Enemies (Dariana)

"I love you Ari."

Multimedya: Ariana

Multimedya: Ariana Grande=Baby I

"Ben dalga geçmiyorum Dylan, Ne demek yok ya şaka mı bu. Koskoca ormanda nerede bulacağız Ariana'yı?"

"Dağılalım, Chloe sen Dylan'la git. Leigh-Anne siz Perrie'yle gidin. Jade sende Cody'yle git.Daniel sen Demi'yle git. Brittany, Tyler, Matthew siz de beraber gidin, bizde Holland'la gidelim.

"Dylan, Holland yerine seninle ben gelsem kesinlikle daha iyi olur." Britt'e bakıp kafamı hayır anlamında salladım.

"Hayır, sen Matthew ve Tyler'la git."Holland Britt'e bakıp zaferle gülümseyince tekrar birbirleriyle sorunları ne diye düşünmeden edemedim. "Hadi dağılın."

Jade'den

Cody'yle dağıldığımız alandan en fazla uzaklaşan biz olmuştuk. Nereye gidebilirdi ki, sadece bizi takip etmesi yeterdi.

"Arianaaa!" Bir kere daha bağırdım sesim yankı yapmasına rağmen karşılık gelmiyordu.

"Bağırıp durma, kulağımın dibinde." ona cevap vermeden aramıza mesafe koydum."Bak, dün ki olan olay için özür dilerim tamam mı? Beni çok sinirlendirmiştin." arkamdan gelmediğini anlayınca bende durup ona döndüm.

"Özür dileme, yaptığın hatayı düzelt. Yarın okula gidip öyle bir şey olmadığını ve asla olmayacağını söyleyeceksin."

"Tamam, ama bir şartım var."

Chloe'dan

"Chloe bir de sen kaybolma, neredesin." bana bağıran Dylan'ın sırtına atladım.  Ufak bir çığlık atıp, düşmemem için beni bacaklarımdan tuttu.

"Tamam, ineceğim." bacaklarımı bırakıp hafifçe yere eğilerek inmemi kolaylaştırdı.

"Dylan, sana aşık olsam ne yapardın?" Ariana'yı görmek için etrafa bakarken aynı zamanda konuşuyorduk.

"Bende sana aşık olurum." bir anda durdum, ben durunca o da durdu.

"Nasıl yani?"

"Bana aşık olursan bende sana aşık olurum." artık korkmama veya utanmama gerek yoktu.

"Dylan, seni seviyorum." gözlerini açarak bana baktı.

"Bende seni seviyorum."gülseyip aramızda boy farkı olmamasına sevinerek dudaklarımızı kapattım.

Demi'den

Daniel'la ne zaman yan yana gelsem bu duyguyu yaşıyordum. Her yerim karıncalanıyor, sanki başka biri tarafından yönetiliyormuşum gibi hateketler yapıyor, midem bulanıyor ve ona bakmaya çekiniyormuşum gibi hissedoyordum. Zaten öyleydi.

"Demi, sağ mı sol mu?"

"Ne?" bunu ona demiş olamam.

"Sağ mı sol mu, hangi yola dönelim?"saçlarımı yüzüme siper ederek konuştum.

"Sol olsun." sağa dönerken aynı zamanda bana bakmadığı için saçlarımı gözümün önünden çekerek onu izledim. Bir kez daha gökyüzü gibi mavi olan gözlerinde boğulmak istediğimi fark ettim. Kumral saçlarında elimi gezdirmek.

"Neden beni izliyorsun." daha fazla bekleyemezdim. Beklemek istemiyordum.

"Daniel, ben seni seviyorum"

Perrie'den

Leigh'in benim yanımdayken garip davranma sebebini hiç bir zaman anlamamıştım. Sanki benden utanıyor gibiydi.