ย้อนไปวันที่จองกุกด่าจีมิน
"ฮึกๆ...ฮือ...คนใจร้าย..ไอบ้า ฮึก"
ร่างเล็กวิ่งกลับมาที่คณะตัวเองก่อนจะนั่งร้องไห้คนเดียว
"ฮึก...ใจร้าย...ใจร้ายที่สุดเลย..อ๊ะ!!"
ร่างเล็กพูดจบ ก็มีมือมือหนึ่งมาแตะที่ไหล่ของจีมิน
"เป็นอะไรครับน้องจีมิน"
"ฮึก..พ..พี่จิน"
"ไม่ร้องสิคนดีของพี่ เป็นอะไร หืม?"
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เวลาที่จีมินนั้นร้องไห้ เวลาที่เครียดและไม่สบายใจพี่จินที่เป็นพี่ข้างบ้าน ก็จะเข้ามาปลอบและให้กำลังใจเสมอ
"ฮึก พี่จิน ผมต้องทำยังไงฮ่ะ ถึงจะทำให้จองกุกรักผม..ฮึก.."
ซอกจินรู้แล้ว..ว่าตัวเล็กของเค้าร้องไห้ทำไม
"ไม่ร้องสิตัวเล็ก พี่มีวิธีนะ"
"ฮ..จ..จริงเหรอฮะ?"
"จริงสิตัวเล็กของคิมซอกจิน รับรองได้ชัวร์"
"กลับกันก่อนเถอะ มาเดี๋ยวพี่เลี้ยงไอติม"
"ฮ่ะ"
บ้านจีมิน
หลังจากที่จินและจีมินกินไอติมและได้วางแผนกันเสร็จ จินก็เลยมาส่ง
จีมิน
"จีมิน พี่กลับบ้านกลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับ.. อย่าลืมแผนที่เราวางกันด้วยนะตัวเล็ก"
"ฮะ พี่จิน"
ปัจจุบัน
หลังจากที่จองกุกได้ยินสิ่งที่แทฮยองได้บอกมา ทำให้จองกุกรู้สึกผิดมาก
นี่เรารู้สึกผิดจริงๆนะหรอ....
ยืนคิดอยู่ สายตาพลันมองไปเจอคนตัวเล็กและผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งกำลังเดินมา
"จีมินมีแฟนแล้วหรอ.."
ความรู้สึกตอนนี้มันตีกันไปหมด ทั้งรู้สึกผิด ทั้งเศร้า และความรู้สึกที่ไม่เคยมีนั้นก็คือ
รัก...
---------●---------●-----------●----------●-------
จะบุ้ย~~~
อัพแล้วนะค่ะ แต่ว่ามันสั้นง่าาา
ช่วงนี้ไรท์ใกล้จะสอบแล้วอ่าา สมงสมองเลยคิดไรไม่ค่อยออก555
ตอนหน้าจะแต่งให้ยาวๆเลยนะคะ สัญญาจากใจ~~
ให้กำลังใจไรท์ด้วยน้าา ไรท์ต้องการเม้นนน 😢😢
รักคนอ่านทุกคน❤
