Reddediyorum dedi anormalce tebessüm ederek.
"Sizin bu yobazlaşmış hislerinizi ve katrana bulanmış kalbinizi..."
Derin bir nefes daha aldı, titreyen çenesi biraz daha kasılmıştı.
"Hepsini ama hepsini reddediyorum!"
Yaşlar kibarca yanaklarından süzülüyordu,
yanlış anlaşılmaktan mahvolmuş bir kadın,
ancak böyle veda edebilirdi.
Veda?
Evet, kendini o uçurumdan atarken dahi gülümsüyordu.
Bu boktan dünyadaki en vahim ama en güzel manzaraydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRİÇE
PoesíaBeklenmedik bir zamanda geldi bu kitap, farkındayım. Fakat bu ani yayının sebebi, Yıldızlar Arası kitabının devamlı okuyucularının, bölüm beklerken biraz da olsa kafasını dağıtıp kendini bulabilmesi. Acı çeken insanlara yazıyorum. Ah, bir de onlar...
