The battle of passion

CHAPTER XV

Stan's POV
*Three days after the Dongdaemun trip*

"Cheers!"

We are now celebrating our first successful performance as a group. Matapos ang pagpapractice namin nang paspasan noong summer, nairaos namin nang maayos ang unang performance namin bilang voiceless. At higit sa lahat..

"Cheers para kay Stan!"
"Happy Birthday Captain!"
"Wooooh gurang na you!"

Napangiti ako sa hiyawan nila at naki-inom nalang din. In the middle of celebration, tumunog ang phone ko, hudyat na may tumatawag. Napangiti ako nang makita ko kung sino 'yon.

Sabrina Young ❤️

I excused myself then I answered the call as soon as I entered my room.

"Love. What's up? How are you?"

[ S-Stan.. I-- uhm.. Happy birthday.. l-love. ]

"Thank you. Bakit ka tumawag all of a sudden? Is there something wrong?"

[ I don't mean to say this on your special day.. but I can't take it anymore, Stan. ]

" W-what?"

[ Let's end this. ]

"Wh-Why? Did I do something wrong? Love, wala namang ganyanan, please."

[ No, Stan. Hindi ka nagkulang sakin ever. It's my fault. I just-- uhmm.. Let's just say that you're too good for me, Stan. A perfect boyfriend like you is not for a girl like me. ]

"But I'm just too good because you're mine, Sab. I don't care if I'm too perfect for you. Just let me be."

[ Hindi mo deserve ang maloko. ]

"Why? All this time niloloko mo lang ba ako?"

[Definitely not, Stan. Pero kung itutuloy pa natin 'to, yes.]

"..."

[Lolokohin lang kita pati ang sarili ko kung sasabihin kong mahal pa rin kita pag pinagpatuloy pa natin 'to.]

"What are you trying to say?"

[Let's break-up.]

"No.. please. Just tell me what you want me to do. Wag mo lang akong iiwan, Sab."

[I-I can't. It's for your own good, Stan.]

"Love.. please."

[I'm sorry.]

"Sab wait--"

Narinig ko na ang pagputol niya ng tawag. Unti-unti kong binaba ang phone ko at hinayaang mahulog 'yon sa sahig. Hindi ako makagalaw, pilit kong iniintindi lahat ng sinabi niya.

Binagsak ko ang sarili ko sa kama ko at napasabunot nalang sa buhok ko dahil sa magkakahalong emosyon - frustration, sakit, inis, confusion. Kasabay ang paglabo ng mata ko at pagpatak ng luha ko.

Bigla na lang bumalik sa isip ko ang masasayang araw namin ni Sab. Naalala ko nung nagkaaminan kami, yung unang date namin, unang monthsary..

Hindi ko malimutan kung gaano kami kasaya non. Sobrang saya ko dahil kasama ko siya at ganon din naman siya. Lagi kong naalala yung mga ngiti niya na mas lalong nagpapabilis ng tibok ng puso ko. Makita ko lang ang ngiti na yun, napapangiti na rin ako.

Wala na akong ibang magawa kundi sumigaw..

"SAB!!"

Napabangon ako nang di oras sa kama ko. Napanaginipan ko na naman siya. Napanaginipan ko na naman ang nakaraan namin.