Adamian Academy (School of Magic)

Chapter 2:Ability

Nicole's POV

Umalis na si mommy ng sabihin nya yon. naiiyak ako dahil sa buong buhay ko ay ngayon lang ako mawawalay sa mommy ko. simula pa nung bata ako ay sya na nag-alaga sakin. oo, alam ko ampon lang ako, at tanggap ko naman yun dahil wala naman ako magagawa kung ibigay ako ng tunay kong ina sa kanya kasi sya ay sobrang bait na ina. kaya ok lang sakin na sya ang humalili sakin hanggang sa paglaki. namimiss ko tuloy sya T_T

bigla naman nag salita s Ms.Grande "iha, may tanong ako sayo?" sabi nya. "ano po iyon Ms.Grande?" pagtataka ko. nagbuntong hininga sya bago mag salita.

"wala ka paba talagang alam sa totoo mog buhay?" sabi nya ng seryoso. "wala pa po. ano po ba talaga ang totoo?" sabi ko."Ikaw ay hindi tao, isa kang immortal at hindi isang mortal na tao. at ikaw ay tunay na an--" hindi na nya natapos yung sasabihin nya at napahinto sya sa pagsasalita.

"Nevermind. halika ihahatid na kita sa dorm mo." sabi nya at ngumiti sya sakin. "Sige po." sabi ko at lumabas na kami ng room.

habang naglalakad kami ay nagkekwentuhan naman kami. ang dami nyang ikiniwento about dito sa school nato. Yung mga magical creatures, yung mga fairies, yung ability, atbp. lahat ipinaliwanag na nya sakin lahat yun. pero ako, hindi ko pa alam yung ability ko.

"masanay kana dito sa school na to ah, lahat dito puro magical kaya wag kang maninibago. Heto na ang bago mong tahanan." sabi nya. "opo!" tipid kong sagot.

napahinto naman kami sa paglalakad. nakarating na pala kami sa dorm namin. Room 301 "Were here. mag-iingat ka palagi dito ah. hindi pangkaraniwang mundo ang kinatatayuan mo ngayon. basta wag kang maiilang, wag ka ding mahihiya marami kang magiging kaibigan dito." mahaba nyang linatan.

"Opo, promise po hindi po ako maiilang at magiging pasaway dito." sabi ko at ngumiti naman kaming dalawa. sobrang bait pala nya sana lahat ng tao dito mababait.

Pagkaalis nya ay pumasok naman ako ng dorm. pagpasok ko ay walang tao, yung itsura ng dorm ay parang old house yung design. mayroong dalawang kama dito, may sala,  may kitchen, at may banyo. para ka lang nasa apartment sa mundo ng mga tao. Yung isang kama ay may gamit kaya siguro may nakahiga don. at yung isa naman malapit sa bintana ay parang wala, kaya dun ao pumwesto.

Inayos kona ung gamit ko sa kama ko, yung damit ko, yung remembrance ko kay mommy nandito, at yung picture namin ni mommy. dinala ko kasi to dahil kapag namiss ko lang sya ay titignan ko lang iyon.

Habang nakahiga ako ay exited ako na ewan. hahahaha! bukas na kasi ako papasok. pero yung ibang estudyante pumasok na daw kanina. late enrollees daw kasi ako kaya hindi nako pinapasok bukas nalang daw. sana may mga kaibigan akong maka-close dito sa Adamian Academy.

napag-isip ako na lumabas muna ako ng dorm. wala kasi akong magawa dito eh, nanonood ng tv, tatayo, hihiga, nood ulit. hays!

paglabas ko, diko alam kung san ako pupunta .diko pa kasi kabisado yung buong adamian kaya nagpasya akong pumuntang garden. nadaanan naman namin yun kaya medyo kabisado ko papunta dun.

habang naglalakad ako sa hallway ay may bumangga sakin, diko napansin yun kung sino kasi nakayuko ako nun. "Ouch! anu bayan hindi tinitignan yung dinadaanan!" naiinis kong sabi. pano ba naman ksi ay dire-diretso lang sya maglakad >.<