Dışlanmış

-4-

Not:Multimediada şarkı ve resim var,resim Aras iyi okumalar.

Aras

Telefonun çalmasıyla ani bir uynışa geldim arayana baktım ekranda Raziye yazıyordu,açamamak gibi bir tercih hakkım olmadığı için açtım.Bana bağırarak ''ulan Şevval'in dedikleri doğrumu lan çabuk anlat internetten kaç mesaj atmış kız doğru mu diye baksana yada ben anlatayım istersen...'' derken sinirli bir  şekilde ''ne oluyor dur Raziye en iyisi ben bakarım hadi hoşçakal''diyip yüzüne kapttım,bunu hep yapmak istemiştim.

Gelen kutusuna baktığımda mesaj Şevval'dendi.Mesajda Hüseyin'e 'Şevval seni sevmiyor sadece ben istediğim için senle çıkıyor ben olmasam o sana bakmaz bile'diye mesaj attığımı söylüyordu.Mesaj kutuma baktım ve öyle bir mesaj bulamadım bunu ona ilettiğimde bana 'yalan söyleme şerefsiz senin önceki kabahatlerini de biliyoruz,bizi kıskandı demi' yazdığını görünce yanıt olarak 'tamam Şevval sen bilirsin kime inanmak istiyorsan ona inan senin tercihin ben karışamam' diyip tüm mesajları sildim.

Kahvaltıya oturduğumda annem birde ''Aras Şevval'e yaptıkların doğrumu oğlum ayıp değil mi yaptıkların,tamam kızla olamazsın diye onun mutluluğunuda mı yok edecen ayıp ya südüm sana haram olsun gözüme gözükme''diye bağırdı,sanki her şey planlanmış gibiydi.Hemen Raziye'yi aradım hemen açtı  'nerdesin' diye sorduğumda,'evdeyim hemen gel' dedi.

Kapıyı açtığında birbirimize sıkıca sarıldık ve bana ağlayarak ''canım kardeşim seni niye üzüyorlar,neden üzüyorlar onca dışladıkları yetmedikleri gibi şimdide iftira atıyorlar yazık sana ama''deyince,''biliyorum bu gün bir rüya ve ben birazdan uyanacağım''dediğimde sessizce ''keşke kardeşim keşke her şey bir rüya olsa'' dedi.

Evde malum kahvaltı yapamadığım için Raziye bana bir kahvaltı hazırladı ve karşılıklı bir ziyafet çektik.Tüm gün boyunca onlarda kaldım ve ne yapabilirim diye enine boyuna düşündük ama sabretmekten başka bir yol yoktu.

Raziyelerden akşam ezanından sonra çıktım ve eve giderken tanıdık bir ses beni çağırıyordu.''Evlat bir bakar mısın?''.Arkamı döndüğümde Hüseyin'in babası Hasan Amca vardı,ona ''buyur Hasan Amca ne demiştiniz'' dediğimde bana doğru gelip hızlı ve sağlam bir yumruk attı.''Ne oluyor Hasan Amca neden böyle bir şey yaptınız''dediğimde yakamdan tutup beni duvara yasladı ve ''adi şerefsiz niye benim oğlumun sevgilisine yan bakıyon utanman yokmu lan''derken onun burnuna doğru sağlam bir kafa attım ve ''ilk önce oğlun adam olmasını bilecekti''dedim Hasan Amca bu lafımın üstüne ''sen daha kimin oğluna laf attığının farkında değilsin,o laflarla bu kafanın hesabını sana soracağım'' dedi.

Koşarak kaçmaya çalışrken sırtıma gelen koca taşla bir anda yere yıkıldım ve arkamdan Hasan Amca gülerek ''evet ufaklık son sözün ne söyle bakim seni ona göre dövücem''dedi,bense gülümsemeyle artık ne kadar olduysa ''canın cehenneme al o oğlunu bir yerine sıkıca montele adi herif''dedim.Sinirlendiğini farkedince gözümü kapadım ve en son karınıma tekme atıp bir laflar söylediğini hatırlıyorum.

Gözümü açtığımda hava zifiri karanlıktı telefona baktığımda saat on ikiyi çoktan geçmişti.Hemen Raziye'yi aradım biraz geç açtı ama daha ben konuşmadan ''ne oldu nefesin çok kötü geliyor nerdesin hemen seni abimle almaya geliyoruz''dediğinde,ben sakince ''korkma önemli bir şey yok ama kötüyüm olduğum yere gelince bizim mekanın biraz altındayım çabuk ol''dedim.

Yaklaşık on beş dakika sonra Raziye ve abisi geldi beni arabaya taşıdılar ve evlerine götürdüler.Raziye yüzümdeki yaralara tentürdüyot basarken bir yandan da ''bunu o adi yaptı demi işi gücü seni kötülemek ahh bir erkek olaydım birlikte döverdik onları''dedi bende tebessümle ''ben erkeğimde ne oluyor dayak yiyip duruyorum bir ayda iki kez kendi rekorumu kırdım'' dedim.Raziye yarı ağlamaklı ''canım kardeşim benim korkma artık ben daha çok yanında durucam bu konuyu abime açtım o halledecek''dedi.

Bu gün hayatımda ilk defa evim yakın olmasına rağmen evimde değilim ve annem bir kez dahi aramdı hıh demekki o bile beni sattı,babamada kesin 'uykusu vardı erken yattı' demiştir salla şu an daha büyük sorunlarım var.Bir anda bir kapı tıkırtısı ve içeri ürkek adımlarla gelen biri kim olacak başımın belası Raziye sessizce geldi ve yanıma oturdu kulaklığı ben daha bir şey diyemeden kulağıma soktu ve şakıyı dinletti.

ÜZÜLME ÜZÜLÜRÜM KIYAMAM SANA 

BİLİRSİN KÖTÜ SÖZ DİYEMEM SANA

BEN DÜŞLER ÜLKESİNİN GEL GİT AKILLISIYIM

AYRILIK HAKKATEN SONRADAN KOYDU BANA

''Kardeşim İrem Derici'ye değil sana koydu ayrılık seni yıprattı üzdü seni parçaladı,artık ben eski Aras'ı görmüyorum ne oldu ona bir kızla bir şerefsiz yıktı mı onu?Ne oldu benim kardeşime,Aras'ıma ne oldu?Çabuk toparlan tamam mı?''dedi,ikimizde ağlamaya başlamıştık birbirimize sıkıca sarıldık ve ben ''kardeşim kardeşin yok oldu en yakını onu yok etti,yıktı parçaladı,bitirdi.Artık eski beni görmen zor artık gülümsemem yok gelmesi de zor biliyorsum,hadi git sen yat.''dedim.Geldiği gibi sessizce gitti bende  yatağın içine girdim ve uykuya daldım.Daha yalnız daha DIŞLANMIŞ.