Dışlanmış

-9-

Not:Multimediada Aras ve müzik var.Arkadaşlar okunma sayısı süper ama lütfen vote ve yorumlara biraz daha önem verelim,zor bir şey değil bir tuşa basmak veya ne düşünüyorsan yazmak.

Aras

Uyanıktım ama Arya'yı uyandırmamak için hareket etmiyordum.Sanki benim düşüncelerimi duymuş gibi kafasını kaldırıp bana çevirdi ve "Sende uyandın demi,ohh en sonunda iki saattir sana sarılmış sabit bir şekilde yatıyorum hadi kalk kahvaltı yapalım." dedi."Tamam ufaklık hadi kalkalım midem kazınıyor."

Mutfağa girdiğimizde mutfağın küçük olduğunu fark ettim.Siyah mermer ankastre bir mutfak ve bar tipi bir masa vardı.Sandalyeye oturdum ve restoranta gelmiş bir müşteri gibi "Evet küçük hanım bu günki menude neler var?Bana hangi lezzetleri sunacaksınız?" lafımı bitirdikte sonra arkasını dönüp ciddi bir suratla "Dolap orda kalk ne istiyorsan al banane senin yemeğinden" dedi.

Şaşırmış bir şekilde sandalyeden kalktım ve buzdolabını açtığım zaman göüğüme inanamadım."Arya bunları nerden buldun,bunlar bizim evde bile yok." dediğim sözler üstüne kahkahalar içinde "Seni hiç böyle görmemiştim tamam geç otur,ben sana yemek hazırlarım yoksa sen bu gidişle akşama kadar orda kalacaksın." dedi ve buzdolabından sucuk ve yumurta alıp hazırlamaya başladı.

Yumurtayı hazırlayıp masaya koyduğunda "Şeyim bu gün ne yapıcaz,ne gibi planların var?" "Ufaklık bilmiyorum halamın yanına giderim,sonra Raziye'ye uğrarım..." lafımı sinirli bir şekilde keserek "Raziye kim Aras?" lokmamın boğazımada kaçmasının etkisiyle öksürük krizi ile birlikte "Ar...Arya canım Raziye benim 15 yıllık arkadaşım o sana anlattığım her duurumda o olmasa şimdi senin gibi bir dünya güzeliyle yemek yiyemezdim hemen sinirlenme."

"Umarım öyledir benimde planım belli oldu.Seninle halanı ziyarete gelicem hem o ünlü Şevval'lede tanışırım,halanıda ziyaret etmiş oluruz ve sonrada Raziye'ye gideriz bakalım bakalım şu kardeşine sonrada ımmm eve gelir yatarız şimdiden uykum geldi." dedi.Sessizce ve mecburiyetten "Tamam şeyim gideriz sen iste yeter ama benim evime gitmem lazım duşa girip üstümü değiştirmem lazım.Seni evine bırakırım ordan kendi evime geçerim Arya." 

"Arasss HAYIR artık evin burası,seni o tımarhanede bırakamam asla tamam mı?Hayır asla hayır kabul etmiyorum.Yarın sana gidip kıyafet alırız." "Arya annem var onu yalnız bırakamam biliyorsun." "Tamam o zaman ben sizde kalırım." "A..Arya tamam ben sende kalırım annemi çekemem şimdi artık evim sensin." "Tamam bu konuda halolduğuna göre hadi al kıyafetini bende üstüme bir şey giyinim halanın yanına uğrarız."

Hastaneye gittiğimizde Memet amcam,yengem ve Şevval kapının önündeydi.Memet amcaya halamın durumunu sorduğumda "Bir gelişme yok sadece odaya Şevval'i istemiyor onu biliyoruz.Tek çare zaman,bu hastalığın tek çaresi zaman artık bekliyeceğiz." "Memet amca sıkma canını dua edicez ve inşallah halam iyi olacak." "İnşallah oğlum inşallah."

Sessiz ve üzgün duran Şevval'in yanına gittiğide ağlayarak "Aras neden dedin neden yaptın bunu ARAS.Aras neden beni affetedin neden ARAS.Lütfen beni affet Aras lütfen.Dua et sen iyi kalplisin Aras Aras lütfen affet beni lütfen."

"Şevval tamam seni affediyorum ve kafanı yorma dua edicem.Orda yatan benim halam,annem sayılır korkma kendimden çok onu düşünürüm.Şimdi ben gidiyorum kendine iyi bak." "Saol Aras se...sen çok iyi birisin ben senin kıymetini bilememişim acaba tek..." lafını sert  bir şekilde kestim ve "Hayır Şevval artık çok geç biz Arya ile şeyiz." "Ahh fark etmeliydim kusura bakma." Arya'ya doğru yaklaştı ve bitmiş bir şekilde "Küçük kız ona iyi bak ben elimden kaçırdım ve çok üzdüm,sakın onu üzim deme yoksa karşında beni bulursun."

Arya bilmiş bir şekilde "Korkma tatlım ben sen değilim,onu üzmem ve satmam gözün arkada kalmasın sakın." Şevval ise sinirli bir şekilde "Umarım haklısındır o sana emanet ve ben emanetlerimi geri alırım haberın olsun" dedi ve hastanenin kantinine doğru gitmeye başladı.Memet amca ve eşiyle vedalaştıktan sonra Arya'nın elinden tutup "Hadi ufaklık gidelim Raziye bizi bekliyor."