Bela

67 22 4
                                    


        Gökçe'nin Buse'yi dövmesi gözümün önünden gitmiyordu.Gerçekten öfkesi çok büyümüştü ona karşı.Saçını çektiğinde gözlerindeki hırsı rahatlıkla görebiliyordum.Ayırmasaydım kim bilir neler yapacaktı  ona.Sınıfa Buse girdi.Hal ve tavırları gayet rahattı.Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Gözlerindeki korku sıfırdı.Acaba dün dediği gibi bir şeyler yapacakmıydı Gökçe'ye.

           ***            ***        ***

      Tarih hocasının sıkıcı bir şekilde dersi anlatması beni benden alıyordu.Acayip uykum geliyordu.Kapının çalmasıyla polislerin içeri girmesi ve Gökçe'nin adının söylemeleri gerçekten kalp atış hızımı ikiye katlıyordu.

"Gökçe Yıldız burda mı??"

"Benim."

"Bizimle karakola kadar geliyorsun.Hakkında şikayet var.Darp raporu üzerinden şikayet edilmişsin."

     Tabi ya.Buse şikayet etmişti.Utanmaz pislik.Birde şikayetçi olmuştu utanmadan.Polisler Gökçe'yi kolundan tutup götürmeye başladı.Hemen yanına gittim.Ağlıyordu.

"Gökçe sakin ol.Avukatımı göndereceğim senin yanına.Gelene kadar kimseye bir şey söylemeyeceksin tamam mı??"

"Can çok korkuyorum çabuk ol.Anneme sakın bir şey söyleme."

"Tamam.Hiç kimseye bir şey söylemeyeceğim."

    Kafamı Buse'ye çevirdim.Halinden hoşnut görünüyordu.Yanına gittim.

"Ne yaptın sen He! ! Değer miydi kızın hayatını karartmaya"

"Kafama dün dikiş attılar Can.Az kalsın öldürüyordu beni.Sürünsün pislik!!"

   Buse'ye acırcasına baktım ve yanından ayrıldım.Telefon Rehberinden Avukatı tıkladım ve aradım

        ***          ***        ***

"  Mahkeme süreci ne demek ya
??"

"Üzgünüm.Gökçe hanım çok yaralamış.Kişinin ilk işide darp raporu çıkartıp şikayetçi olmak olmuş tabi.Aslında  kafasındaki dikişler olayı büyüten.Mahkemeye yani yarına kadar gözaltında tutulacak sanık"

"Gökçe'yi görebilme şansım var mı? ?"

"Tabi görebilirsiniz"

       ***            ***          ***

    Karşımdaydı .Gözlerindeki o korkuyu görebiliyordum metrelerce öteden.Kafasını kaldırıp etrafa bakınırken fark etti beni.Hızlı adımlarla bana doğru yürümeye başladı.

"Can beni çıkacaklar mı burdan benim annemin yanında olmam lazım."

"Ya kızım sen ne yaptın?? Her şeyi anladımda kızın kafasını yarmakta nedir Allah aşkına! "

"Off!!Çıkamayacağım dimi? Hapse girme ihtimalim yoktur umarım? ?"

"Kafasını yaralamasaydın olmayacaktı hırçın kız.Mahkemen var yarın.O zamana kadar burda kalacaksın."

1 GÜN SONRA...

   Mahkeme dakikalardır  devam ediyordu.Gözlerim sadece Gökçe'ye odaklıydı.Avukat bir yandan açıklama yapıyor Gökçe'de neler olacağını dört gözle bekliyordu.Hakimden beklenen söz geldi.

"Karar verildi.Yaz kızım sanığın kasten adam yaralanmasından, darp raporu göz önünde bulundurularak kararlaştırılmayan hapis cezasına çarptırılmasına ve mahkemenin 1 hafta sonrasına ertelenmesine karar verildi"

    Gökçe ağlıyordu.Buse ise kazandım ifadesiyle gülümsüyordu.Polisler Gökçe'yi çıkarıyordu.Koşarak peşinden gittim.Sakinleştirmek için birkaç cümle sarf ettim.

"Gökçe bak sakin ol.Sadece bir hafta tamam mı? Dayan nolur dayan.Annen için sağlam olman lazım."

"Can beni kurtar nolur kurtar.Ben hapiste yaşayamam.Ölürüm ben orda."

  Gökçe'yi arabaya bildirdiler.Camlara vuruyor hüngür ağlıyordu.Sadece arkasından bakabilmek geldi elimden.İşte en çokta bu koyuyordu.





  

Tesadüf Aşk #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin