(7)

2.8K 149 115
                                    

Lord giyinme odasından çıktı ve aynada kendisine baktı. Aklında akşamdan kalma sahneler dolanıyordu. O sırada içeri druella girdi. Aynada kendine bakan bir voldemort görmeyi beklemiyordu. Sonra takımının mükemmel uyumuna tezat yamuk duran kravatı fark etti. Ona doğru yaklaştı ve kravatı düzeltti. Kafasını kaldırdığı anda göz göze geldiler. Druella bir saniye için onun mükemmel bir adam olduğunu düşündü. Belki de karşısında durmak yerine onunla birlikte olabilirdi.

Karşısında tüm asaleti ile duran bu adam tanınmaya değerdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Karşısında tüm asaleti ile duran bu adam tanınmaya değerdi. Ama onun çok sert kabuğu bu durumu zorlaştırıyordu. Druella ona hiç şans tanımadığını biliyordu. Ama şimdi gerçeklerin farkına varmalı ve kendine gelmeliydi. O karşısında duran adam ile evliydi.

"Daha ne kadar orada durup bana bakacaksın ell?"

"Bilemiyorum. Daha ne kadar burada durup size bakmamı istersiniz?"

     Adamın dudakları kızınkiler gibi alayla yukarı kıvrıldı.

"Bizim ne kadar çılgın bir çift olacağımızı düşün ell. Sadece bana katıl. Karşımda değil yanımda ol."

"Senin yanında duruyorum zaten. Karşında durmak gibi bir aptallığı şu saatten sonra yaçaldığını"Güzel. Çünki benim eşimin beni öldürmek isteyen bir ucubeye dönüşmesini kimse istemez hmm?"

"Seni öldürmeyi hiç düşünmedim. Neden bilmiyorum ama gençliğimi çaldığını bildiğim bu adamdan nefret etmedim."

"Sen neden hep  şaşırtıyorsun beni?"

"Nasıl yani?"

"Ell biliyorum, sana yaptığım tüm bu şeyler haksızlık. Ama beni sevmeni istiyorum. Ben seni severmiyim bilmiyorum ama senin beni seçmen gerek. Yoksa bunu yürütemeyiz. Hazır kibar davranıyorken beni sevmeye bak. İkimiz içinde kötü günler yakın."

    Adam ellerini cebine atmış çıkıyorken kız ona döndü.

"Seni sevmek için hiçbir sebebim yok. Senden nefret etmemem seni seveceğim anlamına gelmez."

"Ben sandığın gibi korkunç biri değilim. Beni tanıman gerekiyor hepsi bu. Bir kaçık olabilirim. Ama korkunç değilim"

    Adam güldü. O gülünce kızda güldü. Adamın güzel bir gülümsemesi vardı. Size bir gülümseme bahşederse  otomatik olarak gülüyor olursunuz. Ama bu samimi gülümsemeyi  daha önce kendisinden başka kimseye sunmadığını ell nereden bilebilirdi ki ?

    "Biraz bekle. Nereye gidiyorsun?"

   "Bana hesap sorma ell. Sakın bir daha bunu yapma."

  "Sana hesap sormuyorum. Burada yanlız kalmak istemediğim için sordum."

"Yanlız kalmayacaksın. Annen geliyor. Sonra ikinizde Malfoy malikanesinde olacaksınız."

"Tamam."

Kayıp HikayeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin