part20
"Kάθησε κάτω Σαμάνθα"
Είπε καθησυχαστικά.
"Ήμασταν στην αίθουσα απασχόλησης. Εγώ με τα παιδιά απ'την ομάδα μελετούσαμε κάποιες παρτιτούρες και λίγο πιο δίπλα καθόταν η Έλιν με τον Πολ. Όλα ήταν ήσυχα και μιλούσαν κανονικά. Ώσπου έτσι ξαφνικά, γύρησε το μάτι της! Άρχισε να τσιρίζεικαι να λέει
"Είναι άδικο,τους σιχαίνομαι όλους, και εσένα σε συχαίνομαι..." Είπε και έδειξε τον Πολ. Είχει γίνει κατακόκκινη και άρχισε να κλαίει. Ο καημένος, την κοιτούσε και απορούσε...Πήγε να την πλησιάσει αλλά μόνο που δεν τον χτύπησε. Μας έκανε νόημα και φωνάξαμε την κ. Λόρειν. Αυτή την πήρε στο γραφείο της και ηρέμισε."
Μίλησε πιο σιγά, γιατί ένας σερβιτόρος σέρβιρε ζεστή σούπα. Εγώ, αναστατωμένη από ταλόγια του έχασα τα δικά μου.
"Καιδηλαδη...Μήπως της είπε κάτι ο Πολ και δεν το παραδέχεται;"
Πήγε ναμιλήσει αλλά τον διέκοψα....
"Πάω νατην βρω!"
Πήγα σχεδόν τρέχοντας και προσπέρασα ακόμη και τον Σβεν με την παρέα του. Είχα ζαλιστεί και έψαχνα απεγνωσμένα το γραφεί της Λόρειν, ώσπου έπεσα καταλάθος πάνω του και χτύπησα δυνατά την πόρτα.
"Περάστε..."
Ακούστηκε γλυκά η φωνή της
"Κ Λόρειν,που είναι η Έλιν;;; Τι της συμβαίνει;Πείτε μου!
"Ηρέμησε γλυκιά μου πρέπει να μιλήσουμε. Κάθησε."
Υπάκουσα,και άρχισε να μιλάει σαν να την υποχρέωνα.
"Άκουσέ με.Η Έλιν περνάει δύσκολα αυτόν τον καιρό.Έχει πάθει κάτι σαν νευρικό κλονισμό. Δυστιχώς θα πρέπει να χάσει κάποια μαθήματα και να μείνει με του γονείς της για κάποιο χρονικό διάστημα.
"Για πόσο;"
Ρώτησα ξαφνιασμένη
"Για όσο χρειαστεί"
"Μα από τι έπαθε νευρικό κλονισμό; Πως; Γιατί;"
"Λυπάμαι Σαμάνθα δεν μπορώ να σου πω περισσότερα.
Κατέβασε το βλέμμα της, καθώς γέμιζε ένα φλυτζάνιμε τσάι.
"Τώρα που βρισκεται;"
"Στο αναρωτήριο αλλά καλύτερα να μην πας. Θα ήθελα αν μπορούσες να πας στο δωμάτιό της ναμαζέψεις τα απαραίτητα. Αυριο θα έρθουν οι γονείς της να την πάρουν νωρίς το πρωί.
"Εντάξει"
Σηκωθηκα και έφυγα βιαστικά. Νευρικό κλονισμό; Έτσι στα καλά καθούμενα; Κάθησα σε μια κόκκινη βελούδινη πολυθρόνα και βυθίστηκα μέσα της κουρασμένη. Χωρίς να το καταλάβω τα μάτια μου έκλεισαν.
Είδα το πρόσωπό της Έλιν. Δάκρυα έτρεχαν από το πρόσωπό της και γύρω υπάρχει σκοτάδι,βαθύ σκοτάδι...Μου εδωσε το χέρι της για να την πιάσω. Ξαφνικά σκοτίνιασε και το πρόσωπό της και χάθηκε...Τσίριξε δυνατά....
"Η Έλιν με χρειάζεται"
Είπα δυνατά και σηκώθηκα απ' την πολυθρόνα...
YOU ARE READING
Τραγούδι για τρεις
Teen Fiction"Oνειρευόμουν χρόνια αυτή τη μέρα, που θα κέρδιζα τον διαγωνισμό τραγουδιού και θα έπαιρνα υποτροφία για το μεγαλύτερο μουσικό σχολείο της Γαλλίας. Επιτέλους το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα! Τώρα ανατρέπονται όλα με την εισαγωγή μου στο κολέγιο...
