Fought (Justin Bieber Story)

Weird Idea?

Ik heb altijd gevochten voor wat ik had. Ik heb altijd gevochten voor de toekomst. Ik heb altijd gevochten voor mezelf.
-Zowat de hele wereld kraakt me af. Zonder mijn beliebers,familie en vrienden had ik dit nooit aangekund. Het is moeilijk om momenten te delen met de media want er is altijd wel iemand die gaat haten. Ik snap zelf niet waarom mensen tijd steken om op iemand te haten die ze geeneens kennen. Ik weet dat ik sterk ben en de hele wereld aankan. Ik zal altijd blijven vechten,want dat houd me in leven.-
Een halfjaar na de believe tour en 'music journals' is Justin weer bezig met plannen voor een nieuwe tour en nieuwe tracks.
'Ik ben nu al een maand bezig met plannen enz, ik ben wel toe aan iets avontuurlijks.' Zeg ik.
'Ga kamperen.' Zegt Ryan Butler.
'Kamperen? Ben je serieus?' Vraag ik.
'Ja,ik heb het vroeger wel een gedaan.Ik werd er heel rustig van en het was best avontuurlijk.' Zegt Ryan.
'Hmm nee,ik zat toch aan wat anders te denken.' Zegt ik.
'Zoals wat dan?' Vraagt Ryan.
'Ik wil een weekje naar België.' Zeg ik.
'België? Hoe kom je daar nou weer bij?' Vraagt Ryan.
'Ik zou gewoon een huisje voor een week willen huren daar,en dan is het net of ik daar woon voor een week. Ik zit eraan te denken om naar een dorp te gaan.' Zeg ik.
'Een dorp,dat is echt saai hoor en zeker niet avontuurlijk dude.'zegt Ryan.
'Ja maar,ik kom dan weer even tot mezelf. Net alsof ik dan even niet de beroemde jongen ben. In een dorp is het perfect,daar zullen ze me vast niet vaak lastigvallen en in een stad juist wel.' Zeg ik.
'Ik denk dat je dan beter naar Nederland kan gaan.' Zegt Ryan.
'Beter uitgaansleven.En je kan altijd nog naar België als je wilt zit je zo bij de grens.' Zegt Ryan.
Ryan heeft gelijk,ik wil niet uren reizen voor een saai dorp.
'Justin! Ik heb wat gevonden.' Roep Ryan.
Ik ren naar beneden en zie Ryan achter de computer zitten.
'Show me.'
'Het is niet in Nederland of Belgie maar in Noord-Frankrijk.' Zegt Ryan.
'Sounds great.'
'Het is een klein appartementje in een kleine stad in Frankrijk. Er is ook een uitgaansgebied en je hebt er een winkelcentrum.' Zegt Ryan.
'Kan je wat foto's laten zien?' Vraag ik.
Ryan klikt op wat foto's en de site laat zien dat het een prima appartement is. Zo te zien is het wel klein maar ik ben natuurlijk wel wat gewend.
'Voor hoeveel personen wil je dat ik boek?' Vraagt Ryan.
'Uhm,we kunnen toch met ze'n tweeën gaan,gewoon een beetje quality time.' Zeg ik.
'Isgoed,ik denk dat de anderen er toch niks aan zullen vinden.' Zegt Ryan.
'Het is trouwens wel een snelboekingsreisje dus we moeten morgen al vertrekken.' Zegt Ryan.
-De volgende ochtend-
'Ryan ben je bijna klaar? We gaan zo.' Roep ik.
'Ja wacht ff,nog een ding en ik kom.' Roept Ryan.
Zucht,altijd op Ryan wachten,die jongen kan goed ze'n hele klerenkast bij hebben. Niet dat ik dat niet heb :p
Ryan heeft vannacht bij mij geslapen. We hebben films gekeken en het over meiden gehad. Ik sta al in de gang en hoor Ryan uit de slaapkamer komen hij rent de trap en zegt 'we kunnen gaan'.
We komen bij het AirPort aan en zie dat er vrienden en familie is gekomen om afscheid te nemen. Wel aardig van ze maar we gaan alleen naar een klein stadje in Frankrijk. Ik heb de geheime ingang van het AirPort moeten nemen anders kon ik niet op tijd inchecken. De beliebers weten niet van deze trip,als ik op Twitter had gezet dat ik naar Frankrijk zou gaan, hadden ze vast het hele AirPort bezet. Dat is natuurlijk ook niet prettig voor de andere mensen. Maarja het zijn mijn fans en ik kan absoluut niet zonder ze.
'Justin en Ryan veel plezier in Frankrijk,ik snap eigelijk niet wat jullie er gaan doen maar ik hoop wel dat jullie daar een fijne tijd hebben.' Zegt mama.
'Dankjewel mam,mag ik een afscheidsknuffel?' Vraag ik.
Ik knuffel mijn moeder graag,haar knuffels zijn zo vertrouwd en liefdevol.
'Jazzie,Jaxon hierkomen jullie!' Roep ik met een lach naar ze.
Me'n broertje en zusje komen aanrennen en knuffelen me,ik geef ze een afscheidzoen. Daarna geef ik me vader een knuffel en dan is het tijd om te gaan. Ryan en ik zwaaien naar onze families en we stappen het vliegtuig in. Nu een paar uur vliegen en dan zijn we in Frankrijk.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Einde van hoofdstuk 1 :)
Dit was een klein hoofdstuk,maar verder in het verhaal zullen de hoofdstukken langer worden.
Het beloofd nog veel spannender te worden.