Ortadan Kayboluş

336 36 4
                                    

" Kim var orada " dedim. Duvardaki gölge kayboldu. " Çık ortaya Melis sen misin korkutmayın ya beni " dedim. Ürkütücü bir sesle birisi " Buradan Gidin " dedi.Neler oluyordu.

Kendimi yatakta buldum gözlerimi açtım rüyaymıydı yoksa ama ben onları gerçekte yaşadım herşeyi hissettim bu rüya olamaz aklımı kaçırıyordum galiba sabah olmuştu.Yataktan kalktım.Üzerime günlük kıyafetlerimden birini giydim.Kapıyı açıp aşağı indim.Herkes mutfaktaydı.Masaya oturdum."Günaydın" dedi Melis. "Günaydın" dedim bende hafif gülümsemeyle.Kahvaltımı yaptım banyoya gittim.Aynaya baktım.Aynada kanlar vardı.Duvarda 'Evet Rüya Değildi' yazıyordu.Ben mi yanlış görüyordum.Aynayı ve duvarı sildim.Yüzüm kıpkırmızı oldu.Oturma odasına geçtim tekli koltuğa oturdum.Meliste gelip karşıma oturdu. "Duru senin neyin var" dedi.Bende " Melis anlatacağım ama bana inanmayacaksın kesin" dedim.O sırada Melisin abisi Kadir gelip Yanımdaki koltuğa oturdu." Boşver Melis" diyip koşarak yukarı çıktım.Odaya geçtim odanın kapısını kilitledim.Boğazım kurumuştu şişemi elime aldım bir yudum içtim.

Melis'in Ağzından:
Duruda birşey vardı.Birşeyden korkmuştu sanki.Kerem belki biliyordur diye Kerem'in yanına gittim. " Kerem Duruya birşey olmuş sen biliyormusun birşeyden korkuyor sanki belki biliyorsundur" dedim.Oda hayır anlamında başını sallayarak " bilmem ben bir bakıyım ona " dedi.Bende tamam anlamında başımı salladım.

Duru'nun Ağzından:
Biri kapıyı çalıyordu. " kimsin " dedim yatağımın üzerinden. " ben Kerem, Duru aç kapıyı " dedi.Bende yatağımın üzerinden kalktım kapıyı açtım. " efendim " dedim. " Duru sen iyi misin " dedi Kerem. " evet ben biraz hava alıcam " dedim sahte gülümsemeyle.Aşağı indim Kadir ile çarpıştım. " pardon " dedi gülerek. " önemli değil " dedim. " Nereye " dedi başını sallayarak. " biraz hava alıcam hemen dönerim" dedim. Oda başını olumlu anlamda salladı.

Dışarıya çıktım.Üstümü kalın giyinmişim iyiki çok soğuk hava.Biraz ilerledim.Temiz havayı içime çektim.İyice ilerledim.Yorulmuştum.Yere oturup başımı ağaca yasladım.Birazcık dinlenmek istemiştim.

Gözlerimi açtım etraf karanlıktı.Uyuya kalmışım en kötüsü de bu karanlıkta yolumu nasıl bulacaktım.

Ayağa kalkıp ilerledim.Gene aynı yere gelmiştim.Koşmaya başladım.Birden kendimi yerde buldum birşey beni sürüklüyordu.Gözlerim kapandı..

Melis'in Ağzından:
Hava karardı ve hala Duru ortada yoktu.Nerdesin Duru ya Kerem geldi. " Duru nerde kaldı " dedi endişeyle. " bilmiyorum abime hemen dönerim demiş kesin başına birşey geldi ben aramaya gidiyorum " dedim. Kerem kolumdan tuttu " 10 dakika daha bekleyelim gelmesse hep birlikte ararız Elifte evde bekler bizden haber gelmesse oda bizi arar " dedi. " tamam " dedim başımı olumlu anlamda sallayarak.

10 dakika geçmişti " ben gidiyorum " dedim koltuktaki ceketimi alarak.Tam kapıyı açacakken çirkin bir sesiyle birisi konuştu.

"Arkadaşını ne kadarda seviyormuş" dedi gülerek.Kerem'e bakarak " noluyor " dedim.
Sonra " sen kimsin lan çıksana ortaya it " dedim.
Çirkin bir kahkahayla " Buradan gidin " dedi.Ardındna ses kaybolmuştu.

" abla gidelim hemen burdan toparlayalım herşeyimizi burda ölmek istemiyorum. " dedi. Bende kaşlarımı çatarak " Elif Duruyu almadan gitmiyoruz. " dedim.Elif nasılsa Duru da aynıydı çünkü benim için. " Siz gidin ben Duruyu bulurum kendinizi kurtarın " dedi bana Kerem. " Ben burda kalıyorum Kerem " dedim.Abimde bana katıldı.Bu sebeple hepimiz buradan gidemezdik.

Duru'nun Ağzından:
Gözlerimi açmakta zorlanıyordum burası çok kötü kokuyordu sanki ölmüş insan kokusuydu.Nihayet gözlerimi açabildim.Etrafa baktım heryerde cesetler vardı kan kokusuyla birbirine karışmıştı her taraf pislik doluydu.Bende bu cesetler gibi olmak istemiyordum. Kısılmış sesimle " yardım edin " diyebiliyordum sadece.Ayak sesleri gelmeye başladı. Görmekte zorlandığım birisi " ben seni uyardığım halde gitmediniz hatta arkadaşlarına söylemedin şimdi cezanı çekeceksin " dedi ürkütücü bir sesle güldü. Napacaktı ki " bana napacaksın lütfen bırak beni " diyebildim kısık sesimle ama beni dinlemiyordu.

Melis'in ağzından:
Yarım saattir burda boş boş oturuyoruz " yeter ben dayanamıcam benim arkadaşım kim bilir can çekişiyor işkence yapılıyor ya aklımı kaçırıcam artık buraya geldiğimiz güne lanet olsun yarım saattir burda boş boş oturuyoruz ben gidiyorum gelen gelsin Duruyu bulucam " dedim bağırarak.Fener aldım.Kapıyı açıp çıktım arkamda anlaştığımız gibi Kerem ve abim vardı.Elif de evde bekleyecekti.Kerem öne geçti.Abim de arkamdaydı. Ormanda yürümeye başladık.Elimdeki feneri tutmaya başladım neyseki abim ve Kerem de fener almış.

Yürümeye devam ettik hiçbirşey bulamadık daha " bence ayrılalım " dedim.Arkamı döndüm abim yoktu " Kerem abim nerde " dedim. " bilmiyorum " dedi. " Abi nerdesin " dedim bağırarak. Ses yoktu.

Elimden geldiği kadar yazıyorum okuyucularıma teşekkür ederim yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum :)

LANETLİ DAĞ EVİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin