Spaces To Fill Book 3: Keep Holding On (COMPLETE)

Chapter 119

Chapter 119

Valentines..

Noon akala ko.. Masakit na tuwing valentines na wala kang kasama icelebrate ito.. Wala kang kadate.. Walang magbibigay ng chocolates.. Pero ang mas masakit pala..

Wala dito ang taong magpapadanas ng lahat ng ito sayo..

Soloist na nga.. Nakasakit pa..

Ito ang drama ko ngayon.. Gabi na.. Siguro alas-nueve na.. Ewan.. Buong araw akong nasa terrace namin.. Ayaw ko na sa kwarto ko.. Tahimik lang.. Wala ang parents ko ngayon.. Nagdate sila.. Hawak ko ngayon din ang isang bouquet ng roses.. Pero hindi ko ito tinitingnan.. Mas gusto kong panoorin ang langit..

"alam mo kapag ganyan ka.. Natatakot ako" sabi ng nasa likod ko
hindi ako tumingin.. Alam ko naman kung sino yun.. "tapos na ba ang date nyo ni Ate Faye?"
"hindi ahh.. Nasa loob kaya si Faye.. Nagluluto.. Alam ko kasi na hindi ka na naman kumain"
"hindi nyo na dapat yun ginawa kuya.. Nasayang pa ang date nyo"
tumabi na xa sa akin "alam mo Brave.. Mas gusto ko na nagsasalita ka kesa ganyan ka.. Nalulungkot ka ba kasi wala dito si Aidan?"

hindi ko pa rin xa tinitingnan "parang ang daling sabihin ano kuya? Wala lang xa dito kaya nalulungkot ako.. Pero nagpatong-patong na kuya.. Masyado na madami para maging madali.."
"Brave.. Sabihin mo na.. Ilabas mo na yan.. Kuya mo ako.. Makikinig ako"

"kuya hindi ko talaga ito ginusto!! Hindi ko ginustong masaktan si Jhas.. Hindi ko ginusto masaktan si Shiloh!! Hirap na hirap na ako kuya!! Pakiramdam ko wala akong kasangga.. Kung nandito lang si Aidan.. Sana mas kinakaya ko! Pero kung kailan ko xa kailangan.. Saka naman xa wala!!"

"hindi kita maintindihan Brave.. Sabihin mo.. Ano ba talaga ang nangyayari?"

ikinuwento ko kay kuya ang lahat.. Nang matapos ako.. Pumunta sa may likod ko si kuya at niyakap ako

"alam kong hindi mo talaga ginusto ang lahat.. Pero sana.. Intindihin mo ang nararamdmaan ni jhas..

Kahit na sabihin mong ayaw mo lang xa masaktan.. Mas nasaktan xa kasi inilihim mo ito sa kanya.. Kaibigan ka nya brave.. Alam nyang at alam kong kung sinabi mo ang lahat sa kanya.. Hindi ka nya sisihin ng ganito.. Intindihin mo din na hindi lang ikaw ang nanaloko sa kanya.. Brave.. Alam kong hindi mo xa gustong lokohin pero just admit the fact 'lokohin' is the perfect word for that.. Balik tayo sa usapan.. Sinaktan din xa ni shiloh.. Na sabi mo nga ay first love nya.. Kahit ako naman yun.. Magagalit ako.. Kasi inakala nya talaga na mahal xa nito.. Hindi lang naman puso ang nasaktan sa kanya.. Pati self confidence nya at ego nya.. Sobrang nasaktan.. Akala siguro nya.. No one can love her"

"Hindi totoo yan kuya! She's good.. Pretty.. Intelligent.. Ki-"
"oo.. Ganun xa sayo.. Pero hindi yun ang alam nya.. Ang alam lang nya.. Nagmukha xang tanga sa lahat ng ito.. And no one can blame her for that"
"siguro nga kuya.. Pero anong gagawin ko?"
"no wound cannot be heal by time.. Hayaan mo xang icope ang lahat ng nasira sa kanya.. At oras na mangyari yun.. Stay as her friend"
"you're right kuya.. Maybe.. I will just wait for that perfect chance.. Alam kong masyadong masakit ang lahat para madaliin"

"so naayos na ang kay Jhas.. Paano si shiloh?"
"hindi ko alam kuya.. Hindi ko alam.. Pinagkatiwalaan ko xa kuya.. Tapos..ganito lang? I know.. Common na itong ganito.. Hindi lang ako ang may problema ng ganito sa mundo.. Pero kuya.. Ang hindi ko lang lalo matanggap ay yung ginawa nya kay Jhas!"

pumunta na xa sa may harapan ko.. Inilevel nya ang sarili nya sa sense of sight ko.. "yun ba talaga Brave? Si Jhas lang ba talaga?? O dahil sa hindi mo lang inaasahan ang lahat?"
"hindi kita maintindihan kuya"

"look Brave.. This is reality.. Hindi lahat ng gusto mo magfafall sa mga dapat paglagyan.. Kung sa basketball.. Minsan sure na sure ka na papasok ang tira mo.. Pero may panahon na sumasala ang bola.. Parang ang feelings sayo ni Shiloh.. Akala mo hanggang friendship na lang.. Yun pala.. Hindi na ganun.."

Napatawa ako sa mga pinagsasabi ni kuya.. Infairness.. Ngayon lang ulit ako napatawa

"wag mo nga ako pagtawanan! Ilang beses ko pinag-isipan ang gagamitin kong pangcompare!"
"alam ko kuya.. That's why I love you talaga.. You and your figure of speech"
ngumiti xa "alam mo Brave.. Wag mong masyadong problemahin ang lahat.. Ang importante lang naman.. Kapag hindi nagshoot ang bola.. Alam mo ang gagawin mo.. It's either.. Your just wait for it to be the other team's ball.. Or you will made a fast decision and aim for the rebound"

"kuya.. Masyadong liquidated na ang utak ko.. Kung gusto mo akong payuhan ng ayos.. Sabihin mo na ng straight to the point"
napabuntong hininga xa at nag-explain "ang gusto ko lang namang sabihin.. Kahit na nagkakagulo na dahil kay Shiloh.. Dalawa lang naman ang pwede mong gawin.. You just wait.. And lahat ng pinaghirapan mo.. Nyo.. Mawawala.. Masisira.. Lalo na ang friendship nyo.. O isasave mo ito and aim for another shot"
"patawarin ko xa at hindi sirain ang friendship namin?"
tumango si kuya "pero desisyon mo pa rin yon.. Alam kong sariwa pa yan.. Just like Jhas' wounds.. Pero.. Hindi lang naman ikaw ang nasasaktan.. Gaya nga ng sinabi ni Shiloh.. Kahit friendship nyo na lang.. Kahit yun na lang.. Matira sa kanya"

umiling ako "hindi ko kaya kuya.. Hindi ko pa kaya na balewalain ang lahat at isave ang friendship namin.. Gustuhin ko man kuya..kasi bahagi na xa ng puso ko.. Parang ang pagmamahal ko kay Aidan.. Pero kuya.. Pakiramdam ko naloko din ako.. Hindi lang si Jhas ang naloko kuya.. Ako din!"
"hay naku Brave.. Masyado ka pang bata.. Hindi mo mauunawaan ang point ko.. Pero oras na maintindihan mo na ang lahat.. Sana hindi pa huli.."