BÖLÜM 2

27.1K 637 734
                                    

Multimedya = Aras Batur

Devran iskender = Melek

Karnımın üstündeki baskıyla uyandım. Gözlerimi açıp bana Koala misali sarılmış adama baktım.

Bir dakika, bir dakika ne? Bana sarılmış, sarılmış bana! Ne oluyor lan?

Kalkmaya çalıştım fakat o kadar sıkı tutuyordu ki, kurtulmak mümkün değil. Bir daha kalkmayı denedim, denedim, tekrar denedim... Ama yok hayvan gibi. Tam bir daha kalkmaya çalışacakken sesini duydum...

Aras "Rahat dur!" Dedi uykulu sesiyle.

"Nasıl rahat durabilirim söyler misin? Koala gibi yapışmışsın bana. Hem sen neden burada, benim yanımda uyuyorsun ki?" dedim sonlara doğru sesimi biraz daha yükselterek.

Tekrar kalkmaya çalışacakken Aras belimden tutup beni altına aldı. Ani hareketine çığlık attım.

Aras "İstediğim zaman senin yanında, seninle birlikte uyurum. Müstakbel karımın yanında uyumakta mı suç?"

"Ben senin müstakbel karın falan değilim." dedim sinirli çıkan sesim ile.

Biraz düşünüyor gibi yaptı. Yalnız şuanda fena yakışıklı görünüyordu. Gözlerim yanlışlıkla üstüne kaydı. Kaymasıyla pörtlemesi bir oldu. Anam bunun üstünde tişört yok. Allah'ım sen beni sınıyor musun? Eğer sınıyorsan ben imanlı bir kızım vallaha. Bu ne ya? Bu insan ise Utku ne? Gözlerimi zoraki bir şekilde yüzüne çevirdim.

Aras "Haklısın. Müstakbel karım değil gerçek karım olman lazım." dediğinde gülümsedim.

"Evet." sonra ne dediğini yeni idrak ederek gözlerim pörtledi.

"Ne? Hayır seninle evlenmem ben." Hala üstümdeydi ve benim gözlerim sürekli baklavalara kayıp duruyordu. Bakma kızım bakma.

(Baklavalar falan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Baklavalar falan.)

Aras "Maalesef güzelim. Seçim hakkın yok. Benimle evleneceksin. Benim karım ve ileride olacak çocuklarımızın annesi olacaksın. Şimdiden kendini hem Batur olmaya, hem de anne olmaya hazırlasan iyi edersin." dedi keyifli sesiyle.

"Evlenmeyeceğim işte! Hem ben daha on sekiz yaşındayım. Bir kere seni tanımıyorum bile. Katil misin? Yoksa mafya mısın? Her ne boksan tanımıyorum." dedim huysuz nineler gibi. Aras ise bu halime gülümsedi.

Aras "Beni tanımak istiyorsan söylemen yeterli meleğim." deyip yan tarafa kaydı. Oh be, e hala tişört gitmiyor bu.

"İlk sen bir tişört giy be." dedim baklavalara bakmamaya çalışırken, ki bu mümkün değil.

Aras büyük bir kahkaha attı.

Aras "Sanırım çok beğendin ha. Gözlerini ayıramıyorsun. Fark etmedim sanma." Daha ne kadar utanabilirim acaba? Utanmaktan kıpkırmızı oldum.

ESARETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin