Melez

9. bölüm: Benim ol

"Seni seviyorum " Dedi tekrardan. İçtenlikle gülümseyip ağzımı açmıştım ki, çalılıkların arasından ses geldi

Hepimiz oraya yöneldik
" YOK ARTIK!"
.......

Çalılıkların Arasından 2tane kırmızı göz gözüküyordu. Hepimiz Doğa üstü Yaratıklar değildik. En azından hepimiz değildik.

İnsan olanlar kaçmaya başladı.
Kevin, Sara, Adrian,Emma,ben,Ryan,Mark ve kavga ettiğim kız Maria kalmıştı.

Karşıda ki şey her neyse hırladığında hepimiz bir adım geri çekildik.

"Bu da ne" dedi Emma.

Kafasını sağa sola yatırıyor kırmızı gözleriyle hepimize tek tek bakıyordu. Göz göz geldiğimizde biraz hareket etti ve üstüme atladı. Şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı. Melez yüzümü çıkarttım ve pençelerimi sırtına geçirdim.

Ryan üstüne atladı ardından Kevin.
Onları kollarıyla Ağaca fırlattı. Arkasını döndü bana kırmızı Gözlerini gösterdi.

Emma ona bakarak tısladı. Yaratık bana doğru koşmaya başlayınca Sara sinirledi kollarını açıp üstüne koştu. Ve yere devirdi.

Sersemlemiş bi halde ayağa kalktı. Sara nın ayaklarından tutup Kevin ın üstüne fırlattı.
Yanıma geldi tam elimi kaldırmışken tırnaklarıyla Yüzümü çizdi ve kulağıma bir yumruk geçirdi. İyi hissettmediğimi anladığımda kendimi savunmak için suratına bir çizik attım. Acıdığını belli edercesine inledi. Bir kere sersemlediğim için karşılık verememiştim.

Üstüme çıkıp suratıma, karnıma ve her yerime defalarca çizikler attı. O sırada Ryan kurta dönüşüp üstüne atladı ve sırtına pençeler atıp üstüne atladı. Acıyla inlediğinde üstümden inip Ryanı fırlattı çalılıklara yönelip konuştu

"Geri  geleceğim..."

Başım dönmeye başladığında dizlerimin üstüne çöktüm.
Kulağım çınlamaya başladığında yere düştüm.

Kolunu tutup arkasını döndü koşmaya başladı ormanda kayboldu.
Gözlerim kararmaya başladığında son kez başımda Ryan ı gördüm ve gerisi karanlık...
..........

"Uyanır mı sence"

" uyanır uyanır "

"Saçmalama uyanacak tabi "

"Aynen birazdan uyanır zaten"

"Çok sıkıldım"

Sesler geliyordu. Gözümü açmak istiyordum ama sanki birisi gözlerimi açılmasınlar diye yapıştırmıştı. Kendimi biraz daha zorladığımda yavaş yavaş açılmaya başlamıştı.

"Nerdeyim ben" Dedim aşırı kısık bir sesle. Boğazım kurumuştu sanki bir kaç gündür kan içmemiş gibiydim.

"Hala kamptayız jessy " dedi Sara. Yattığım yataktan doğrulup etrafa baktım. Emmanın fırlattığı kan torbasını görünce havada yakalıp bir nefeste içtim.

Güç kaybettiğim için acıkmış olmalıyım.

"Az önceki yaratıkta neydi öyle" dedim. Herkes birbirine baktı

"Ne oldu? Sorun ne?" Dedim endişeyle. Kevin öksürdü

" 2 gündür uyuyorsun Jessy. Biz o yaratığı göreli 2 gün oluyor. Sen bayıldıktan sonra gidip ormanda onu aradık ama bulamadık. Kokusu bir yerden sonra kayboldu. İnsana dönüşmüş olmalı"dedi. Yüzümü buruşturdum...