Dışlanmış

-11-

Not:Multimedia ve Aras var ve Arya için yeni biri arıyorum içime sinmedi önerilerinizi bekliyorum.

Arya

Kollarımın arasında hareketsizce duruyor.Hiç bir şey yapamıyorum sadece onun o güzel yüzüne bakıyorum.Kafamı kaldırdığımda Esra'nın elinde silahla bir şeyler dediğini duydum.

"Güzelim şimdi ödeştik.Senin sevgilin benimkini elimden aldı,bende seninkini elinden alıyorum."

Söylediği laflar beynime zehir etkisi yapmıştı.Hemen kollarımda yatan Aras'ı nazikçe yere koydum ve koşarak Esra adisini yanına gittim.Silahı tuttuğu eline bir tekme atıp silahın yere düşmesini sağladım.Sonrada karnına yumzuklar atarak yere düşmesini sağladım,yere düştüğünde karnıma bir tekme çaktı.Tekmenin etkisiyle diz üstü yere düşünce Esra bundan yararlanıp beni havaya kaldırdı.Başım onun koluna yakın olacak şekilde bir iki adım ilerledi.Aklıma o an Aras'ın sözleri geldi "En güçlü silah var kızım bende,bu dişlerle kaç herif devirdim haberin var mı?" hemen kafamı çalıştırıp Esra'nın kolunu ısırdım.Esra kolunun acısından beni yere bıraktı ve sırtıma vurmaya başladı ama ben kolunu ısırmayı bırakmamıştım.

Bir süre sonra Esra'nın kolundan kanlar gelmeye başladı ve eti sanki ağzıma doluyordu.Buda demekki kolundan bir parça kaptım demektir.Kısa bir süre daha bekleyip ağzımı Esra'nın kolundan çektim ve kendimi doğrultup ona kafa attım.Silahı elime aldım ve tam tetiği çekecekken arkadan siren sesleri gelmeye başladı.Polisler araçlardan inip etrafa bakmaya başladılar.Ambulans geldi Karpuz,Aras,Esra ve beni alıp hastaneye götürdüler.

Aras'ı hemen acil müdahale odasına aldılar.Polisler başımda toplanmış "Hanımefendi ne oldu?Neden kavga ettiniz?Kavga nasıl bu boyuta geldi?" gibi sorular sordular.Bense onları dinlemedim ve hemen oturduğum koltuktan kalkıp acil müdahale odasına doğru koşmaya başladım.Tam kapıdan geçecekken üç adam beni tuttu ve geçmeme izin vermediler.Sanki bir sinek beni ısırdı ve her şey karanlığa gömüldü.

..................5 AY SONRA.....................

Bu küçücük hastane odasında kalmaktan yoruldum.Sadece bir yatak vardı başka hiç bir şey yoktu.Ne masa ne sandalye nede bir pencere.Hem Aras'ımdan da bir haber alamadım.Acaba ne oldu ona öldüde bana mı demiyorlar acaba?Yanıma sadece Raziye geliyordu oda halimi hatrımı sorup gidiyordu.

İşte yine aynı şey oluyor hasta bakıcı kapımı açıp bir tepsi bırakıp gidiyor ama bu sefer ben dışarı çıkıcam o değil.İşte geldi.

"Günaydın Arya hanım bu gün nasılsınız?"

"Ahh çok iyiyim ya siz naslısınız?"

"Saolun bende iyiyim ama siz bu gün bir başka iyisiniz.Buyrun yemeğiniz."

İşte fırsat bu hemen değerlendirmeliyim."Şeyy Merve hanım bu tabakta bir şey var ben bunu yiyemem ki."

"Ne var Arya hanım?"

"Gelin bakın sanki ıyy lüyfen başınızı eğinde bakın."

"Tabiki ama ben bir şey göremedim."

"Özür dilerim,böyle olsun istemezdim." Kadının boynuna hızlı bir şekilde dirseğimi indirdim ve kandını bayılttım.Sonrada kadının kıyafetlerini giyinip hemen odadan dışarı çıktım.Hemen bu iğrenç yerden çıkıp hastanenin giriş kısmına geldim,orda oturan kadına Aras'ın yerini sorduğumda hemen söyledi.Bu kadar kolay olacağını bilmiyordum.

Kadının dedği kata geldiğimde her yerde cam ile içi görünen odalar vardı,aynı o filmlerdeki gibi koridorun sonuna doğru yaklaştığımda Raziye'yi gördüm.Ağlayarak bir şeyler diyordu.Arkasından yaklaştım ve onu dinlemeye başladım.

"Aras kardeşim beni...bizi neden...neden bıraktın.Hani biz ayrılamazdık,hani beni,anneni,Arya'yı üzmiyecektin.Ben burda seni bekleyip Arya'yı teselli ediyorum.Annen ise vurulduğunu duyunca kaçıp gitti.Arya ise yazık benim arkadaşıma yaptığın oldumu şerefsiz Arya bitti artık,adli dengesi yerinde değil ne yaptığını bilmiyor.Aras komaya girecek zamanmıydı haa söyle zamanmıydı.Bizim başımızda duracağına gittin,kolay olanı seçtin Aras adi pislik...."

Duyduklarıma inanamıyorum demek demek Aras Aras benim Aras'ım sevidiğim çocuk komadaydı haa beni bırakmıştı.Annesi ise korkak bir şekildi kaçıp gitmişti bırakmıştı çocuğunu.Hemen yerimden kalkıp Aras'ın yattığı odaya girip yatağında ona baktım.Odası benimkine göre daha büyüktü ve her yanında kablolar vardı.Elinde,ayağında,kolunda,ağzında ne olmuştı benim sevgilime benim aşkıma?Nasıl bu hale gelmişti?

Beni farkeden Raziye yanıma gelip bana sarıldı ve ağlayarak "Arya ben...ben demek istemiştim ama doktorlar izin vermedi yemin ederim izin vermedi."

"Tamam Raziye artık bunun bir önemi yok şimdi bizi yalnız bırak."

"Tamam Arya gidiyorum çok çok saol beni affettiğin için."

Raziye gittikten sonra bir süre hareketsizce Aras'a baktım sevdiğim adama,istese canımı bile vereceğim kişiye.Sonrada yatakta onun yanına doğru kıvrıldım kolunu kaldırdım ve başımı onun çıplak göğsüne koydum.Nefes alıyordu ve bunu bilmek güzeldi bir umut var demekti.Yavaşça yanağından öptüm ve çarşafı üstümüze çektim .Pislik üstünde hiç bir şey yoktu ama olsun şu an onun yanındaydım önemli olan bu.Bir süre sonra kendimi sevdiğimin kollarında derin bir uykuya bıraktım.

Bir ses geliyordu acaba ne diyordu.Uyku sersemliğinden kurtulup gözümü yavaşça açtım ayak ucumuzda iki tane doktor vardı ve tek dedikleri şey

BU İMKANSIZ BÖYLE BİR ŞEY OLAMAZ...

Evet yeni bir bölüm daha bitti umarım sevmişsinizdir.Yukarda yazdığım gibi Arya için yeni biri arıyorum ve acaba Aras'a ne oldu iyi bir şey mi kötü bir şey mi bu soruların cevabı yeni bölümde gelecek.Kendinize iyi bakın hoşçakalın....