14

55 3 0
                                    

To πρωί με βρήκε στην αγκαλιά της κοιμηθήκαμε σαν αδερφάκια είχα καιρό να κοινηθω τόσο γαλήνια με ήρεμη τόσο η παρουσία της , κοιμήθηκα μόνο 6 ώρες και μέχρι να ξυπνήσει την κοιτούσα πως γίνεται ένας άνθρωπος να είναι τόσο όμορφος ; Όχι μόνο εμφανισιακά αλλά και ψυχικά . Οι ιδέες της , οι απόψεις της πάνω σε διαφορά θέματα την ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο αυτό την κάνει ακόμα πιο ερωτεύσιμη πιο θελκτική . Όσο τα σκέφτομαι αυτά καταλαβαίνω ποσό την χρειάζομαι στη ζωή μου .

Όμως αυτός ο τρελός που με απειλεί δε με αφήνει να το χαρώ .
- καλημεραααα
Λέει και με βγάζει από τις σκέψεις μου . Το πρόσωπο της λάμπει και δε μπορώ παρά να χαμογελάσω
- καλημεραα απαντώ το ίδιο παιχνιδιάρικα . Ώρες ώρες φέρετε σαν μικρό παιδάκι ,είναι τόσο γλυκιά .
- Έχω μια ιδέα
Βλέπω τα μάτια την να γυαλίζουν .
-Ωχχ
Ξεφυσω
- Τι θα έλεγες να κάτσουμε σπίτι σήμερα ; μακριά από τους καθηγητές και τις σχολείο και όλους τους ανθρώπους που συναντάμε καθημερινά .
Είπε τραβώντας κάθε λέξη για να με πείσει . Εκανα πως το σκέφτομαι για αρκετή ώρα αλλά είχα αποφασίσει να της κάνω τη χάρη γιατί δε με χάλαγε καθόλου μια ολόκληρη μέρα μαζί της .
- Αντεε Καλαα θα σου κάνω τη χάρη .
Απαντάω σαν τη μάνα μου .

Εκείνη σε δευτερόλεπτα αλλάζει και από το γλυκό παιδάκι που είχα απέναντι μου βλέπω μια αποφασιστική και έτοιμη για όλα γυναίκα , το όμορφο γλυκό της χαμόγελο τώρα έχει δώσει τη θέση του σε ένα στραβό και πονηρό γέλιο . Μου κλείνει το μάτι και πλησιάζει απειλητικά .

Εγώ έχω παγώσει από την αλλαγή αυτή και δεν ξέρω πως πρέπει να το χειριστώ , χιλιάδες ερωτήματα γυρνούν στο μυαλό μου αν πρέπει , αν θέλω , αν μπορώ , αν ,αν ,αν ,αν . Βλέποντας την απορία στο βλέμμα μου η μιχαελα απομακρύνεται και χαμογελάει και εκεί που νομίζω πως ξεμπλεξαμε βγάζει τη μπλούζα της
ένας αναστεναγμός φεύγει από το στόμα μου .

- Δε θα μου γλιτώσεις σήμερα το ξέρουμε και οι δυο .
Λέει όλο σιγουριά
- Βάλε την μπλούζα σου σε παρακαλώ
Λέω τραβλιζοντας , ποσό μπορεί να με επηρεάσει αυτή η κοπέλα πια; Την θέλω όσο αυτή αλλά ντρέπομαι και φοβάμαι και μέσα σε όλα αυτά σκέφτομαι και το τι θα πει ο κόσμος .
- Εγώ λέω να βγάλεις και εσυ τη δίκη σου για να μην αισθάνομαι μόνη .. Τι λες ;
Μου απευθύνει το λόγο και δεν ξέρω ,δεν μπορώ να πάρω μια απόφαση έτσι βλέποντας την σε τέτοια κατάσταση . Πλησιάζει και μου βγάζει την μπλούζα τραβώντας μου την προσοχή με ένα φιλί της ,αν με κάνει να νιώθω έτσι ένα φιλί πως θα είναι η συνεχεία ; Αυτο με έκανε να ενδώσω .

Το κατάλαβε και σηκώθηκε όρθια μπροστά στο κρεβάτι , μπροστά από εμένα , και αργά αργά απομάκρυνε από πάνω της ότι ύφασμα υπήρχε . Εγώ έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό πως γίνεται ένας άνθρωπος να είναι τόσο όμορφος ;Ερχεται κοντά μου και δε φαίνεται να έχει ίχνος ντροπής .

- Να σε βοηθήσω ;
Ρωτάει με έναν πολύ σεξι τόνο στη φωνή .
- Να βοηθήσεις .
Στην απάντηση μου φαίνεται με σιγουριά η απόφαση που έχω πάρει .
Με φιλάει με τόσο πάθος όπως ποτε άλλοτε και με τα χέρια της αφαιρεί το σουτιεν μου δεν από μακρύνει τα χειλη της από επάνω μου αλλά κατεβαίνει προς τα κάτω πλέον είμαι εκτεθειμένη μπροστά της , από όπου περνάει αφήνει σημάδια έχω πιπιλιες στον λαιμό στο στήθος στην κοιλιά . Αφού μετά από λίγο όλο μου το σώμα είναι κόκκινο απομακρύνει το κεφάλι της και με κοιτάει για να πάρει έγκριση να κατέβει πιο κάτω εγώ κουνάω καταφατικά το κεφάλι και πάει να μου κατεβάσει το παντελόνι , αλλά ο ήχος της πόρτας μας διακόπτει ..
- Εε όχι @@@@@@@@@
Ότι βρισιά δεν είχα ακουσει ποτε από το στόμα της την ακουσα τώρα .
- Ηρέμησε
Της λέω και φοράω την μπλούζα μου για να ανοίξω την πόρτα το ίδιο συμβουλεύω να κάνει και η μιχαελα .

Δε ΠρέπειWhere stories live. Discover now