Melez

31. Bölüm; Gerçekten bir şeyler saklıyor olabilir mi?

Medya; Bay Robert❤

"Adın ne senin?" Aiden yanımda huzursuzca kıpırdandı

"Damon" Kollarımı birleştirdim

"Sürüden ayrılma Damon kapılacak gibi duruyorsun dikkat et" Gözlerini kıstı

"Öyle istiyorsan öyle olsun" Gülümsedim.

"Beni takip edin."
........

Yatakhanelerin oraya vardığımızda gülümsedim ve onlara döndüm

"Eşyalarınızın hepsi zaten yataklarınızın köşesinde duruyor, tuvaletler dışarıda, erkekler ve kızları ayırmadılar diye hormonlu ellerinizi kızları rahatsız etmek için kullanmamanızı öneririm beyler çünkü bu sene yaptığınız en küçük hata sizinle birlikte Aiden ve beni de etkileyecek. Kızlara gelirsek, bayanlar lütfenmacera arayıp bir şeyler yapmaya kalkmayın erkekler anlamasa da siz beni anladınız. Bir sorunuz varsa bana sorabilirsiniz?" Hepsini bir nefeste söylediğim için şaşkın ifadelerle bana bakıyorlardı. Sessizlik sürdüğü için gülümsedim

"Sorunuz yokmuş tamamdır. Aiden sen bir şey söyleyecek misin?" Aiden hayranlıkla bana bakarken gülümsedi

"Sen zaten harika konuştun bana dıyecek bir şey kalmadı" Yaklaşan yüzünü elimle ittirdim ve öğrencilere yapmacık bir şekilde gülümsedim.

"Aiden da güzel şeyler söylediğine göre yatabilirsiniz kurtçuklar, yarın festivalin ilk günü ve eğleneceğinizden emin olun" Hepsi kafasını olumlu anlamda sallarken ayak sesi duyulduğunda o tarafa döndük. Bay Robert. Dikleştim ve gülümsedim

"İyi akşamlar bay Robert bir istediğiniz mi var?" Gülümsedi

"Hayır sadece öğrencilerimi görmeye geldim. Onlara ne kadar düşkün olduğumu bilemezsin. " Aiden gülümsedi

"Belli oluyor " Bay Robert gözlerini kıstı

"Sen bir Astraldın sanırım" Aiden Kafasını olumlu anlamda salladığında gülümsedi "olman gerektiği kadar güçlü değilsin öyle değil mi? Birileri seni güçsüz kılıyor " Bana baktı " Bir zaafın var " Aiden ın dişlerini sıktığını farkettiğimde yerimde huzursuzca kıpırdadım

"Ya siz Bay Robert? Sizin bir zaafınız var mı?" Gülümsedi

"Jessy herkesin zaafı vardır... Ama benim yok" Gözlerimi kısıp ona baktım

"Öyleyse yalnızlıkta bir zaaftır." Gözlerini kıstı ağzını açıp bir şey söyleyecekken içeriye müdire girdi

"Robert sorun ne bir şey mi oldu?" Gülümsedi

"Hiç bir şey olmadı aksine ben bu öğrencileri çok sevdim. Onlara sahip olduğun için şanslısın Kate" Müdire gülümsedi ve omuz silkti

"Onlar gerçekten özeller." Bay Robert son kez bizi süzdükten sonra müdireye döndü ve kolumu uzattı

"Bana odamı göstermeye ne dersiniz hanımefendi" Müdire memnuniyetle gülümsedi ve koluna girdikten sonra beraber odadan çıktılar. Derin bir nefes verdikten sonra öğrencilere baktı. Hepsi ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Kollarımı birleştirip onlara baktım

"Uyumayı düşünmüyorsunuz sanırım" Hepsi bir anda kendine gelmiş gibi yataklara yöneldi. Aiden a döndüm.

"Biz de eve gidelim artık" Kolumdan tuttu ve gülümsedi

"Okulda kalacağımızı bilmiyordun sanırım" Kaşlarımı çattım

"Nasıl yani" Ukala bir şekilde geri çekildi

"Bayan Kate iyi dinlememişsin prenses. Okulda kalacağız, hemde eşleştiğimiz kişilerle aynı odada" Yok artık! Şaka mı bu?

"Ciddi olamazsın! Emin misin?" Omuz silkti. Sinirle nefes verdim.