Starboy • Sope

nobody,nobody

••

Kucağımdaki bedenle beraber sakince mekandan çıkmış ve kimselerin itiraz etmesine olanak vermeyecek kadar hızlı bir biçimde onu arabamın arka koltuğuna yatırmıştım.

Öyle masum uyuyordu ki, bir an onun Hoseok olmadığına inanmak istemiştim.

Aramızdaki tüm duvarlar yıkılmış gibiydi ve parmak uçlarımın dokunmak için yanıp tutuştuğu o beden karşımdaydı şimdi.

Benimmiş gibi hissettiriyordu.

Tamamen benimmiş gibi.

Dudaklarımın hınzırca kıvrılmasına izin vermiş ve bilinçsizce yatan bedenin üzerine eğilip biçimli dudaklarını kaplamış yarayı öpmüştüm.

O an, orada takılı kalmak istemiştim.

Bacak arasına yerleşmek ve köprücüklerini ısırmak.

Daha ileriye gitmek istemiştim.

Ama, bu gece o gece olmayacaktı.

**

''Fakirhaneme hoşgeldin.'' Kucağımda mışıl mışıl uyuyan bedenin kulağına fısıldamış ve çok geçmeden odama yönlendirmiştim adımlarımı.

Amacım bana minnettar olmasını sağlamak ve eşsizliğinin tadını çıkarmaktı.

Benim olmasını sağlayacaktım.

Güzel kalçalarını sertliğimde hissettiğim an, kendime hakim olma gereği duymayacaktım.

Onu çift kişilik yatağıma bırakmış ve yanına kıvrılmıştım.

Homurdanıyor, arada bir dudaklarını büzüyor ve yüzünü boynuma gömüp hazine bulmuşcasına gülümsüyordu.

Midem, güzel bir acıyla kaplanırken ellerimi siyah tutamlarıyla buluşturmuş ve usulca çekiştirmeye başlamıştım.

Çok güzeldi.

Kıkırdayışlarıma engel olamayacağım kadar güzeldi hemde.

Ama onu sevemezdim.

Ne kalbim izin verirdi buna ne de cebimi dolduran bir kaç kağıt para.

O, zirvedeki sürtüktü.

Ben ise arkasını dönme gereği duymadığı sürece fark edemeyeceği tipte bir insandım.

Hiçtim, yinede hiçliğime karışsın istedim.

••