It was the 24th of December and like what I've been always doing,early in the morning I took a bath and find clothes that my Grandmas will approve. Uuwi ako kasi sa Bulacan para sa pasko.
I was in the middle of picking my clothes when my phone rang. It was Dale.
"Hi Geri, good morning!" Masiglang bati nito. The energy of Christmas was there. Halos lahat siguro ay excited dahil magpapasko. Why it's an indeed one of the most awaited day of the year.
"Good morning Dale. What's up?" Inipit ko sa aking balikat ang aking cellphone at bumalik sa paghahanap ng damit.
"Are you busy?" Tanong nito, marahil naririnig ang paghahalughog ko ng damit.
"Hindi naman. Nag-aayos lang ako kasi uuwi ako sa Bulacan." Then finally I found a Valentino floral dress. It was tight in the waist but from there, the skirt ballooned almost down to my knees. It was sleeveless and the neckline was high and squared, the kind of dress that my grandmas will totally approve.
"Oh yes, nabanggit mo na nga 'yan sa akin. Would you mind if Noah join you? Hindi kasi siya sumama sa pamilya niya nagtungo pa-San Diego. His grandparents are there and they usually celebrate Christmas with them."
Nilapag ko ang phone ko sa aking vanity mirror at ni-louspeaker iyon.
"Oh bakit hindi siya sumama?" Tinanggal ko ang bathrobe na suot ko at isinuot na ang floral dress na napili ko.
"Dear, his schedule is tight. Thanks to the publicity and to the fashion show, umingay ang pangalan niyong dalawa."
Dale was right. Masyadong naging maingay ang pangalan namin. Nung nakaraan ay ako naman ang sumabak sa ibang interviews, ang nakakatuwa pa ay dumadami ang kliyente na nagpapagawa ng suit. All thanks to the publicity.
But it's downside was that, I was starting to get confused... and afraid.
Natatakot ako dahil nasasanay na ako, at nalilito ako ng sobra dahil pakiramdam ko ay nagiging totoo na.
I've tried so hard to get rid of this... this madness using my ways but Noah is just so damn pakipot. Ilang beses ko ng tinangka na mauwi ang ilang make out sessions namin sa mainit na pagniniig pero kahit kailan ay hindi niya hinayaang lumagpas pa sa paghahalikan iyon.
"Ayos lang rin naman Dale. Kaso ay aalis na rin ako maya-maya. Pakisabi nalang din sa kanya." The thought of Noah alone on Christmas eve made my heart throb. I don't want him to feel alone, dahil lamang marami siyang trabaho.
"Oh, mamimili muna pala ako sa Megamall nalang siguro ng mga panregalo." Nang maalala na hindi pa nga pala ako nakakabili ng mga panregalo ay nataranta ako.
"Rush talaga ha. Maraming tao niyan." Aniya.
Mabilis kong sinaksak ang hair dryer at sinimulang patuyuin ang buhok ko.
"Kaya nga eh. Masyado rin kasi akong naging busy kaya hindi ko na naisingit."
"I'll tell Noah to pick you up then. Para may katulong ka sa pagmimili mo mamaya."
"Very much appreciated, Dale. Merry Christmas!" I hastily said.
"Alright, Merry Christmas!" The call ended at kahit medyo basa pa ang buhok ko ay nagsimula na akong mag-make up. I did nothing much. Just my eyebrows, put some mascara, cheek tint and some scented and strawberry flavored Victoria's Secret lipgloss.
Pumunta ulit ako sa walk in closet ko at kinuha ang unang nude na flats na makita ko. Kinuha ko rin ang pula kong Ralph Lauren ko na bag, na itinerno ko sa mga pulang bulaklak sa damit ko.
![](https://img.wattpad.com/cover/81753060-288-k589232.jpg)
BINABASA MO ANG
To Gamble (A heart for a heart) R18
Tiểu Thuyết ChungSa sugal ng pag-ibig, hanggang saan ang kaya mong itaya? In love, we gamble. In love, we take risks. In love, we share our secrets because in love, we trust. But what if I can't?