Chapter 5- Ballpen

743 12 0
                                    

Fast Forward

Kath POV

4:00 pm. Tapos na klase. Need pang pumunta ng printing press office. Ang sabi ni Daniel. Everyday after class, so simula na ngayon. Good luck sa akin.

Kath: Juls, una ka na, kailangan ko pang pumunta ng printing press.

Julia: Ok bes. Ingat, bye

Naglakad na ako papunta ng office, nung buksan ko ang pinto, nandun na si Daniel, naglalaptop. Dumaan pa kame ni Julia sa canteen kaya nauuna sya sa akin.

Kath: Hi.

He just look at me and smile. I sat on the other chair near to him.

Kath: So, ano ang gagawin natin.

Itunuro nya sa akin lahat ng kailangan gawin sa newspaper, kung anu-ano, madami syang sinabi, di naman ganun kahirap siguro magsulat.

Daniel: Anyway, pwedeng magdala ng laptop if you want. May locker dito sa office pwede mong iwan dito para mas madaling magsulat.

Tumango nalang ako.

Daniel: Magsulat ka ng sample mo ngayon. About anything, tapos ipabasa mo sa akin.

Nagsimula na akong magsulat. About sa school nalang ang sinulat ko, kung paano mainganyo  ang ibang magulang at estudyante sa pumasok sa aming eskwelahan. Nagsusulat ako gamit ang papel at ballpen then biglang ayaw nalang magsulat. Badtrip. Tinaktak ko un pen sa table. Kala ko Ok na kaso nasobrahan nagtae yong ballpen. Nalagyan ng ink ang kamay ko. Malas naman.

Daniel: Oh. Anong nagyari sayo.

Kath: Obvious ba? nagtae yong ballpen ko.

Daniel: Haha. Tuloy tuloy ka kasi kung magsulat, dahan dahan lang, for sure di ka naman mauubusan ng idea. haha

Daniel POV

Sinusulyapan ko si Kath habang nagsusulat sya. Ang ganda talaga nya. Nakaharap ako sa laptop, dapat nagsusulat ako pero di ako makapagconcentrate kaya ng lalaro na lang ako. Di din naman ako makapagsulat kapag walang nginunguya, naubos na ang candy ko kaya hinihintay ko si Neil. Nakita ko napatigil si Kath sa pagsusulat tapos tinaktak nya yong pen nya sa table, ayon nagtae tuloy ang pen.

Daniel; Oh. Anong nagyari sayo.

Kath: Obvious ba? nagtae yong ballpen ko.

Sungit, pero natawa ako, ang lakas pa ng pagkakatawa ko, paano ba naman muka syang pusa, cute parin, may guhit ng tinta sa pisngi nya, pati mga kamay nya may tinta.

Daniel: Haha. Tuloy tuloy ka kasi kung magsulat, dahan dahan lang, for sure di ka naman mauubusan ng idea. haha

Kath: Heh! kasalanan ko pa ngayon. Yong ballpen kaya ang may kasalanan.

Daniel: De sisihin mo yong ballpen. Hahaha. Tingnan mo puro tinta ka na. Buti nalang wala sa uniform.

Kath: Thanks for the concern ha. (sarcastic) Pwede ba tumigil ka na katatawa gusto mo lagyan din kita?

Daniel: Hahaha! No, Thanks.

Kath POV

Nakakabwisit talaga. Yong mokong na kasama ko pinagtatawanan pa ko. Ok lang sana pero parang ang cute nya pagtumatawa, kaya nabwibwisit ako lalo.

Heart of a writerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon