Τραγούδι για τρεις

part7

part7

Είχα στην κυριολεξία γίνει ένα με τους στίχους και ένιωθα πως έχω ό,τι χρειάζομαι, και πως δεν μου λείπει τίποτα. Ένιωθα ευτυχισμένη! Τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω μας και ενώ ήμουν απορροφημένη στο τραγούδι, άκουγα κάτι σχολιασμούς που μετά βίας καταλάβαινα.

Καθώς πάω να συνεχίσω με το ρεφρέν του τραγουδιού, αφθαίρετα γυρνάω το κεφάλι μου προς την πόρτα. Την βλέπω να ανοίγει με δύναμη, και το βλέμμα μου διασταυρώνεται με του Σβεν. Ωχχ... Αυτός και η παρέα του.Τα μαύρα μαλλιά έπεφταν στο πρόσωπό του, και το ασημί σκουλαρίκι στο φρύδι του τόνιζε ακόμη πιο πολύ τα πράσινα μάτια του.Τότε παίρνω μια βαθιά ανάσα και συνεχίζω το τραγούδι πιο δυναμικά

"Takeme to church
I'll worship like a dog at the shrine of yourlies
I'll tell you my sins and you can sharpen your knife
Offerme that deathless death
Good God, let me give you my life"

Μόλις τελείωσα το τραγούδι, η Έλιν έρχεται και με αγκαλιάζει

"Η φωνή σου είναι παράδεισος γλυκιά μου!" Όλοι μας κοιτούσαν και παρόλο που εγώ ντρεπόμουν, κάτι μέσα μου με έκανε να χαίρομαι. Επιτέλους, το ταλέντο μου αναγνωρίζεται όχι μόνο από την κριτική επιτροπή του διαγωνισμού,αλλά και από τους γύρω μου. Όμως, πάντα κάποιος έρχεται και μου χαλάει την διάθεση.

"Τραγική ερμηνεία Σαμάνθα μου. Χαιρόμαστε για την προσπάθειά σου, αλλά μάλλον φαίνεται ότι λάδωσες την επιτροπή αυτού του διαγωνισμού!"

Ωχχ...πάλι αυτή η Τζέις. Τι να κάνω; Με μισεί επειδή της "πήρα τη θέση"; Πάω να της απαντήσω, αλλά ακούω τη φωνή κάποιου άλλου να μιλάει αντι για μένα.

"Πως της μιλάς έτσι Τζέις; Είσαι για κλάματα κοπέλα μου! Γιατί δεν ρωτάς, πως εμείς αντέχαμε την τραγική σου φωνή τόσα χρόνια;"

Θεέ μου! Ο Σβεν μόλις με υποστήριξε μπροστά στο μισό σχολείο. Γύρω μου, όλοι κοιτούσαν μία αυτον, και μία εμένα με ένα βλέμμα απορίας. Φαινόντουσαν ξαφνιασμένοι.Γιατί άραγε; Τόσο παράξενο είναι που με υποστήριξε; Όντως είναι!

"Τιέγινε μόλις τώρα; ο κύριος Σβεν υποστήριξε την καημένη Σαμάνθα...Γιατί άραγε;"

Πήγε να φύγει, αλά γύρισε απότομα σαν να είχε ξεχάσει κάτι.

"Α!Ούτε εσύ ρωτάς πως αντέχουμε τα τραγικά ροκ κομμάτια σου χασικλη!"

Ο Σβεν, είχε κοκκινήσει ολόκληρος από θυμό. Έβγαζε αφρούς από παντού και πραγματικά με τρόμαξε. Πήγε να την πιάσει από τον λαιμό, αλλά αυτή δεν έδειξε να τρομάζει ιδιαίτερα. Τότε μια κοπέλα μπαίνει ανάμεσά τους και τους χωρίζει.Ήταν ψηλή -πιό ψηλή από τον Σβεν- και είχε μαύρα μαλλιά. Ήταν τόσο ίσια, λες και τα είχε πατήσει με το σίδερο. Τα μάτια της ήταν γαλανά σαν το μπλε του ουρανού και είχε σκουλαρίκι στο κάτω χείλος της. Φορούσε τη μαύρη φούστα της στολής,αλλά επιπλέον φορούσε και μαύρες κάλτσες μέχρι το γόνατο. -περίεργα πράγματα- "Σβεν, άραξε. Άστην ψηλομύτα" Εγώ είχα ζαρώσει σε μια γωνία θέλοντας να εξαφανιστώ. Πήγα να τους ευχαριστήσω, αλλά ο Σβεν μου έριξε ένα προειδοποιητικό βλέμμα. Πάγωσα. Ένιωθα πως ζαλίζομαι και έψαχνα απέγνωσμένα την Έλιν, αλλά δεν ήταν πουθενά.

Τα παιδιά άρχισαν να διαλύονται και φαινόντουσαν ικανοποιημένοι από αυτά που μόλις είδαν. Πήγα στο δωμάτιο μου γρήγορα. Σωριάστηκα στην καρέκλα του γραφείου μου και άνοιξα όλες τις σημειώσεις για το μάθημα της άλγεβρας(αίθουσα 5). Μάταια όμως προσπαθούσα να συγκεντρωθώ, γιατί οι αριθμοί χοροπηδούσαν σαν τρελοί και το μυαλό μου ταξίδευε στην αίθουσα απασχόλησης. Και στον Σβεν. Φυσικά. Στο μυαλό μου παίζει συνέχεια εκείνη η σκηνή που πήρε το μέρος μου μπροστά σε όλους. Μα γιατί; Μήπως ήθελε να τη σπάσει στην Τζέις; Δεν με ξέρει καν. Δεν έχουμε μιλήσει ποτέ. Κι'όμως μήπως επικοινωνούν τα μάτια μας; Και τότε που πήγα να του μιλήσω γιατί έκανε πίσω; Και γιατί τον είπε η Τζέις χασικλή; Αχ, είμαι πολύ μπερδεμένη. Στη ζωή μου τα πράγματα ήταν πάντα ξεκάθαρα και σταθερά!Τώρα γιατί αλλάζουν; Και γιατί αυτή η κοπέλα είχε τόσο άνεση και θάρρος πάνω του; Μήπως είναι πολύ καλοί φίλοι...ή κάτι άλλο;