Τραγούδι για τρεις

part 1

Part 1

Το ξυπνητήρι χτυπάει νωρίς το πρωί και εγώ πετάγομαι πάνω σαν ελατήριο.

"Η πρώτη μου μέρα στην ακαδημία" λέω μέσα από τα δόντια μου και τρέχω κατευθείαν στο  μπάνιο. Ακούω την τσιρίδα της μαμάς την ώρα που πλένω το πρόσωπό μου και παίρνωτην πετσέτα για να σκουπιστώ.

"'Ελα παιδί μου σε μία ώρα πρέπει να φύγουμε θα χάσεις την πτήση σου!"

"Εντάξει μαμά,σε δύο λεπτά είμαι κάτω ξανα κοιτάζω τις βαλίτσες και έρχομαι."

Δεν παίρνω απάντηση και συνεχίζω να ετοιμάζομαι κοτάζοντας το ρολόι ξανά και ξανά. Βάζω ένα μαύρο τζιν, μία άσπρη κολλητή μπλούζα και πιάνω τις μπροστινές μπούκλες μουμε τσιμπιδάκια. Με ξαναφωνάζει η μητέρα μου και κατεβαίνω κάτω κοιτάζοντας -για τελευταία μαλλον φορά- το δωμάτιό μου.

Παίρνω μαζί μου την φωτογραφία του πατέρα μου, καθώς είναι η μόνη μου ανάμνηση που έχω από αυτόν μετά από εκείνο το τελευταίο βράδυ που τον είδα να πατάει την σκανδάλη ενός όπλου. Έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου εκείνη η τραγική εικόνα.Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πηγαίνω κάτω

Δίνω ένα φιλί στην μαμά μου.

"Καλημέρα"Μου λέει και μου χαρίζει ένα φωτεινό χαμόγελο

"Καλημέρα και σε σένα μαμά! Τι είναι όλα αυτά που έχεις ετοιμάσει για πρωινό;"

"Είναι η τελευταία σου μέρα σπίτι και θέλω να σε περιποιηθώ περισσότερο από κάθε άλλη φορά"

Μετά από δέκα λεπτά, πήρα τις βαλίτσες μου και φύγαμε.Έριξα μια ματιά στο σαλόνι, και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.

Η διαδρομή ήταν ανήσυχη, καθώς η μαμά έλεγε τις τελευταιές λεπτομέριες για το πως θα φτάσω στην ακαδημία. 

"Θα πάρεις ταξί και μόλις φτάσεις στο κολέγιο, θα δώσεις την ταυτότητά σου και θα δείξεις τα συμβόλαια για την αλλαγή του σχολείου..."

Μιλούσε, αλλά στην ουσία δεν την άκουγα. Ήμουν βυθισμένη στις σκέψεις μου. Είμαι μόλις 16 χρονών και θα μείνω μόνη μου σε μία ξένη χώρα.-Ευτυχώς θα βοηθήσουν τα μαθήματα γαλλικών που έχω κάνει με τον κ. Λαν.- Θα χάσω όλους μου τους φίλους, την κολλητή μου Άλις που με στήριζε πάντα σε κάθε μου βήμα προς το μεγάλο μου όνειρο. Αυτός ο διαγωνισμός ήταν η μοναδική μου ευκαιρία. Και την κέρδισα! Έχω δώσει πολλά για το τραγόυδι,και τώρα είμαι έτοιμη να αλλάξω τη ζωή μου γι'αυτό.

Οι σκέψεις μου σταματούν όταν η μαμά δυναμώνει το αγαπημένο της τραγούδι στο ραδιόφωνο, αλλά ευτυχώς έχουμε φτάσει ήδη στο αεροδρόμιο. Κατεβαίνω απ'το αυτοκίνητο και φιλιέμαι σταυρωτά μαζί της.

"Να προσέχει ςκαι καλή τύχη."

Είπε, και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της.

"Για ό,τι θες να με πάρεις τηλέφωνο. Θα σου στέλνω χρηματα κάθε μήνα και μόλις φτάσεις ενημέρωσέ με."

"Εντάξει μαμά σ'αγαπάω"

Την χαιρετώ και φεύγω. Τώρα κάνω μια καινόυργια αρχή.