Fought (Justin Bieber Story)

Take Care

P.O.V Justin
'Oke we gaan wel,we zullen geen problemen meer veroorzaken hier.' Zeg ik.
'Nee Justin je blijft gewoon.' Zegt Jayleigh.
'Je hoorde toch wat je moeder zei.' Zeg ik.
'Mam,je kan dit niet maken. Hij is zo behulpzaam voor me geweest. Ik werd in elkaar geslagen in de club en hij sprong ertussen.' Zegt Jayleigh.
'Wat ben je in elkaar geslagen?' Vraagt haar moeder.
'Ja in de club door een meisje van school.' Zegt Jayleigh.
'Waarom?' Vraagt haar moeder.
'Zomaar,ze schopte zomaar in mijn rug en Justin zag dat en sprong ertussen. Het meisje sloeg me toen weer en Justin waarschuwde haar en toen spuugde zij in het gezicht van Justin.' Zegt Jayleigh.
De moeder van Jayleigh kijkt me aan en ik glimlach naar haar.
'Oke jullie kunnen hier wel blijven.' Zegt de moeder.
'Dankuwel.' Zeg ik.
'Oh je kan me gewoon Hanna noemen.' Zegt Hanna.
'Oke Hanna.' Zeg ik.
Opeens gaat me telefoon wel 100x af. Ik kijk en zie dat ik heel vaak ben gebeld en ik heb veel vermeldingen op Twitter. Ik besluit Scooter terug te bellen.
'Hey Scooter.'
'Justin het hele nieuws staat er vol mee.'
'Met wat?'
'De vechtpartij in de club,je bent er bij betrokken.'
'Wat hoezo?'
'Een meisje heeft haar verhaal gedaan bij de pers,dat je in haar gezicht hebt gespuugd en haar hebt geslagen. En ook dat je haar heb bedreigd.'
'Dat is helemaal niet waar,het enige wat ik zei was dat ze normaal moest doen.'
'Het hele nieuws staat vol.'
'Oh niet te geloven,wat moet ik nou doen?'
'Je rustig houden tot het nieuws is weggezakt,dus niks posten.'
'Oke,maar dat kan wel weken duren.'
'Dat kan best,maar als het nieuws is weggezakt reageer je pas.'
'Waarom kan ik niet gelijk mijn verhaal op Twitter doen?'
'Doe het morgen dat is het sowieso al rustiger dan vandaag.'
'Oke dan doe ik dat.'
'Neem geen overhaaste beslissingen.'
'Waarom moeten ze mij altijd hebben,ze willen me echt laten zien als een slecht mens.'
'Maar de mensen die van je houden weten dat je dat niet bent.'
'Dankjewel Scooter.'
'Ik spreek je nog.'
'Isgoed bye bye.'
Ik hang op en denk na. Ik kijk uit het raam en zie kinderen op straat voetballen. Soms wilde ik dat ik nog kind was. Ryan komt binnen in de kamer van Jayleigh.
'Justin,wat is er allemaal aan de hand?' Vraagt Ryan.
'Die ruzie in de club is in het nieuws gekomen,en nu denken ze dat ik dat meisje heb mishandeld.' Zeg ik.
'Oh.'
'Ik snap het gewoon niet waarom de media mij steeds moet hebben.' Zeg ik.
'Er zijn gewoon veel mensen jaloers op je.' Zegt Ryan.
'Dat is wel zo.' Zeg ik.
'Ik heb net kennisgemaakt met de moeder van Jayleigh. Ze was wel aardig.' Zegt Ryan.
'Ja,maar eerst wilde ze ons weghebben.' Zeg ik.
'Snap ik,er zijn twee vreemde jongens in haar huis.' Zegt Ryan.
'Ik had dat ook nooit toegestaan als ik een dochter had.' Zeg ik.
'Kom we gaan naar beneden.' Zegt Ryan.
We lopen naar beneden en zien in de woonkamer Hanna en Jayleigh zitten. Ze kijken naar het nieuws.
-Tieneridool Justin Bieber mishandeld meisje in club-
Ik wilde net drinken zetten en draai me om als ik het nieuws hoor. Ik ga op de bank zitten en kijk naar de beelden.
'Dat die bitch dit gewoon verzonnen heeft.' Zegt Jayleigh.
'Ze komt haarzelf nog wel tegen.' Zeg ik.
'Dat meisje zit toch bij jou opschool?' Vraagt Hanna.
'Ja ze is beste vrienden met Vivienne.' Zegt Jayleigh.
'Vivienne?' Vraagt Ryan.
'Ja,ken je haar?' Vraagt Jayleigh.
'Ja er was een meisje in de lobby en die heette zo,en ze nodigde me uit voor haar feest.' Zegt Ryan.
'Wanneer was dat feest?' Vraagt Jayleigh.
'Toen het concert was.' Zegt Ryan.
'En had ze lichtbruin haar?' Vraag ik.
'Ja.' Zegt Ryan.
'Dan is zij het.' Zegt Jayleigh.
'Wat is er met haar?' Vraag ik.
'Zij is mijn grootste hater,zij pest mij altijd. Ze is echt schijnheilig.' Zegt Jayleigh.
'Ik wist dat er iets met haar was,ik zei het toch.' Zeg ik.
'Dat kon ik toch niet weten.' Zegt Ryan.
'Misschien kon Josh daarom niet,hij wilde liever naar het feest dan het concert.' Zegt Jayleigh.
'Dat moet je dan even vragen.' Zegt Hanna.
Opeens gaat de bel.
'Ik ga wel.' Zegt Hanna.
Hanna maakt de deur open en komt de woonkamer binnen met een jongen. Ik zit naast Jayleigh.
'Josh waarom kom je langs?' Vraagt Jayleigh.
'Ik wilde even met je praten.' Zegt Josh.
Josh kijkt heel verbaasd mij en Ryan aan.
'Kom naar boven dan.' Zegt Jayleigh.
P.O.V Jayleigh.
'Wat is er?' Vraag ik.
'Waarom negeer je me?' Vraagt Josh.
'Kom je helemaal daarvoor?' Vraagt ik.
'Ja,en wat doet justin bieber?' Vraagt Josh.
'Hij logeert hier een tijdje.' Zeg ik.
Dan ziet Josh de tas van Justin staan.
'Waar heeft hij geslapen?' Vraagt Josh.
'Wat doet dat ertoe?' Vraag ik.
'Zeg het maar.' Zegt Josh.
'Hij slaapt bij mij in bed.' Zeg ik.
'Waar slaat dat op je hebt een vriend,en dan slaap je met iemand anders.' Zegt Josh.
'Dat kan toch,we hebben toch niks gedaan ofzo.' Zeg ik.
'Je bent gewoon een slet.' Zegt Josh.
'En jij was tijdens het concert gewoon bij het feest van die bitch.' Zeg ik.
'Ja daar was ik ook.' Zegt Josh.
'Oke ik ben klaar met je het is uit.' Zeg ik.
'Jij gaat hier spijt van krijgen,dat zie je wel als school weer begint.' Zegt Josh.
'Oke dat zal best,en nu me huis uit.' Zeg ik.
Josh loopt kwaad naar beneden en gooit de deur hard dicht. Ik blijf boven liggen in bed. Ik kan wel wat rust gebruiken. Na een tijdje hoor ik voetstappen op de trap. De voetstappen komen richting mij kamer en de deur word opgemaakt. Ik voel dat iemand op bed gaat zitten en over mijn rug streelt.
'Gaat het?' Ik hoor aan de stem dat het Justin is,wat eigelijk ook wel logisch is.
'Ik heb het uitgemaakt.' Zeg ik.
'Daarom liep hij zo boos weg.' Zegt Justin.
'Hij schold me uit voor slet.' Zeg ik.
'Waarom?' Vraagt Justin
'Omdat ik met jou in bed heb geslapen.' Zeg ik.
'Heb je hem niet uitgelegd dat er niks gebeurd was?' Vraagt Justin.
'Ja,maar hij bleef me toch beledigen en toen heb ik het uitgemaakt.' Zeg ik.
'Rot voor je.' Zegt Justin.
'Ja maar het gaat wel over,en wat jij nu door moet staan is erger.' Zeg ik.
'Ik ben er wel aan gewend.' Zegt Justin.
'Op een dag word het beter.' Zeg ik.
'Geef me een knuffel,ik denk dat we het beiden nodig hebben.' Zegt Justin.
Ik knuffel hem en ik voel dat Justin een kus geeft op mijn wang.
'Zullen we vanavond naar de bios gaan?' Vraag ik.
'Isgoed,lijkt me leuk.' Zegt Justin.
'Vraag Ryan anders ook.' Zeg ik.
'Ja zal ik wel doen.' Zegt Justin.
Justin loopt naar beneden en naar 5minuten komt hij weer naar boven.
'Hij gaat niet mee,hij is ziek.' Zegt Justin.
'Zullen wij dan ook thuisblijven?' Vraag ik.
'Dat vroeg ik dus ook al maar hij overtuigde om niet thuis te blijven.' Zegt Justin.
'Ohw.' Zeg ik.
Opeens hoor ik iemand naar boven komen.
'Volgens mij Ryan.' Zeg ik.
'Ja ik denk het ook.' Zegt Justin.
Ryan komt mijn slaapkamer binnen en kijkt ons aan.
'Ik ga naar huis.' Zegt Ryan.
'Omdat je ziek bent?' Vraagt Justin.
'Ja,ik had de vlucht al een paar uur geleden geboekt.' Zegt Ryan.
'Waarom had je dat niet eerder gezegt?' Vraagt Justin.
'Ik voelde me al een dag ziek,en ik wilde het niet voor jou verpesten. Dus jij kan hier gewoon blijven.' Zegt Ryan.
'Nee Ryan we zijn hier samen gekomen dus gaan we ook weer samen weg.' Zegt Justin.
'Nee jij moet hier blijven.' Zegt Ryan.
'Wat is je probleem? Waarom doe je zo moeilijk?' Roept Justin.
'Justin calm down.' Zeg ik.
'Kom mee naar buiten.' Zegt Ryan.
'Oke.' Zegt Justin verbaasd.
P.O.V Justin
Ik loop achter Ryan aan en hij doet de voordeur open. Hij loopt verder totdat we bij een stoeprand zijn. Hij gaat zitten en ik doe hetzelfde.
'Kijk ik voel me ziekjes en ik heb het hier wel gezien. Ik wil gewoon naar huis.' Zegt Ryan.
'Dat is geen probleem,ik ga wel mee.' Zeg ik.
'Ik heb het hier wel gezien maar jij niet.' Zegt Ryan.
'Hoezo?' Vraag ik.
'Jij was allang al uit deze saaie stad geweest. Maar iets laat je hier blijven.' Zegt Ryan met een glimlach.
'Wat dan?' Vraag ik.
'Weet je dat dan niet?' Vraagt Ryan.
'Uh nee?'
'Jayleigh.' Zegt Ryan.
Ik ben stil en bijt op mijn wang.
'Zie je ik had gelijk.' Zegt Ryan.
Ik zwijg nog steeds.
'Jullie hebben elkaar ook nodig. Geef jezelf gewoon tijd om haar te leren kennen. Ik weet zeker dat je spijt zou krijgen als nu met mij mee zou gaan.' Zegt Ryan.
'Denk je?' Vraag ik.
'Ja,deze meid is speciaal. Jij bent al onder de indruk van haar sinds zij je one less lonely girl was. En die maken bijna nooit indruk op je.' Zegt Ryan.
'Avalanna wel.' Zeg ik.
'Ja dat weet ik wel.' Zegt Ryan.
'Oh ik wou al zeggen.' Zeg ik.
'Blijf hier een vlucht is zo weer gepakt. Dat zie je maar want ik moet over 2uur al op het vliegveld zijn.' Zegt Ryan.
'Als je me nodig hebt bel me en ik ben zo weer in Canada.' Zeg ik.
'Komt goed.' Zegt Ryan.
'Zo cupido heeft ook weet gesproken.' Zeg ik lachend.
'Ik ken je gewoon heel goed.' Zegt Ryan.
'Kom we gaan weer naar binnen.' Zeg ik.
Ik bel aan want ik had de deur dichtgegooid. Jayleigh doet de deur open.
'Uitgepraat?' Vraagt ze.
'Ja hoor,Ryan moest me alleen iets duidelijk maken.' Zeg ik.
'Oh wat dan?' Vraagt ze.
'Daar kom je vanzelf wel achter.' Zegt Ryan lachend.
Ik sla Ryan en lach.
'Hmm oke dan.' Zegt Jayleigh met een glimlach.
'Ik ga mijn koffer inpakken.' Zegt Ryan.
'Moet ik helpen?' Vraag ik.
'Nee hoor.' Zegt Ryan.
'Kom mee naar boven.' Zegt Jayleigh.
'Maar het eten is bijna klaar.' Zegt Hanna.
'Oh dan wachten we wel.' Zegt Jayleigh.
We gaan terug op de bank zitten en Jayleigh zet mtv op.
'Yes catfish is op.' Zegt Jayleigh.
'Vind je dat leuk?' Vraag ik.
'Ja,ik kijk dat altijd. Shit deze heb ik al gezien.' Zegt Jayleigh.
'Oh ik niet denk ik.' Zeg ik.
'Heb jij wel tijd om tv te kijken eigelijk?' Vraagt Jayleigh.
'Ja natuurlijk,maar niet veel. Ik moet me veel focussen.' Zeg ik.
'Ohw jammer.' Zegt Jayleigh
'Komen jullie eten het eten is klaar.' Zegt Hanna.
'Ik app Ryan wel even dat het eten klaar is.' Zeg ik.
'Ja is goed.' Zegt Hanna.
Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en stuur Ryan een app,hij komt online en ik hoor meteen dat hij van de trap afkomt.
'Ben je al ver met inpakken?' Vraagt Jayleigh.
'Ja ik ben bijna klaar.' Zegt Ryan.
'Weet je zeker dat je wilt gaan?' Vraagt Hanna.
'Ja ik denk dat het beter is om naar te gaan.' Zegt Ryan.
'Hoelaat vertrek je van hier?' Vraagt Jayleigh.
'De taxi is er over 15 minuten.' Zegt Ryan.
'Ik vind het zo rot dat je gaat.' Zegt Jayleigh.
'Het is ook zo plotseling.' Zeg ik.
'Tja.' Zegt Ryan.
Ryan eet zijn bord leeg en legt het op de aanrecht. Hij gaat weer terug naar boven om zijn koffer verder in te pakken. Ik ga op de bank zitten met Jayleigh en Hanna begint op te ruimen. Even later komt Ryan naar beneden.
'Heb je alles?' Vraag ik.
'Ja ik denk het wel,en anders kan jij het de volgende keer meebrengen.' Zegt Ryan.
'Ohja.' Zeg ik.
Opeens stopt er een auto voor de deur en toetert.
'De taxi is er.' Zegt Ryan. Hij staat op en we lopen met hem naar buiten. Hij geeft Hanna een hand en bedankt haar voor het logeren. Dan loopt hij naar Jayleigh en geeft haar een knuffel. Dan loopt hij naar mij.
'Get her.' Fluistert Ryan in mijn oor.
'Komt goed.' Zeg ik hardop.
Ik geef hem nog een knuffel en daarna een box.
'Dan ga ik maar.' Zegt Ryan.
'See u soon.' Zeg ik.
Ryan stapt de taxi in en wij zwaaien hem uit. De taxi vertrekt en is steeds minder zichtbaar voor ons. We lopen weer naar binnen.
'Ik heb een taak voor jullie. Jullie gaan de afwas doen,vecht zelf maar uit wie afdroogt en wie de borden wast. Ik ga even naar de supermarkt.' Zegt Hanna.
'Waarom moeten wij dat weer doen?' Vraagt Jayleigh zeurend.
'Omdat jullie ook wel een keer is wat mogen doen,het is hier niet luilekkerland.' Zegt Hanna.
'Maar we hebben vakantie.' Zegt Jayleigh.
'Ja dus,ik ook. Doe niet zo moeilijk met ze'n tweeën is dit snel gedaan.' Zegt Hanna.
'Kom.' Zeg ik en ik pak haar hand.
'Ik ben der vandoor tot straks.' Zegt Hanna.
'Tot straks.' Zeggen ik en Jayleigh tegelijk.
'Ik droog af.' Zegt Jayleigh.
'Wat jij wil.' Zeg ik. Ik pak een bak en vul die met heet water en dreft. Ik leg de afwas erin.
'Shit dat water is gloeiend heet.' Zeg ik.
'Vind je het gek?' Lacht Jayleigh.
'Eeh bijdehandje.' Zeg ik. Jayleigh kijkt om en ik gooi water op haar.
'Oh.' Zegt Jayleigh en ze vult een glas met water en gooit het op mij.
'Die ga je terug krijgen.' Zeg ik. Ik pak een glas met water en wil het op haar gooien. Maar zjayloegh rent naar buiten. Ik haal haar in pak haar vast.
'Neee.' Gilt Jayleigh.
Ik hou het glas boven haar hoofd.
'Zeg sorry.' Zeg ik genietend en lachend.
'Never.' Zegt Jayleigh.
'Never say never.' Zeg ik lachend.
Ik gooi het water op haar en Jayleigh rent naarbinnen. Ik ren achter haar aan. Ze vult een glas met water en ik pak wat water uit de bak met afwas.
'Hierkomen jij.' Schreeuwt Jayleigh en ze rent achter mij aan. Ik sta in de tuin en roep dingen naar haar.
'Come & get it baby.' Roep ik.
Jayleigh staat tegenover mij.
'Hier met je.' Roept ze en gooit water over mij heen. Ze lacht erg hard want het kwam in mijn gezicht. Ik wil het water op haar gooien maar opeens word ik erg moe. Net alsof ik geen energie meer heb. Ik gooi het water in de planten en loop langs Jayleigh af.
'Justin wat is er?' Vraagt Jayleigh.
Ik loop naar de bank en ga liggen.
'Opeens voel ik me helemaal uitgeput. Ik heb helemaal geen energie meer.' Zeg ik.
Ik voel dat ik moet kotsen en ik ren naar de wc. Ik sta boven de wc en begin te kotsen. De tranen springen in mijn ogen en ik krijg het helemaal warm. Ik voel de hand van Jayleigh op mijn schouder.
'Ik haal een glas water voor je.' Zegt Jayleigh.
Ik wil naar de bank lopen maar opeens word ik licht in mijn hoofd. Ik word helemaal duizelig en ik zie wazig. Ook ga ik zwarte vlekken zien. Langzamerhand gaat mijn zicht weg en zie ik alleen maar zwart.
'Jayleigh! Ik zie niks meer! Ik ben blind!' Roep ik.
'Justin,kijk me aan doe je ogen open.' Zegt Jayleigh hysterisch.
Ik open mijn ogen maar het werkt niet. Ik raak in paniek. Ga ik dood? Wat is er met me aan de hand?
P.O.V Jayleigh
Met een klap valt Justin. Ik kan hem nog net tegen houden. Ik ben niet erg sterk maar ik weet hem de bank op te krijgen. Ik ren naar de telefoon en bel het alarmnummer.
'Met Jayleigh,stuur een ambulance naar Montgomerylaan 73. Justin Bieber is bewusteloos.' Zeg ik.
De ambulance is onderweg en ik ga weer na Justin. Ik gooi water in zijn gezicht maar het heeft geen effect. Ik raak in paniek. Wat moet ik doen? Wie weet hoelang het kan duren voordat de ambulance er is. Net op dat moment komt mama binnen.
'Mama kom! Justin is bewusteloos.' Roep ik.
'Wat!?'
Mama komt aanrennen.
'Ik heb de ambulance al gebelt.' Zeg ik.
'Heb je gekeken of hij nog ademt?' Vraagt mama.
'Ja,dat doe hij gelukkig nog.' Zeg ik.
'Waarom is hij zo nat?' Vraagt mama.
'Ik heb water in zijn gezicht gehoord,misschien werd ie daardoor wel wakker.' Zeg ik.
P.O.V Justin
Ik word wakker met een wazig beeld,langzaam zie ik steeds scherper. Ik zie dat ik in een kamer lig en dat er een meisje voor me zit.
'Waar.....ben ik?' Vraag ik.
'Je hebt een hartaanval gehad.' Zegt het meisje.
'Wie ben je?' Vraag ik.
'Ik ben het Jayleigh.' Zegt Jayleigh.
'Oh Jayleigh....' Zeg ik en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.
'Weet je nog wat er is gebeurt Justin.' Vraagt Jayleigh.
'Nee niet echt.' Zeg ik.
'Dat vertel ik je later wel.' Zegt Jayleigh.
'Hoelang heb ik geslapen?' Vraag ik.
'Je kreeg op dinsdag een hartaanval in de ambulance,toen ben je gereanimeerd. En daarna ben je in coma geraakt. En nu is het zondag.' Zegt Jayleigh.
'Wow zo lang.' Zeg ik.
'Ja klopt. Je moeder en vader zijn nu ook in Frankrijk en een paar vrienden van je. En scooter en Alfredo zijn er ook.' Zegt Jayleigh.
'Hebben ze me al bezocht?' Vraag ik.
'Ja,ze waren best aardig tegen mij.' Zegt Jayleigh.
'Wat zeiden ze allemaal tegen je?' Vraag ik.
'Ze dachten dat ik je vriendin was.' Zegt Jayleigh.
'Echt?' Zeg ik lachend. 'En wat zei jij toen?' Vraag ik.
'Dat we gewoon vrienden waren.' Zegt Jayleigh.
'Wie vroeg dat dan?' Vraag ik.
'Uh Khalil,Lil Za geloof ik en Christian.' Zegt Jayleigh.
'Van Khalil had je het zo kunnen verwachten.' Zeg ik lachend.
'Hoezo dat?' Vraagt Jayleigh met een glimlach.
'Hij zoekt al maanden een vriendin voor mij en hoopt echt dat ik er een vind.' Zeg ik.
'Dat komt wel goed toch?' Vraagt Jayleigh lachend.
'Ja denk het wel hoor.' Zeg ik.
'Ik zal even een dokter voor je gaan halen,want die weet niet dat je wakker bent.' Zegt Jayleigh.
'Ja is goed.' Zeg ik.
Jayleigh verlaat de kamer en ik lig hier in mijn eentje in bed. Ik kijk een beetje rond en zie op de muur een tekening hangen van Jazzy. Ik glimlach zelfs vanuit Canada denkt ze nog zoveel aan me. Ook zie ik mijn supra's in de hoek van de kamer staan. Raar die horen toch in de kast te staan? Ik begin steeds meer aan mezelf te twijfelen. Ik denk toch echt dat Jayleigh steeds leuker ga vinden. Maar ik heb echt geen idee hoe ze over mij denkt. Ik denk dat ik er binnenkort wel achterkom. Ik doe even mij ogen dicht en wil wat rusten. Maar steeds word dat verstoord want buiten is er allemaal herrie. Waarom is het zo druk buiten? Ik stap mijn bed uit en loop naar het raam. Ik kijk naar buiten en zie allemaal beliebers staan met spandoeken en borden. Ik trek het handvat omlaag en het raam gaat open. Het lawaai hoor ik nu nog beter.
'JUSTIN AAHHHHHH WE LOVE YOU.' Schreeuwen veel beliebers.
Ik blaas een kusje naar ze en ze beginnen nog harder te gillen. Ik wil met mijn telefoon een foto maken maar ik weet niet waar mijn telefoon ligt. Die ligt vast thuis. Ik zwaai nog een keer en dan hoor ik de dokter komen.
'Het is net goed om gelijk op te staan.' Zegt de dokter.
'Sorry,ik was benieuwd waarom er buiten zo'n herrie was.' Zeg ik.
'Oh is niet erg. Ik ben dokter Gonzales.' Zegt de dokter en geeft mij een hand.
'Ik ben Justin Bieber.' Zeg ik.
De dokter glimlacht en hij kijkt Jayleigh aan.
'Ik zal je even vertellen wat er allemaal met je is gebeurt.' Zegt de dokter.
'Tell me.' Zeg ik.
'Het begon ermee dat je bij haar thuis flauw viel.' Hij wijst naar Jayleigh en verteld weer verder. 'Je was een tijdje bewusteloos en Jayleigh had de ambulance gebelt. Toen je naar het ziekenhuis werd vervoerd kreeg je een hartaanval. Je werd door de ambulancebroeders 3 minuten gereanimeerd en je hart begon weer te kloppen. Later raakte je in coma en je was telkens stabiel tijdens de coma.' Zegt de dokter.
'Wow maar waarom heb ik dat allemaal gehad?' Vraag ik.
'Het kan zijn door de stress en je lage bloeddruk.' Zegt de dokter.
'Maar ik ben heel vaak gestrest. Dus dit zou vaker kunnen gebeuren?' Vraag ik.
'Nee,we denken van niet. Ik hoorde van je moeder dat de tour pas achter de rug is en dat je nog een album hebt uitgebracht. Je hebt je de laatste tijd gewoon veel ingespannen.' Zegt de dokter.
'Maar nu geniet ik van de vakantie.' Zeg ik.
'Misschien heb je dan te weinig rust gehad.' Zegt de dokter.
Dit is moeilijk. Wat als ik weer een lange tour geef? Kan ik dat wel aan? Ik wil op mijn wang buiten maar ik voel dat mijn wang vanbinnen helemaal geheeld is,dus ik doe het niet.
'Je bent ook nog een tiener,de meeste tieners gaan naar school en liggen daarna lang op de bank met hun mobieltje.' Zegt de dokter.
'Je doet inderdaad veel meer als andere tieners.' Zegt Jayleigh.
'Waar is mijn moeder? Ik wil haar zien.' Zeg ik.
'Die is in haar hotel.' Zegt Jayleigh.
'Kan je haar niet even bellen?' Vraag ik.
'Ja oke.' Zegt Jayleigh.
'In mijn telefoon staat haar nummer.' Zeg ik.
'Oke.' Zegt Jayleigh.
Ze loopt naar de kast en pakt mijn mobiel.
'Wat is je code?' Vraagt Jayleigh.
'Oh geef maar.' Zeg ik.
Ze loopt naar me toe en geeft de telefoon. Ik toets mijn code in. Jayleigh mag gerust mijn code weten maar de dokter was erbij. En je weet nooit of het personeel dadelijk in mijn telefoon gaat snuffelen.
'Hier.' Zeg ik.
Ze pakt mijn mobiel aan en belt mijn moeder. De dokter verlaat de kamer.
'Je moeder is onderweg.' Zegt Jayleigh.
'Oke.' Zeg ik.
'Hier is je mobiel.' Zegt Jayleigh.
Ik kijk op Twitter en zie miljoenen vermeldingen. Ook op het nieuws staat dat ik in coma ben. Ik maak een selfie en zet op instagram dat ik weer de oude ben.
'Kom we maken samen een selfie.' Zeg ik.
'Oke.' Zegt Jayleigh.
Jayleigh komt naast me zitten in bed en ze lacht naar de voorcamera op mijn mobiel. Ik zoek een filter uit en zet onder de foto.
-Sweetheart Jayleigh is caring for me-
Ik zet de foto op insta en nog geen minuut later vragen de beliebers al wie Jayleigh is.
Ik kijk op Twitter al tweets van:
-Who's that girl?-
-Jayleigh?-
-I do ship them-
-She's caring for him so she's good-
Dan komt mijn moeder binnen.
'Mam!' Zeg ik.
'Oh mijn kleine jongen.' Zegt mama. Ze rent naar me toe en knuffelt me. Ik heb haar zo gemist dat de tranen in mijn ogen springen. Alles word gewoon even te veel.
'Ik heb...je gemist.' Zeg ik met een gebroken stem.
'Ik jou ook,kom alsjeblieft weer snel terug naar Canada.' Zegt mama.
'Ja ik kom binnenkort weer.' Zeg ik.
'Ah gelukkig.' Zegt ze.
'Tot hoelang blijf je hier?' Vraag ik.
'Ik blijf hier nog wel een paar dagen,waarom ga je niet met mij mee naar huis?' Vraagt ze.
'Ik kom ook mee met je.' Zeg ik.
'Hier ik heb iets meegebracht.' Zegt mama.
'Show me.' Zeg ik.
Mama haalt een tas tevoorschijn en geeft het aan mij. Ik zie dat er een doos in zit. Ik haal de deksel eraf en zie dat het supra's zijn. Ze zijn heel licht baby blauw,echt supermooi.
'Oh ze zijn echt zo mooi.' Zeg ik.
'Vind je? Ik wist niet of je zo'n kleur leuk zou vinden maar ik dacht het is wel wat anders.' Zegt ze.
'Nee echt gaaf. Ik vind de kleur echt heel mooi.' Zeg ik.
'Ah mooizo.' Zegt ze.
Dan komt Jayleigh binnen.
'Oh sorry,ik wist niet dat je moeder er was. Ik ga wel weer.' Zegt Jayleigh.
'Nee dat is niet nodig hoor.' Zeg ik.
'Ja kom er maar bij.' Zegt mijn moeder.
Jayleigh glimlacht en gaat op bed zitten.
'Kijk mijn nieuwe supra's!' Zeg ik blij.
'Ah nice,wel een gave kleur hoor.' Zegt Jayleigh.
'Kan niet wachten om ze te dragen.' Zeg ik blij. Ik denk dat de beliebers ze ook mooi zullen vinden.
'Heb je al gehoord wanneer je naar huis mag?' Vraagt mama.
'De dokter zei dat ik sowieso nog een paar dagen moet blijven.' Zeg ik.
'Ja je kan niet al morgen naar huis,je bent pas uit je coma.' Zegt mama.
'Klopt,ik moet weer aansterken.' Zeg ik.
'Lust iemand een kopje thee of koffie? Want anders haal ik dat wel even.' Zegt Jayleigh.
'Ik lust wel een kopje koffie hoor.' Zegt mama.
'Ik hoef niks. Trouwens kan je wat water voor me halen?' Vraag ik.
'Ja is goed en wil je melk in de koffie?' Vraagt Jayleigh aan mama.
'Ja graag.' Zegt ze.
'Oke dan ga ik het even halen.' Zegt Jayleigh.
Jayleigh staat op en loopt de kamer uit.
'Hoe ken je haar eigelijk?'
'Ze was me ollg bij dat concert van laatst,en ik vond haar heel speciaal. Toen die avond ging ik met Ryan opstap en we waren in de club waar Jayleigh ook was.' Zeg ik.
'En toen?'
'Ik wilde net naar haar toe lopen maar een meid viel haar opeens aan.' Zeg ik.
'Serieus?'
'Ja dus ik beschermde haar en praatte met haar. Ik en Ryan hadden een slecht hotel dus we mochten bij haar logeren.' Zeg ik.
'Oh wat lief.'
'Ja.'
'Als je terug gaat naar Canada,moet je haar echt met iets bedanken.'
'Ja daar zat ik ook al aan te denken.'
'Maar hoe je naar haar kijkt,ik zie het wel.'
'Wat?'
'Vind je haar een beetje leuk?'
'Uhm...misschien. Ik weet niet wat ze van mij vind.' Zeg ik.
'Vertel het haar gewoon hoe je je voelt. God bedenkt wel verder voor je wat er zal gebeuren.'
'Ik kijk wel.'
'Je moet het zelf weten,maar denk er over na.'
'Ja.'
De klink van de deur gaat omlaag en Jayleigh komt binnen. Ze heeft het water en de koffie bij zich. Ze brengt de hete koffie naar mijn moeder en dan geeft ze mij een flesje water.
'Dankjewel meid.' Zegt mijn moeder tegen haar.
'Het was een kleine moeite.' Zegt Jayleigh terug.
Ik glimlach naar haar als een soort bedankje.
'Ik denk dat ik er maar weer eens vandoor ga.' Zegt mama.
'Ah oke.'
'Het was fijn om je weer te zien,ook al zie ik je liever niet op deze plek. En leuk je te ontmoeten Jayleigh.'
'Hetzelfde.' Zegt Jayleigh met een glimlach.
'Het was inderdaad fijn om je weer te zien.' Zeg ik.
Mama staat op en zegt gedag en verlaat de kamer.
'Aardige moeder heb je.' Zegt Jayleigh.
'Ja ik weet het.' Zeg ik.
Ik kijk haar aan en zie haar ogen glinsteren door het zonlicht. Jayleigh ziet dat ik haar aanstaar.
'Zie je iets?' Vraagt ze lachend.
'Ik keek in je mooie ogen,mag dat?' Vraag ik.
'Ja hoor,mag ik dan in de jouw ogen kijken?' Vraagt ze.
'Dat mag altijd.' Zeg ik en ik pak haar hand.
We kijken een paar tellen in elkaars ogen en dan bedenk ik dat ik het haar nu wel kan vertellen.
'Jayleigh.'
'Ja Justin.'
Ik ben even stil en slik. Jayleigh kijkt me met verbaasde ogen aan.
'Ik vind je leuk.' Zeg ik.
Ze kijkt nu nog verbaasder en is stil.
'Zeg iets.' Zeg ik na een tijdje.
'Haal je een grapje met me uit? Een popster die mij leuk vind,ik heb nog nooit zoiets geks gehoord.' Zegt ze.
'Ik ben serieus. Ik speel niet met gevoelens van een meisje.' Zeg ik.
'Dus je vind me echt leuk?' Vraagt ze.
'Ja,dat zei ik toch al.' Zeg ik lachend.
'Ik begin ook wel meer voor je te voelen.' Zegt ze.
'We kunnen het proberen?' Stel ik voor.
'Ja maar hoe moet dat ooit gaan werken? Ik woon in Europa en jij in Canada.' Zegt ze.
'Liefde kan alles aan.' Zeg ik.
'Oke we kunnen het proberen.' Zegt ze.
Ik buig naar Jayleigh en kom steeds dichter bij haar lippen. Ik leg mijn hand achter haar oor en sluit mijn ogen. Ik voel haar lippen. Haar lippen voelen warm en zacht aan. Ik doe mijn mond een stukje open en haar tong glijdt langzaam naar binnen. Haar adem ruikt naar mint. Ik laat haar weer los en kijk haar aan.
'Dit wilde ik al zolang doen.' Zeg ik.
'Het voelde goed.' Zegt Jayleigh.
Ik zoen haar weer en hoor de deur opengaan. Ik kijk en zie Selena in de opening staan. Ze kijkt geschrokken.
'Is je ex ook hier?' Vraagt Jayleigh met gefronste wenkbrauwen.
____________________________________________________________________________________________
EINDE HOOFDSTUK 5
Justin's heartbreaker en out of town girl samen in een kamer. Hoe loopt dit af?
-Laat een comment achter,tips zijn welkom.-
Volg me op Twitter voor dagelijkse updates @SwaggyBieber94x
-Charissa-