Starboy • Sope

run away with me

Bir sonraki bölüm final:")

••

"Ne yapacağız?"

"Nasıl yani?"

Uykunun hakimiyet kurduğu göz kapaklarını okşarken fısıldamıştım.

"Seni uzak tutmam gerek tüm bu kargaşadan."

"Asıl benim seni uzak tutmam gerek Jung Hoseok."

"O siktiğimin yerinden çekip çıkarmam gerek seni."

Dudaklarını birbirine bastırmış ve başını iki yana sallamıştı onaylamak istemiyorcasına.

"Hayır."

"Yapamam."

"Yapamam Yoongi."

"Neden?"

"Korkuyorum."

"Seni bulurlar diye."

"Bize bir şey olacak diye."

"Ödüm patlıyor."

Kollarımı tüm şeytanları kovabiliyor gibi etrafına sarmış ve burnumu kavruk tenine sürtmüştüm bir süre.

"Kaçalım sevgilim."

"Kaçalım."

"Ne?"

"Nereye?"

"Dünyanın öbür ucuna."

"Ne bileyim, kaybolalım."

"Başka bir hayat yaratalım kendimize."

"Parmaklarımızın iç içe geçişini, tenlerimizin uyumunu seyredelim."

Özür diliyor gibiydi.

Elleri ensemdeki tutamlarda oyalanırken ve boynuma küçük buseler kondururken özür diliyordu benden.

"Ben bir sürtükten fazlası değilim."

"Bunu defalarca söyledim sarışın."

"Normal biri değilim, masum değilim."

"Kirliyim, kendimden çok uzağım artık."

"İster misin böyle birini gerçekten?"

"Her dokunduğunda başkalarının kokularını duyacağın bir bedeni ister misin?"

"Diken üstünde yaşamak ister misin?"

Gözlerim dolarken ne düşüneceğimi sapıtmış bir halde izliyordum şarap rengi saçlarını.

Yeni boyatmıştı.

"Saçların, çok yakışmış."

"Söylemeyi unuttum sanırım."

Son damlaydı.

Köprücüklerime doğru küçük bir hıçkırık bırakmış ve boynuma dolamıştı kollarını.

Öyle bir sıkıyordu ki, hareket edemiyordum.

Öyle bir sıkıyordu ki ruhumu, sadece onunla dolu olduğumu hissediyordum.

Başka hiç bir şey önemli değildi.

Dudaklarını hissettiğim an, ondan gelecek her şeyi kabul edeceğime emin olmuştum ben.

Ve evimin kapısını çaldığı o bulanık anda dahi, ne denli aşık olduğumu sayıklamıştım içime.

"Bana aitsin."

"Beni seviyorsun, onları değil."

"Başkaları gibi kokmuyorsun ayrıca sevgilim."

"Burnumu bir tek sana işlemiş kokum dolduruyor."

"O gece, benden utandın güzelim."

"O gece bana geceye yakışan en güzel yıldız olduğunu kanıtladın bir kez daha."

"Şimdi..."

"Gelecek misin benimle?"

Başını kaldırıp dudaklarına buruk bir gülümseme kondurmuş ve gözlerime bakmıştı kahve kürelerindeki hüzünleriyle beraber.

"Ne zaman?"

"Yarın."

"Yarın akşam."

"Bekle beni."

"Ve geldiğimde elimi tut."

"Sıkıca."

••