Dışlanmış

-13-

Raziye'den

Günün ilk ışıkları ile uyandım ve hızlıca bir toprlanma ile üstümü değiştirip odadan çıktım.Hemen bizim aşk kuşlarının odasına gidip bakmalıyım acaba ne yaptılar?Ahh kızmayın ya sadece merak bunda kötü olan ne ki,neyse orayada baktım onlarda klasik koyun koyuna yatma modundalardı.Telefonumun titremesi ile hemen elimi cebime atıp telefona baktım ve mesaj tahmin ettiğim gibi Özcan'dandı.Siz şimdi kesin Özcan kim diye soruyorsunuz Özcan benim yeni tanıştığım çocuk ve bu gün kahvaltıyı birlikte yapıcaz.

"Raziye Hanım evinizin önündeyim nerde kaldınız?"Ahh Özcan sana kaç defa diyicem bana hanım deme diye.O benden büyük ben 17 o ise 21 yaşında,üniversitesini dondurmuş.Oğlum çocuk tıp okuyor boru değil yani.

"Tamam Özcan hemen geliyorum."Mesajına yanıt verip koşarak kapıdan çıktım ve kapıyı kapatmamla Özcan ile burun buruna gelmem bir oldu.

"Günaydın Özcan."

"Günaydın Raziye Hanım."

"Off Özcan bana hanım demeyi bırak yoksa küserim bak sana."

"Tamam sırf sen bana küsme diye demiyorum sensiz nasıl olurdu bilemem."

"Ne dedi Özcan?Tam duyamadım da."

"Be..be..ben mi ne dedim?Yok ya önemli bir şey değil,hadi gidelim rezervasyonumuz iptal olmasın."

"Tamam hadi götür beni."

Özcan beni tepe başında çok elit gözüken bir yere getirmişti.Masaya oturmamızla kahvaltılıkların önümüze serilmesi bir oldu.Hemen tavşan kanı çaylarımızda geldi ve kahvaltıya başladık.Gözüme küçük gibi görünen bu yerde bir sürü masa vardı ve bizimkisi en en enn güzeliydi.Direkt olarak denize bakıyordu ve o sonsuz mavilik burdan sanki daha bir güzel görünüyordu.

"Beğendin mi burayı,bak herkesi buraya getirmem haberin olsun."

"Beğenmek ne kelime resmen aşık oldum."

"Beğenmene sevindim sen iste her gün gelelim."

"Tabiki olur çok sevinirim ama sen buraya senin için özel olan insanlarla geldiğini söyledin.Ben senin için ne kadar özel olabilirim ki?İki ayda hemde."

"Raziye hani hatırlıyor musun evi ilk yerleştirmeye başladığınız gün bizde size yardıma gelmiştik?"

"Evet hatırlıyorum unutmak mümkün mü ki,eğer siz olmasydınız o işin bir günde bitmesi imkansızdı."

"İşte o gün seni ilk defa gördüm.O günden bir hafta sonra üniversiteye geri dönecektim ama....ama dönemedim."

"Neden dönemedin Özcan?"

"Raziye o günden sonra aklımdan hiç çıkmadın.Uyandığımdan,yemek yerken,uzanırken,yürürken hep her zaman aklımdaydın.Sanki ayaklarım beni sana götürüyordu,her zaman evinizin önünden geçip seni görmeye çalışıyordum.Raziye ben....ben sana aşık oldum."

"Özcan be...ben ne diyeceğimi bilmiyorum?"

"Zaten ben senden bir şey beklemiyorum ki Raziye.Ben sırf senin için ünivertemi dondurdum,başta kendime bahaneler üretip durdum ama sonra senin sevgine,sana olan aşkıma teslim oldum Raziye.Şimdi senden hiç bir şey beklemiyorum Aras ve Arya için ama onlar bir gün iyi olacaklar ve işte o zaman senden bir yanıt isteyeceğim."

"Özcan ben sana teşekkür ederim çok zor şeyler yaşadım ve senden böyle bir destek görmek bana çok iyi geldi ve sana iyi bir haberim var.Beklediğin cevap yakında gelecek az kaldı,sabret."