Part12
Για να μην καρφωθώ κι άλλο γυρίζω ξανά προς την παρέα μου.Ευτυχώς, δεν έχουν πάρει είδηση ότι ήμουν γυρισμένη προς τα πίσω με το βλέμμα μου πάνω στον Σβεν...Δεν αργώ να μπω στη συζήτηση ώσπου ακούγεται ένα σφύριγμα.
"Λοιπόν παιδιά,ο πρώτος γύρος ξεκινάει με εσάς τους έντεκα..."
Είπε ο κ. Λαν, ο γυμναστής, και έδειξε προς το μέρος του Σβεν. Ήταν μέσα στους έντεκα της άλλης ομάδας. Ελπίζω να μην είμαι στην επόμενη εντεκάδα. Δεν θέλω να είμαστε αντίπαλοι.
"Οι επόμενοι έντεκα είστε εσείς."
Ωχχ...Τέλος πάντων. Είπα θα παίξω, και θα παίξω. Τώρα δεν μπορώ να κάνω πίσω.Μαζευόμαστε σαν ομάδα, και ορίζουμε τερματοφύλακα και αμυντικό. Ένα αγόρι με μαύρα μαλλιά είναι ο αρχηγός της ομάδας μας.
"Είμαστε καλή ομάδα. Τους κρατάμε στο χέρι!"
"Εννοείται, θα τους κατατροπώσουμε!"
"Σαμάνθα..."
Λέει εκείνο το αγόρι και γυρνάει προς το μέρος μου με φιλικό βλέμμα.
"Χαίρομαι που είσαι στην ομάδα μας. Με λένε Τζακ."
Να ένα καλό παιδί...Όχι μαλάκας σαν τον Σβεν. Σκέφτηκα και του έδωσα το χέρι μου χαμογελόντας
Πήραμε θέσεις και ξεκινήσαμε. Ο Σβεν, με κοιτάει συνέχεια με εκείνο το βλέμμα...Ξες...Όταν θες να προσεγγίσεις κάποιον. Μήπως να κάνω την αρχή εγώ; Ή να συνεχίσω το παιχνίδι του;Χμμ... μάλλον το δεύτερο!
Ο αγώνας ξεκίνησε εδώ και δέκα λεπτά περίπου και έχω πάρει 2-3 φορές την μπάλα, αλλά δεν είμαι τόσο συγκεντρωμένη όσο θα έπρεπε. Ακούω πίσω μου πανηγυρισμούς και καταλαβαίνω ότι βάλαμε γκολ. Δεν με ενδιαφέρει βέβαια,αλλά πανηγυρίζω και εγώ μαζί τους.Εκείνη την ώρα, προσέχω τον Σβεν, που χτυπάει νευριασμένος το πόδι του στο γρασίδι και βλαστημάει.
Ο αγώνας συνεχίζεται και προσπαθώ να είμαι συγκεντρωμένη, αλλά ο Σβεν, τραβάει ταμάτια μου πάνω του σαν μαγνήτης... Ο ιδρώτας τρέχει σαν ποτάμι στο πρόσωπότου και τα μαύρα μαλλιά του ξεπετάγονται ανέμελλα. Τον θέλω δικό μου...
"Άουτς..."
Γαμώτο, το γόνατό μου...Αχχ πονάω πολύ. Δεν φαίνεται να το πρόσεξε κανείς -ευτυχώς, γιατί δεν ήθελα να γίνω θέαμα-
Πάω να σηκωθώ,αλλα κάποιος έρχεται από πίσω μου και με πιάνει από τους ώμους. Ποιός είναι;Γυρνάω το κεφάλι μου... Ο Σβεν...
"Είσαι καλά;"
Έχω χάσει τα λόγιαμου. Ο εφιάλτης! Κάποιος με πιάνει...γυρίζω...είναι σαν λύκος! Κάνω ένα βήμα πίσω...Τσιρίζω...
YOU ARE READING
Τραγούδι για τρεις
Teen Fiction"Oνειρευόμουν χρόνια αυτή τη μέρα, που θα κέρδιζα τον διαγωνισμό τραγουδιού και θα έπαιρνα υποτροφία για το μεγαλύτερο μουσικό σχολείο της Γαλλίας. Επιτέλους το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα! Τώρα ανατρέπονται όλα με την εισαγωγή μου στο κολέγιο...
