Sad teenagers

Κεφάλαιο 1 : Εγώ

Μένω στην Κέρκυρα μαζί με τους γονείς μου και την μικρή μου αδερφή η την Σοφία.Με λένε Πέτρο και είμαι 16 χρόνων,  είμαι σε μια παρέα με παιδιά της ίδιας ηλικίας με εμένα αλλά σε αυτήν την παρέα παίζετε κάτι διαφορετικό κάτι που στους περισσότερους δεν θα άρεσε και λίγοι θα καταλάβαιναν...
Πολλοί ρωτάνε που κολλάω εγώ ένα τόσο καλό καλό και έξυπνο παιδί με τέτοια παιδιά που δεν τους νοιάζει ο κόσμος γύρο τους...δεν τους νοιάζει πως και τι θα γίνει....αλλά αυτά τα παιδιά ξέρουν τι πάει να πει πόνος και κατάθλιψη, ξέρουν πως είναι να ξενύχτας για κάποιον, ξέρουν πως είναι να χαρακωνεις το δέρμα στο μέχρι να περάσει ο πόνος και η επιθυμία να κανεις κάτι τέτοιο...Οι περισσότεροι λένε πως δεν έχει σημασία....ε λοιπόν για εμένα έχει γιατί παρόλο που ούτε εμένα μου αρέσει πράγματα όπως χεράκιες παραδέχομαι ότι έχω κάνει...ναι έχω χαρακωθει έχω πονέσει...σε κάποιον όταν του τα λέω μπορεί να μη είναι τπτ αλλά εγώ πόνεσα γαμωτο πήγα να χάσω την ζωή μου γιατί απλά κάποια στιγμή κουράζεσαι....Αααααα και κάτι άλλο σας έχει τύχει ποτέ να ΜΗΝ ακούσετε έναν ενήλικα πάνω των 40 να λέει ότι τα παιδιά στην ηλικίας μας μέχρι τα 20 δεν έχουν προβλήματα και ότι είναι η καλύτερη φάση της ζωής ενός παιδιού???  Toτε γιατί οι περισσότερες αυτοκτονίες είναι στις ηλικίες 14-20. Γονείς χωρίζουν, σχέσεις, σχολικές εκφοβισμος , φίλοι που στο τέλος γίνονται εχθροί...Νομίζω πως  όλοι ξέρουμε πως τα παιδιά χωρίς πρόβλημα είναι το πολύ 20-30 το πολύ σε ολόκληρο το σχόλειο που δεν έχουν προβλήματα και αυτό επειδή δεν νοιαζοντε για τπτ και δεν τους ενδιαφέρει τπτ πάρα ο εαυτός τους και το πως θα περάσουν καλά....μόνο έτσι περνάς καλή παιδική ηλικία....Ώρες ώρες σκέφτομαι πως ήμουν  και πως κατέληξα, πως ήμουν και πως έγινα...πιστεύω ότι όλοι αν είχαμε την Ευκαιρία να γυρίσουμε πίσω το χρόνο θα το κάναμε, εγώ τουλάχιστον  θα το έκανα, αλλά από τη  άλλη μερικοί λένε μαθαίνεις από τα λάθοι σου αλλά κανείς δε είπε ότι μέσα από τον πόνο και τη  κατάθλιψη μαθαίνεις απλά κάποια στιγμή συνήθιζεις χωρίς να  το θες....Εγώ όσο πόνεσα δεν έμαθα μόνο κουραστικα....Και για να είμαι ειλικρινείς δεν θα έσβηνα  καμία χαρακια...θυμάμαι τους λόγους που τις έκανα και θυμάμαι και τους λόγους που πόνεσα....