BEKLENMEYEN

Zoraki Sırdaş

"Dünyaya nasıl geldin?Uzay gemisiyle falan mı?" diye sordu Rebecca merakla.Yolun kenarına oturup bağdaş kurmuştu.Her şeyi öğrenmek istiyordu.

Başta korkmuştu,evet.Ama daha sonra onunla ilk gece evinde karşılaştığında olanları düşündü,Derek'in onu nasıl öptüğünü....

Bunları düşünmemeliydi,Derek Ash'in erkek arkadaşıydı ama yapamıyordu.Her ne kadar kendi kendine inkar etse de,Derek'ten nefret ettigini söylese de o gece Derek onu etkilemişti.Bu güne kadar hiçbir erkek onu böyle öpmemişti.Belki de bu yüzden hâlâ bakireydi.

Derek'in sesi düşüncelerini dağıttı.

"Uzay gemisi mi?Vay canına.İnsanlar neden bizi hep uzay gemisiyle hayal ediyorlar.Uzay gemisi falan yok.Buraya kendim geldim."

"Neden dünyaya geldin ki?"

"Beni kovuyor musun yoksa?" diye sordu Derek alınmış gibi yaparak.

"Yok.Onun için demedim.Yani neden kendi... gezegeninde -ya da her neyse artık- kalmadın?"

"Kaçmak zorunda kaldìm.Ailemin ezelden beri diğer bir aileyle aralarında... kan davası gibi bir şey vardı.Yani birbirlerine düşmanlardı.Birbirlerini öldürmek için fırsat kollarlardı.

Bir gün diğer ailenin oğullarından biri kardeşimi gözlerimin önünde öldürdü.Hicbir şey yapamadım.Adı Eleanor'du.Ailemde en cok sevdiğim kişi oydu ama ben ona yardım edemedim.O herifi öldürecektim ama kendini güvenceye almış.Annemi kaçırmış.Eğer galaksiyi terk edersem annemi bırakacağını söyledi.Ben de kaçmak zorunda kaldım."

Rebecca Derek icin üzüldüğünü fark etti.Ne kadar ondan hoslanmasa da buni hak etmiyordu.

"Anneni bırakacağından nasıl emin olabildin peki?"

" O konuda icim rahattı.Bizim ırkımızda en adi olan bile verdiği sözü tutar.Sorun yoktu yani."

Rebecca konuyu değiştirmeye karar verdi.

"Özel yeteneklerin var mı?" diye sordu.Açıkçası çok merak ediyordu.

"Tabi,var.Mesela elementleri kontrol edebiliyoruz."

"Nasıl yani?"

"Bunun gibi." dedi Derek ve önce avcunu açtı,ardından hızla kapattı.Rebecca gördüğünün bir an için rüya oldugunu sandı.Derek elinin tek hareketiyle ağacı yerinden sökmüştü.Birkaç saniye öyle tuttuktan sonra aniden yere bıraktı ve ağaç güm! diye yere düştü.Rebecca elinde olmadan sıçradı.

"Aman Tanrım.Bu korkunç bi güç.Başka neler yapabiliyorsunuz?"

Derek omzunu silkti.

"Anladığın üzere çok hızlı koşabiliyoruz.Düşünceleri okuyabiliriz vs... Bir sürü şey var."Rebecca şimdi en merak ettigi soruyu sormaya karar vermişti.

"O gece evimde ne arıyordun?"

Derek evet,şu mesele dercesine başını salladı.

"Bizim için çok önemli olan bir taş vardır.Clex adında bir taş.Onu arıyordum."

"İyi de benim evimde ne isi var o taşın?"diye sordu Rebecca merakla.

"Gerçek şu ki Rebecca...Baban bizden haberdar olan bir tür örgüte üyeymis.Onlar bizi kontrol edip dünyayı ele geçirebileceklerine inanırlar.O taşpardan senin evinde bir sürü oldugunu öğrendim.Onlara ihtiyacım var."Rebecca'nın kulakları uğulduyordu.Babası ne tür islere bulaşmıştı böyle?

"T-Taşları ne yapacaksın?" diye sordu kekeleyerek.

"Onların bazı türleri bizi güçlü kılarken bazıları da mahveder.Hareket edemeyiz,konuşamayız,hiçbir gücümüz olmaz.Felç oluruz yani.Kendimi korumam icin iki türüne de ihtiyacım var."

"Anlıyorum."Derek Rebecca'nın yanına oturdu.Endişeli görünüyordu.

"Rebecca,bunları kimseye anlatmamalısın.İkimizin sırrı olmalı."

"Ama Ash bunları bilmeyi..."

"Sıçarım Ash'ine!Kimse bilmemeli.Anlıyor musun?"

Rebecca bir dakika icin düşündü.Söylemezse Ash'e haksızlık olacaktı.Ama herkese anlatırsa kendisinin ve arkadaşlarının hayati da dahil olmak üzere birçok hayat tehlikeye girerdi.En sonunda kararını verdi.

"Tamam.Söylemem." dedi.Derek derin bir Oh! çekti.Rebecca yaşayacaktı.İyi de o bunu neden önemsiyordu ki?

"Teşekkürler Rebecca." dedi ona gülümseyerek."şimdi gitmeliyim." dedi ardından.Rebecca daha ne olduğunu anlayamadan onu öptü-dudaklarından-

"Hey! Ne o..." Ama Derek gitmişti.Rebecca orada gözleri kocaman açılmış bir şekilde bir süre daha düşündü.Neden bunu yapıyordu?Onunla neden oynuyordu?Rebecca Derek'in onu sevmedigini gayet iyi biliyordu.Ama ya kendisi...Bir şeyler hissediyor olabilir miydi?Ash'e böyle bir şey yapamazdı.Ash onun kardesi gibiydi.Offff! Peki ne yapacaktı.

Sonra korkunç bir şeyin farkına vardı.Derek' i arzuluyordu!