่กำลังทำบิงซูถ้วยยักษ์อยู่
"พี่จองกุก มากินด้วยกันสิ"
"แหมเรียกแต่จองกุกไม่เรียกพี่เลยนะ หืม"
ยุนกิเดินมาพูดแบบตัดพ้อและใช้มือยีหัวคนตัวเล็ก
