-2. BÖLÜM/EGOİST-

285 24 10
                                    

Multimedya; Alkın ULUHAN

BÜYÜK AŞKLAR YÜREK İSTER

KAÇANLARIN DEĞİL SAVAŞANLARIN'DIR

GÜZEL GÜNLER....

Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum :))

Kızlı erkekli karışık bir grubun bana baktığını gördüm. Boş ve değişik bakıyorlardı.Bu bakışlarını anlamadım, neden bakıyorlardı ki! onu geçtim neden böyle tuhaf bakıyorlardı ki beni tanımıyorlar bile! Umursamadım ve yoluma devam ettim.

''Ooo yeni kız''  bir erkek sesi duydum yandan bir bakış atıp, aldırmadım buna rağmen aptal aptal konuşmaya devam etti.

''Ne o bebeğim beğenemedin mi beni? '' demesiyle duraksamam bir oldu. Salak ne olacak!

''Hayvanat bahçesinde olsaydın emin ol beğenirdim!'' ortamdaki bütün yüzler bana dönünce,

"Ben senin..." deyip üzerime yürüdü. Noluyoruz lan! Ağzımı açıp tam laf söyleyecekken

Aralarından biri ''kesin sesinizi! '' deyip hepimizi susturdu. Dönüp o gür sesin sahibine baktığımda.... ne yalan söyleyeyim yakışıklı bir çocuktu. Off ne diyorum ben.

O gür sesli çoçuğun bana dönüp "bas git sende!" demesiyle omuz silkip yoluma devam ettim. Okulun ilk gününden onlarla uğraşamam! Yeni bir başlangıç için geldiğim bu okulda ilk günden kavgaya tutuşamam.

Sınıfımı bulup boş olan bir sıraya oturdum sınıf oldukça güzeldi duvarlar beyazdı.Sade beyaz kullanmaları büyük olan sınıfı olduğundan daha geniş ve ferah gösteriyordu.Kulaklığımı takıp hocayı beklerken Sertab Erener'den olsun şarkısını açıp dinlemeye başladım.

Etrafımı izlerken gözüm kapıdan içeriye girenlere çarptı.Kahretsin!! bunlar bahçede tartıştığım gruptu.

Onlara aldırmadan şarkımı dinlemeye devam ettim.Yanıma birinin geldiğini fark edince kulaklığımı çıkarıp yan tarafıma döndüğümde güler yüzlü bir kız bana bakarak ''Merhaba'' dedi. ''Merhaba''

'' Yeni gelen kız sen olmalısın?"dedi soru sorar gibi ve elini uzatıp "ben Arya KARHAN'' dedi. Tebessüm edip elimi uzattım ve ''Evet yeni geldim bende Elisa ARDEN'' dedim. Kız bir anda neşeyle yanıma oturup bana döndü. Her ne kadar bu samimi tavrını garipsesemde sesimi çıkarmadım.

Arya gülümseyince yeni sorular sorucağını anladım ama nedendir bilinmez bu kıza sempati duymuştum. Heyecanla "Peki nereden ve neden geldin?" diye sordu.

"Ankara' dan geldim, nedenini boşver."  o kötü yaşanmışlıkları hatırlamak istemedim ama ister istemez yüzüm düştü Arya "özür dilerim yanlış bir şey mi sordum"  mahçup bir şekilde söylemesiyle.

"Yok hayır önemli değil" dedim. .Sonuçta onu tanımıyordum bütün geçmişimi anlatmam saçma olurdu.Belki ileride iyi tanıyıp, güvenirsem anlatabilirdim.Arya zaten hemen eski moduna girip gülümsemeye başlamıştı bile, tuhaf!

Arya' nın bitmek bilmeyen sorularına bir yenisi daha eklenicek gibi duruyorken sınıfa hoca girmesiyle derin bir nefes aldım. Dersimiz Türk Edebiyatıydı. Yoklamayı almaya başladığında ismimin okunmasını bekledim bir kaç kişinin ismini okuduktan sonra

''Alkın ULUHAN'' diye sordu.

''Burda'' diyen sese döndüğümde oydu.. bahçedeki yakışıklı çocuk adı Alkın demek. İsmimin okunmasıyla Alkın' dan gözlerimi çekip hocaya baktım.

''Burdayım" dedim.

Hoca '' yeni öğrencimiz sensin demek'' dedi gülümseyerek.

Evet dedim sadece. "Bize kendini tanıtırmısın?" diye soran hocaya,baş sallamakla yetindim ve ayağa kalkıp kendimi tanıtmaya başladım.''Adım Elisa ARDEN Ankara'dan buraya taşındık Özel Güven Lisesinden geldim'' başka bişiy sormasını beklemeden yerime oturdum.Erkeklerin yiyecekmış gibi, kızların ise kendi aralarında bana bakarak fısıldaşmalarını görmezden geldim.

Zil çalınca Arya ''kantine gidelim mi?'' diye sordu.

''Olur''  hem okulu gezmişte olurdum. Birlikte kantinin yolunu tuttuk.Ben etrafa bakarak yürürken Arya da yanımda bir şeyler anlatıyordu. Arada kafa sallayıp cevap veiyordum.Kantine geldiğimizde istemeyerekte olsa kantinde sıraya geçip sıcak çikolatalarımızı aldık. Etrafımıza bakıp boş masa aradık ve gözümüze çarpan tek boş olan masaya geçip oturduk.

Sohbetimizin arasında umursamaz bir şekilde Arya'ya "Şu Alkın nasıl birisidir?" diye sordum. Arya hafif sırıttı ama bunu aldırmadım. Ne! merak ettim sadece.

''Çok sert çocuktur, bütün okul ondan çekinir, çevresi geniştir. Giyinimi, hareketleri çok cool değil mi?.Sevgilisi yok herhalde, olamazda bence, günlük bir kızla mübarek''demesiyle kusar gibi yaptım. Arya bu hareketime epey güldü o gülerken ben göz devirmekle meşguldüm.Ne var yani iğrenç bir şey sonuçta!..

Kahvelerimizi bitirip ayağa kalktık, bir kaç adım atmamla sert bir şeye tosladım. Biran duvara çarptım sandım ama duvarın burda işi ne! kafamı kaldırmamla göz göze geldik. ahhh hayır! onunla çarpışmıştık....

Sevgili arkadaşlar bölüm umarım istediğiniz gibi olmuştur.

Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum.







BENİ SEN İNANDIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin