Ben asıl çaresizliği,
şehit olan Mehmetçiği önceden tanımadığı halde,
tabutun yanında çenesi titreye titreye ağlayan adamlardan,
o tabutun başında nöbet tutarken için için parçalanan askerden,
her kesimden ve ırktan gelip o cami avlusunu dolduran insanların acısından,
hayat arkadaşını ve yoldaşını yitirmiş eşten,
tazecik evladını o soğuk toprağa bırakmak zorunda kalan anneden,
babasının Ay Yıldızlı tabutuna mecburen
ve son kez el sallamak zorunda kalan çocuktan
ve
cenaze evine dönmüş ülkemden öğrendim.
İnanın bunun hiçbir dilde, dinde ve ırkta karşılığı yok.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRİÇE
PoetryBeklenmedik bir zamanda geldi bu kitap, farkındayım. Fakat bu ani yayının sebebi, Yıldızlar Arası kitabının devamlı okuyucularının, bölüm beklerken biraz da olsa kafasını dağıtıp kendini bulabilmesi. Acı çeken insanlara yazıyorum. Ah, bir de onlar...
