The Pranksters of Hogwarts.

Hoofdstuk 8 Rita Skeeter

'Louis ze is inderdaad sterk. We zouden haar goed kunnen gebruiken.' De duistere heer kijk me recht aan, er gaat een rilling door me heen. 'Sophie wat zou je er van vinden om te helpen met een missie.' Afschuwelijk! 'Een hele eer, mijn Heer.' Zeg ik zo zeker als ik kan. 'Sophie, Louis, Beatrix en Fenrir jullie gaan Olivander voor me halen. Doe dat overmorgen zodat ik Sophie wat beter kan leren kennen.' Zijn stem klinkt tegen de andere bazig en gemeen, maar tegen over mij klinkt hij als een vader. O god. 'Louis geef jij Sophie even wat eten en laat haar dan even het huis zien.'

Louis pakt mijn hand en neemt me mee naar een heerlijk geurende kamer. 'Hallo mevrouw Zabini. Ik moest wat eten halen voor Sophie van de heer.' De vrouw neemt me zorgvuldig op. 'Hier is een kom soep en een stuk brood. Na de vergadering gaan we uitgebreid eten.' Ik knik en neem de kom en het brood aan.

'Kom dan laat ik je het huis zien.' Louis neemt me mee door allerlei hallen. 'Het belangrijkst wat je moet weten is dat hier de werkkamer van de heer is. En als je deze gang in gaat kom je bij de bibliotheek en je weet al waar mijn kamer is....' Louis zucht. 'En de vergaderkamer is beneden. Maar daar gaan we zo heen.' 'En waar moet ik slapen?' Louis bloost. 'Je mag in mijn bed slapen en dan slaap ik wel op de bank.' 'Maar ik heb jou "bank" gezien en ik zou er niet eens normaal op kunnen liggen. Ik heb super vaak bij mijn broers geslapen, op de jongens slaapkamer op school.' Louis wangen worden nog roder, waardoor ik glimlach en druk een kus op zijn wang. Zijn ogen worden groot. Het is best raar ik ken hem amper, maar iets in me zegt dat hij te vertrouwen is en een goed hart heeft.

~~
Ik word wakker met mijn hoofd op een bovenlichaam dat rustig rijst en daalt. Voorzichtig til ik mijn hoofd op zo dat Louis niet wakker word, hij is super schattig als hij slaapt. Ik leg mijn hoofd op de kussen naast hem. Louis draait zich om met zijn gezicht naar me toe, ik voel mijn hart in mijn keel kloppen en dan opent hij zijn ogen. Twee prachtige ogen kijken me recht aan. Zijn wangen beginnen rood te worden.

'Hey.' Weet hij uit te brengen, hij is echt anders. 'Hey.' Fluister ik. 'Heb je zin in een ontbijt?' Ik knik, we stappen uit zijn bed. 'Moet ik die jurk van gisteravond weer aan of wat anders?' 'De jurk stond je prachtig, maar ik heb nog wel wat anders kijk maar in de rechter kast.' Hij wijst naar de kast. In de kast hangen jurken er liggen broeken en bloezen en een paar gewaden en mantels. 'Je mag uit alles kiezen, het is voor jou en als je deze deur in gaat kom je in de badkamer. Ik wacht hier wel op je.' Ik pak een broek, een bloes en simpele zwarte gympen en loop vervolgens  de badkamer in. In de badkamer hangt een prachtige spiegel boven de wastafel er ligt make-up, parfum op. 'O en je mag de spullen die op de wastafel liggen best gebruiken. Niet dat je het nodig hebt.' Lacht Louis van uit de slaapkamer. Ik ga snel even onder de douch omdat mijn haar nog in de vlecht zit was ik het nu even niet. Na het douchen doe ik mijn kleren aan en wat make-up op om mijn sproeten te verbergen. -standaard procedure- Als ik klaar ben loop ik naar Louis die zich heeft verdiept in een boek. 'Mooi boek?' Vraag ik hem. 'Zeker het gaat over zwerkbal echt heel moo..' Zijn stem sterft weg als hij me ziet. 'Je ziet er prachtig uit. Wel jammer van je sproeten.' Glimlacht Louis en legt zij boek weg. 'Ik wil niet dat ze gaan denken dat ik een Weasley ben anders ben ik als nog dood.' Zeg ik zacht, hij knikt. 'Kom we gaan ontbijten.' Louis gaat met zijn hand door zijn haar, het is super warrig. We lopen naar de eetkamer. Er komen een paar uilen binnen vliegen met de ochtenprofeet, bij Louis land een prachtig zwarte uil. 'Hier wil je het lezen?' Ik knik.
MALFIDUS OP GEPAKT OP MINISTERIE.

Ik glimlach hij verdiende het.

Ik sla de krant open. Er staat een foto van mij met Fred en George.
WEASLEY VERMIST!

Ik geef de krant vlug aan Louis, hij lijkt binnensmonds te vloeken. Ik kijk over zijn schouwer om het artikelen te lezen.

Helena Sarina Weasley is afgelopen nacht niet meer gezien. Ze was voor het laatst gezien door haar twee broers. Toen ik hun ging vragen waar ze kon zijn barste ze in tranen uit van verdriet. Ze konden amper een woord uit brengen....

Dit is onzin.
Geschreven door Rita Skeeter
Oke dit had ik kunnen verwachten, het is gelukkig niet geloofwaardig. Hoop ik