Bay Baş Belası

Bölüm 11: "Sende nerden çıktın?"

Bugün okuldan kurtuluyordum çünkü izin günümüz gelmişti ve bizde kızlarla alışverişe gitmeye karar verdik. Daha çok onlar istemişti bana teklif etmişlerdi, bende kabul etmiştim. Asıl amacım kitapçıya gidip kitabımı değiştirmek ve yeni kitap almaktı. Onlarla takılmaya çokta istemiyordum. Hemde bütün haftaki olaylardan kurtulmaya ihtiyacım vardı. Hala o garip(!) durumu atlatamamıştım.

Bu haftaki olayların başını tabiki Will'le aramızdaki olayın bütün okula yayılması çekiyor. Gözlerimi açtığım anda Will'e mesaj çekmiş "Hemen buluşmamız lazım"demiştim. Oda anında cevap vererek "Tamam, nerde?"demişti. Bende ona "Kimya sınıfında ama kimseye görünmeden gel"dedim. Oda bana cevap olarak "Tamam" diye mesaj attı. Hemen yataktan kalkıp kimseye görünmeden kimya sınıfına gittim. Sınıfa girdiğimde çoktan gelmiş olduğunu gördüm. Üstü başı dağınıktı ve hiç uyumamış gibiydi. Gözlerinin altında mor halkalar vardı. Benden önce gelmesine çok şaşırmıştım.

"Erkencisin"dedim. Bana döndüğünde çok yorgun gözüküyordu.

"Şuan çok yorgunum o yüzden direk konuya gir"dedi. Bende gitmesinden korkarak konuya girdim.

"Biliyorsun ki dün geceki olay yüzünden bugün okul çalkalanacak. Sadece senden ayrı odalarda kaldığımızı söylemeni istiyorum. Sana borçlu olduğumu biliyorum ama sana borçlarımı ödeyeceğim."dedim. O ise bana yorgun bir bakış attı:

"Nasıl istersen öyle olsun ama bana borçlu kalmak istemezsin"dedi ve odayı bana bakmadan terk etti. Bu haldeyken derste uyuyacağına bahse girerim. Acaba neden uyumamıştı? Hey neyse bunu daha sonra düşünürdüm.

Bütün haftayı bu olaylar takip etmişti. Bütün herkes bana Will'le ilgili sorular sormaya başlamıştı. "Will duyduğuma göre sonunda senide elden geçirmiş", "Will yatakta iyi mi?", "Bakireliğini Will'e verdiğini duydum" ve daha neler neler... İzin günümün gelmesine hayatımda hiç bu kadar sevinmemiştim.

Alışveriş merkezine geldiğimizde kızlardan hemen sıvıştım ve kütüphanenin yolunu tuttum. Beni 2 saat sonra kütüphaneden almalarını söyledim. Kitapları çok seviyordum ama nedenini hiç bilmiyordum. Sanırım kitaptaki hayatlara, karakterlere çok özeniyordum.

Kasadaki kadını uzun süredir tanıyordum. Beni görünce yüzünde kocaman bir gülümse yerleşti.

"Ah Lea sen mi geldin? Okuduğun kitabı nasıl buldun?"dedi. Bende onu gördüğüme çok sevinmiştim. Çünkü yaşlıca biriydi ve bana babaannemi hatırlatıyordu, gülümsedim.

"Çok muhteşemdi ama yazar sonunu kötü bitirerek herkese haksızlık etmiş"dedim. Kadınla uzun süre okuduğum kitap hakkında muhabbet ettim. Muhabbet bittiğinde kitabı teslim ettim ve yeni bir kitabı alıp orada okumaya başladım. Kitap okurken birinin bana seslenmesiyle irkilmiştim.

"Hey, merhaba" irkildiğimi görünce "Seni korkutmak istememiştim"dedi, bende gülümsedim.

"Sorun değil. Kitaba o kadar dalmışım ki senin fark etmedim." Kitabı masanın üzerine bıraktım.

"Ah seni Bayan Elena ile konuşurken gördüm ve bende kitap okumayı çok severim o yüzden burada çalışıyorum zaten." dedi ve bana içten bir şekilde gülümsedi. "Hem biride en sevdiğim kitaplardan birini okurken görünce tanışmak istedim. Mahsuru yoksa oturabilir miyim?"dedi. Kibar biriydi ve bu benim hoşuma gitmişti.

"Tabiki oturabilirsin."dedim. Oda sandalyeyi çekerek kaşıma oturdu. Ama bu kütüphane olayı aklıma başka şeyleri getirdi. Yüzüm yanmaya başladı ama kafamı sallayıp bunları kafamdan atmaya çalıştım.Bana elini uzatmıştı.

"Ben Dave, daha önce dediğim gibi burada çalışıyorum"dedi. Uzattığı elini tuttum, elini elime yasladı.

"Ah bende Lea, uzun süredir buraya geliyorum ama seni ilk kez görüyorum"dedim. Gerçekten sevimli bir çocuğa benziyordu.

"Zaten yeni çalışmaya başladım, çok fazla olmadı."

"Ah o zaman seni daha çok göreceğim"

"Sanırım öyle" dedi ve başka bir konuya atladı "Okuduğun kitabı beğendin mi?"dedi.

"Bayıldım. Konusu çok ilgi çekici"dedim.

"Evet bende bayılırım özellikle Katniss karakterine"dedi.

"Ah bende Katniss'i çok severim"dedim. Sonra yüzümü ekşittim "Ama asla onun gibi olamayacağım, yay kullanmayı öğrenmeyi çok isterdim"dedim.

"Sana istersen öğretmek isterim ama büyük olasılıkla ilk kez tanıştığın biriyle böyle bir şey istemezsin"dedi. Sırıttım:

"Hayır diyemeyeceğim bir teklif ama belki daha sonra olabilir"dedim. Yüzü aydınlandı. Tam o anda Rose'un sesi duydum ve ayaklandım.

"Gitmem gerekiyor istersen sana skype adresimi verebilirim,konuşuruz"dedim. Oda:

"Çok isterim"dedi. Bende çantamdan çıkardığım bir kağıda skype adresimi yazdım "Görüşürüz" diyerek ona el salladım ve Rose'un yanına doğru koştum. 

Yazardan not: Bahsettikleri kitap açlık oyunları ve Dave'i sakin bir karakter olarak düşünüyorum o yüzden işte heyecanlı değil falan demeyin çünkü Will ve Dave'in birbirine zıt karakterler olarak görmek istiyorum. Okuduğunuz için teşekkürler :)