Part10
Η μέρα περνάει γρήγορα και ήδη έχω ανέβει στο δωμάτιό μου μετά το μεσημεριανό.
Από το πρωί τα λόγια της Έλιν παίζουν συνεχώς στο μυαλό μου. Πως ξέρει τόσα πολλά γι'αυτόν; Δεν θέλω να την ρωτήσω, γιατί θα νομίζει ότι όντως γίνεται κάτι -μα δεν γίνεται- Μήπως τον γουστάρει και νομίζει πως πρέπει να μας απομακρύνει ή μήπως τα είχαν και μιλάει από πείρα... Αχχ φτάνει! Η φαντασία μου δεν έχει όρια.Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και ενώ δεν νυστάζω ιδιαίτερα, πρέπει να κοιμηθώ για να μην σκέφτομαι.
Είναι νύχτα.Είμαι μόνη μου στο δάσος...τρέχω... τρέχω γρήγορα. Κάποιος με κυνηγάει. Ποιός; Δεν ξέρω.. Το μόνο που ξέρω είναι ότι τον φοβάμαι πολύ... Ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι στο πρόσωπό μου και γύρω δεν ακούγεται τίποτα παραμόνο η βαριά αναπνοή μου.Τρέχω...τρέχω ασταμάτητα... Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ;
"Αουτς"
Γαμώτο, κάπου χτύπησα. Το χέρι μου τρέχει πολύ αίμα και έχει δημιουργηθεί μια λίμνη στο χώμα. Πονάω... Νομίζω θα λιποθημήσω...Ζαλίζομαι και είμαι έτοιμη να πέσω...Ξαφνικά, κάποιος με πιάνει απ' τον αγκώνα.Τρομάζω. Γυρίζω το κεφάλι μου.. Ο Σβεν .Με κοιτάει με πολύ αγάπη και τρυφερότητα.Πήγε να με αγκαλιάσει αλλά τραβήχτηκα.Δεν ξέρω γιατί, ενώ ήταν τόσο γλυκός δεν τον ήθελα
"Γιατί Σβεν;"
Εκείνη τη στιγμή, έρχεται κατα πάνω μου και βγάζει κυνόδοντες. Είναι τρομακτικός -σαν λύκος. Κάνω ένα βήμα πίσω. Τσιρίζω...
Σηκώνομαι απ΄το κρεβάτι ιδρωμένη και κοιτάω γύρω.Είμαι στο δωμάτιό μου. Δεν είμαι στο δάσος και δεν έχω μπροστά μου τον Σβεν...Ξεφυσάω και πίνω μια γουλιά νερό που έχω δίπλα στο κομμοδίνο μου. Τα λόγια της Έλιν με επηρέασαν πολύ τελικά, δεν το περίμενα.
Αποφασίζων α πάω στο δωμάτιο της Έλιν να αλλάξω παραστάσεις. Την βρίσκω να ξαπλώνει με την Ρόζα στο κρεβάτι τρώγοντας σαντουϊτσάκια και πίνοντας χυμό πορτοκάλι.
"Βλέπω διασκεδάζετε!"
"Ναι,επιβάλλεται κάθε σαββατιάτικο μεσημέρι.Ήρθαμε πριν λίγο αλλά δεν άνοιγες.Προφανώς κοιμόσουν."
"Ναι,ήμουν λίγο κουρασμένη και με πήρε ούπνος..."
Δεν λέω λέξη για τον περίεργο εφιάλτη μου,ειδικά τώρα που είναι μπροστά η Ρόζα.
"Τέλος πάντων θα έρθεις το απόγευμα στους φιλικούς;"
"Έτσι λέω..."
"Ωραία,στην ντουλάπα σου θα βρεις φόρμες και αθλητικά παπούτσια. Οι ομάδες θα είναι μεικτές. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί αν ήμασταν μόνο κορίτσια θα ήμασταν χαμένες απόχέρι"
Η Έλιν δυναμώνει το ραδιόφωνο αφού βάζει ένα από τα αγαπημένα της τραγούδια
"Iscream your name it always stays the same
Iscream and shout so what i'm gonna do now
isfreak the freak out"
Κοιταζόμαστε ταυτόχρονα με την Ρόζα και ξεσπάμε σε γέλιο. Η Έλιν, έχει αναίβει σε μια καρέκλακαι τραγουδάει
"Τινα κάνουμε Σαμάνθα; Δεν έχουμε όλοι την δικιά σου φωνάρα"
"Λοιπόνκορίτσια, έχει έρθει η ώρα. Πάω στο δωμάτιό μου, τα λέμε κάτω!"
Μαςαποχαιρετά και φεύγει. Έτσι μένω μόνη μου με την έλιν και για να αποφύγω τη γνωστή συζήτηση, της λέω αμήχανα
"Πάω και'γω..."
Και ενώ νόμιζα ότι ξεμπέρδεψα, γυρνάει και με πιάνει από τον αγκώνα.
"Σαμάνθα με αποφεύγεις;"
"Όχι..εε..για ποιό λόγο;"ωχχ το ύφος μου με πρόδωσε...
Φεύγω και κλείνω απαλά την πόρτα πίσω μου...
YOU ARE READING
Τραγούδι για τρεις
Teen Fiction"Oνειρευόμουν χρόνια αυτή τη μέρα, που θα κέρδιζα τον διαγωνισμό τραγουδιού και θα έπαιρνα υποτροφία για το μεγαλύτερο μουσικό σχολείο της Γαλλίας. Επιτέλους το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα! Τώρα ανατρέπονται όλα με την εισαγωγή μου στο κολέγιο...