Tesadüf Aşk #Wattys2017

Yarım Kalanlar (FİNAL)

      Gökçe'nin beni affetmemesi aklımdan çıkmıyordu.Acaba ben hala gerçekten eski Can Güngör müydüm?.Ben bunları düşünürken annemde kapıyı açıp içeri girdi.

"Can senin neyin var oğlum? Yemekte yemedin."

"Anne benim bir arkadaşım var.Kız arkadaşı için bir fedakarlık yaptı.Ama buda kız arkadaşıyla aralarını açtı.Şimdi kendini affettiremiyor ona.Ne yapmalı sence?"

ANLAMIŞTI AMA BAARİZ VERMEDİ...

"Sen o arkadaşına söyle iddalı şeyler yapsın.Kendini ispatlasın."

       Kolumu sıvazladı. Yatağın üzerinden kalktı ve kapıya doğru yürümeye başladı. Kapıyı açtı.Dışarıya adım atmadan önce arkasına döndü.

"Arkadaşına selam söyle"

   Benimle bildiğin dalga geçiyordu. Allah kahretsin! Rezil olmuştum.Bilgisayardan Pes'i açıp Selim'le kapışmaya başladım.Bir yandan kapışıp diğer yandan dertleşiyordum Selim'le.

"Kanka anneme rezil oldum yaa"

"Noldu ki yine nasıl Faka bastı seni?"

"Ya bu Gökçe olayını arkadaş gözüyle anlattım.Oda farketti, üstüne birde imalı imalı dalga geçti."

"Oğlum senin kafan güzel mi? Sen giderken annen dönüyordu.Bu arada harbiden sen nasıl affettireceksin kendini Gökçe'ye?"

"Bilmiyorum kanka.Annem kendini ispat ettirecek bir şey yapmamı söyledi.Ama  hiçbir şey gelmedi aklıma daha."

Derken kafamdaki ampul beni yarı yolda bırakmadı

BULDUMM!!

   
                            ***            ***             ***

            Kapının önünde Gökçe'nin gelmesini bekliyordum.Selim öbür taraftaydı.Gökçe geldiğinde Can onun üzerine doğru koşacak ,tam çarparken bende onu kurtaracaktım.Ardından iyi misin miyimisinli konuşmalar en sonundada kanıtlamış olacaktım kendimi.Gökçe kapıdan içeri girdi.Selim'e gel işareti yaptım.Selim koşmaya başladı.Tam çarpma noktasındayken Gökçe'yi
çektim kendime doğru çektim.Ama dur bir dakika? Şuan galiba ben Gökçe'yi çekerken kayıp düşmüştüm.Dolayısıyla Gökçe'de benim üzerimdeydi.Kafamı ona çevirdim.Gözelerinden ateş fışkırıyordu.Ayağa kalktık.Kafasını Selim'e çevirdi.

"Aaa Selim sen daha demin koşmuyor muydun? Dur ben söyleyeyim.Can çok pişman ama ben onu affetmiyorum dimi?.Ne kadar kötü bir insanmışım meğersem ben ya.Benim şerefim satılık değil anladınız mı beni mankafalar.Bana daha önce sümüklü mendil muamelesi yapan bir insanı ben asla affetmem."
 
         Selimde hiç susacak değildi.Ne kadar olgunlaşmıştı bu piç.

"Sen Can'a aşıksın.Ama ona kapılmaktan korkuyorsun.Sende biliyorsun bunların hepsini Buse'nin yaptığını.Bu çocuk seni düşündüğü için anlatmadan affettirmeye çalışıyor sana kendini.Ben neden uğraşıyorum peki? Çünkü bende bir kıza aşık oldum ama o sadece bir bim kaşarından ibaretmiş.Ama sen bunların hepsini bildiğin halde affetmiyorsun onu.Çocuğun yapmadığı şebeklik kalmadı.Çünkü sen nankörsün.Zaten bu saatten sonra istesen bile ben izin vermem sizin barışmanızı.Çünkü sen Can'ı haketmiyorsun"

        Selim'in koluna girdim.Onu bahçeye götürmeye başladım.Gerçekten tramva geçiyordu yüksek dozda.Gökçe nasıl bir insan olmuştu böyle?.Selim'i banka oturtturdum.Yanınada ben oturdum.

"Gökçe birazdan affettirmeye çalışmaya başlar sana kendini."

"Evet.Ama ben yapacağımı biliyorum."

                      ***              ***          ***

        Çıkıs zili çaldı.Çantamıda alıp dışarı çıktım.Koridarda Gökçe arkama takılmaya başladı

"Can ben özür dilerim nankörlük ettim.Selim haklı.Nolur affet beni.",

        Kumandaya basıp arabanın kilidini açtım.Tam binerken beklediğim söz geldi.

"Can ne istersen yaparım affet beni"

           Kafamı Gökçe'ye çevirdim.

"İyi o zaman bin arabaya "

"Neden nereye götüreceksin beni?"

"Hala güvenmiyoruz galiba?"

        Sesini çıkarnmadı ve arabaya bindi.

OTOBANDA...

"Can yavaş sür biraz korkuyorum."

"Gökçe ben sana aşığım."

"Can ne diyorsun sen?"

" Sende bana aşıksın dimi Gökçe?"

" Can bak yavaş sür bir kenara çekde rahatça konuşalım bak çok korkuyorum."

"Hayır burada konuşacağız."

      Kafasını yola çevirdi.

"Can dikkat et araba"...
***
"Seni seviyorum Gökçe"

Ve gözlerim kapanmadan duyduğum son söz

"Bende seni seviyorum Can Güngör"

Tesadüf Aşk 2'de görüşmek üzere CanGökistler