a structure carrying a pathway or roadway over a depression or obstacle
a time, place,or means of connection or transition.Tulay, isang daanan para malagpasan ang sikip,tinik,baho,mga taong naka paligid sayo,at mga bagay bagay na gumugulo sa isipan mo.
Isang simpleng tulay ang nagiging daan patungo sa mga pangarap mo. Isang daan para makamit,kung ano ang mithiin mo.
Iilan lang yan sa mga pwedeng ilarawan sa isang tulay.
Jham's POV
I want to clear lang ahh..baka kasi nagtataka kayo kung ba't parang ang lapit lapit lang ni Tan sa bahay namin kahit taga Manila siya. Meron kasi silang bahay malapit dito sa Purok dos kaya siya na rin ang nakatira doon.
Kinaumagahan
=======
Ngayon ay agad na akong nag asikaso sa sarili ko dahil si dada na ang nagluto para sa kakainin namin. Ginawa ko na naman ang palagi kong ritual tuwing umaga.
Kain...
Ligo.....
Pagaayos sa sarili.....
Bihis....Lahat nang yan ay ginawa ko sa loob ng isang minuto....charot-charot lang. Isang oras. Mga six kasi gising na ako. Tapos bago mag eight ay dapat maka alis na ako.
Nagayos na ako ng mabilis. Ng mga 7:30 am na,ay pasilip-silip lang ako sa bajuran namin baka kasi dumating na si Tan. Hinihintay ko lang na tawagin niya ako. Ng biglang.......
"Jham!"sigaw na tawag niya sa akin.
"Nak si Tan andiyan na.!"sigaw din ni mama sa akin.
At agad na akong nagmadali palabas ng bahay para makapasok na.
"Hi po tita!"sabi ni Tan kay mama. Sabay mano.
Ako'y humalik na sa pisngi ni mama at nagpaalam na.
"Ma alis na po kami.!"sabi ko nang nasa labas na kami.
"Sige nak! Mag ingat kayo."paalala ni mama.
At kami ay naglakad na papuntang bridge tulad nga ng sabi ko sa kanya.
At habang naglalakad naisipan kong itanong sa kanya kung ano ang pinuputok nang buchi niya kagabi.
"Well,ano nga pala sasabihin mo?"tanong ko sa kanya.
"Wala bes." Sagot niya sa akin.
"Wag mo nga akong china-charot-charot.!" Pabirong sabi ko sa kanya.
"Hahaha."tawa niya.
"Tawa-tawa ka jan..ee kahapon ang kulit kulit...sabi may sasabihin daw wala naman pala."sabi ko sa kanya.
At inirapan niya lang ako na para bang ako pa ang may atraso sa kaniya pag katapos niya akong istorbohin kahapon sa tulog ko.
Nang makarating kami ng bridge ay agad na akong nanghingi sa kaniya ng piso.
May bayad kasi do'n, entrance fee."Bes,bakla.!bati na tayo. Penge piso." Palambing na sabi ko sa kanya.
"Ta's ngayon babatiin mo ko kasi wala kang piso." Sabi niya sa akin ng pataray.
"Sige ganyanan ahh. Sige...bala ka jan.." Sabi ko sa kaniya na may halong pananakot sa kaniya para bigyan ako ng piso.
"Oh!ito na."pataray na sabi niya sa akin.
"Ayan...good boy."sabi ko sa kanya.
At habang naglalakad na paloob ng bridge ay biglang hinawakan niya ang mga kamay ko....
BINABASA MO ANG
"One Girl Who's Waiting For A Right Man"
Teen FictionWaiting.... Waiting.... Waiting.... Hanggang kailan ba ako maghihintay? May darating ba?o ba ka naman naghihintay lang ako sa wala? Totoo ba ang DESTINY?Paano pag nakita ko ang destiny ko? Sya na ba talaga? O baka naman may iba pa? Hi.I'm Jham Sant...